Saudades de Portugal

Barreiros is een dorp binnen de gemeente Amares in Noord Portugal. Amares ligt in de Minho. Deze meest noordelijke provincie grenst in het noorden aan de Spaanse grens, die gevormd wordt door de rivier El Minho. Aan de zuidkant grenst de Minho aan de Cavádorivier bij Braga. De Minho wordt de Costa Verde genoemd: de groene kust. Het is een streek met vele interessante plaatsen om te bezoeken, uitgestrekte natuur, vele rivieren, agrarische activiteit en in het bijzonder wijnbouw. De steeds meer gewaardeerde Vinho Verde, de groene wijn, vindt hier haar oorsprong.

Let wel, groene wijn duidt niet op de productiewijze. Het is afgeleid van de druiven, die een opmerkelijk groene kleur hebben op moment van plukken, eind september.  Zoveel kilo als gebracht, wordt ook weer opgehaald, maar dan in flessen. De opbrengst van een hectare ligt, afhankelijk van het verloop van het groeiseizoen met regen en temperaturen, maar ook met de basiskwaliteit van de grond, tussen de 700 en 1300 liter per hectare.

In Portugal, eigenzinnig als de Portugezen zijn, worden voornamelijk – niet uitsluitend – met Portugese wijnrassen gewerkt. Daar zijn er zo’n driehonderd [!!!] van. Omdat de teelt jarenlang onderhevig was van tegenslag op tegenslag, werden er door de wijnheren steeds weer nieuwe. rassen aangeplant. Dit gedurende enkele honderden jaren, met als gevolg dat in veel wijngaarden het onduidelijk blijkt om de rassen te scheiden èn te determineren. Dat was niet bevorderlijk voor de kwaliteit van het uiteindelijke wijnresultaat en Portugal bleef een beperkte exportmarkt houden, behoudens de port. Dat werd nog mede ingegeven door dat de te produceren hectoliters door de staat werden vastgesteld, hetgeen natuurlijk geen ondernemerszin aanwakkerde. Maar sinds de toetreding van Portugal tot de Europese Unie neemt de export toe.

Sinds enige jaren wordt er weer geïnvesteerd in de wijngaarden en komen er nieuwe percelen bij. Het zijn echt investeringen, want een wijnstok levert eerst na jaren voldoende vruchten op. De nieuwe percelen zijn vaak groot en worden beplant met goede kwalitatieve wijnrassen. In onze regio Minho is dat vooral de Loureiro [wit] en Alavarino [wit]. Overigens hebben de wijnen in andere landen vaak gewoon een andere naam.

Tot besluit van deze blog nog even aandacht voor de groeiwijzen die je onderweg tegen zult komen. De wijnstokken groeien langzaam, en dikke wijnstokken getuigen van geschiedenis. Die dikkere wijnstokken zijn veel al meer dan 40 jaar oud, hoog met een gebogen vruchtdeel, soms in de vorm van een orangerie. Ook zie je deze veelal als erfafscheiding. De oude rassen waren gevoelig voor vocht, schimmels en ziektes en daarom moesten de vruchten ver van de grond rijpen. Sinds de wijnverbetering is ingetreden zien we lagere wijnstokken. Hierdoor kunnen ze met meer comfort worden bewerkt. De hoogte van de buiging voor de vruchtstokken lijkt nog steeds te dalen. Nieuwe aanplant wordt rond de 60 centimeter gebogen. Makkelijk plukken, snoeien en bevloeien.

Ate proxima!

Gerard

Gerard schrijft een aantal malen per jaar een nieuwsbrief vanuit B&B Villa Branca Barreiros.com, waarvoor je je kunt aanmelden via de website.