Zonder veel aandacht voor het zebrapad, waarop ik zowat halfweg was geraakt, kwam ze de Praça Luis De Camões opgereden, of beter gezegd opgestoven. Daardoor keek ik plots ongewild diep in twee donkere amandelvormige ogen, ingebed in een gezicht, annex kapsel, dat het midden hield tussen de sixties versies van Cher en Tina Turner. Ze…

Lees verder