Indien je gereisd hebt in meerdere landen, vergelijk je. Natuurlijk eerst de opvallende zaken. En wat opvallende zaken zijn, och, dat is persoonlijk. Het kunnen zijn de mensen, het weer, de dieren in het landschap, het landschap zelf: alles wat je maar aanspreekt. Wanneer je langer verblijft, of zoals in ons geval er voor gekozen hebt om er te gaan wonen, krijgt dit vergelijk er als het ware een verdieping bij. Je gaat naast het vergelijk op zoek naar, bijvoorbeeld, het waarom.
Waarom kun je bij de Portugezen veelal de tuin niet zien door de hoge muren er om heen? Waarom ontmoeten de Portugezen elkaar, waar zij geen familie zijn, vooral buiten de eigen woning? Waarom praten de buren met elkaar over of door het hek? Hoe komt het toch dat ze allemaal honden hebben, die ogenschijnlijk niet zijn opgevoed? Waarom lopen er zoveel zwerfkatten? Waarom heeft iedereen een volkstuin? En je vergaart de antwoorden in de loop van de tijd.
Maar er blijven bijzondere zaken te ontdekken. Daarvoor hoef je eigenlijk niet in de auto op weg te gaan, want het is universeel. In Portugal dan, wel te verstaan. In de straten en tuinen staan houten en betonnen palen met draden. De draden voor elektriciteit en internet. Het kan niet in de grond in alle gevallen door de vele stenen en waterstromen. Het kan door de lucht, in alle gevallen. Daarmee zijn de draden langdradige rustplekken voor de vogels en insecten gedurende de dag en de nacht en hebben de Portugezen stroom, televisie en internet.
De medewerkers van de verschillende maatschappijen die voor onderhoud zorgdragen klimmen als ware circusartiesten naar boven. Staat de paal in jouw tuin, dan wordt er eerst om toestemming gevraagd. Voor de houten palen hebben de monteurs ware stijgijzer-schoenen. De betonnen palen worden met ladders beklommen. Is het een groot werk, werken ze onder toezicht van de GNR (nationale politie) die daarnaast ook het verkeer in goede banen leidt.
En wat doen die monteurs? Ze repareren. Ze vlechten. Ze rollen de bedradingen op. Ze hangen ze aan elkaar en aan de paal. Voldoende voor reservedraden en snelle reparaties. En eerlijk gezegd heb ik er lang naar gekeken met in mijn hoofd gedachten als wat een zooitje, wat een bende, wat een troep. Maar daar ben ik vanaf. Bij nadere beschouwing zijn het kleine wonderlijke webjes. Een haakwerkje. Een breipatroon. Ieder met hun eigen schoonheid. Functioneel. Noodzakelijk. Vakmanschap zoals dat in Nederland of België verdwenen lijkt.
Hoog Sammie, kijk omhoog Sammie, want daarboven is de lucht!
Gerard en Elly hebben in Noord-Portugal, in Barreiros, een Bed & Breakfast. Villa Branca Barreiros is het hele jaar open, voor maximaal twaalf gasten. Na boeking ontvang je een door Gerard en Elly ontwikkelde gids met interessante plaatsen en dingen om te doen.
Leuk geschreven artikel en zoals altijd : Er gaan meerdere wegen naar Rome.