Saudades de Portugal

Laat ik mij even voorstellen. Mijn naam is Albert Weterings, ik ben 73 jaar jong en woon samen met mijn vrouw Nel in het mooie Ouddorp aan zee. Mijn Braziliaanse en Portugese vrienden kennen mij als Albertinho. De  komende maanden ga ik je in deze column vertellen over onze bedevaartreizen,  die ik  samen met mijn vrouw en mijn vriend Jan liep door Portugal en die allen eindigden in Santiago de Compostela in het noordwesten van Spanje.

Ik vertel je onze belevenissen, anekdotes, ervaringen, teleurstellingen, maar natuurlijk ook de uitdagingen…

Na mijn pensionering maakte ik bij toeval kennis met de Caminho de Santiago, de historische en legendarische pelgrimstocht vanuit alle uithoeken van Europa naar Santiago de Compostela. Er zijn vanuit de middeleeuwen al routes die christelijke pelgrims afleggen om boete te doen voor hun zonden. Een goede vriend van me vroeg zich dan ook af, toen hij hoorde dat wij dit ook gingen ondernemen  ,wat een mens dan wel niet gedaan moet hebben om zo’n lange tocht te lopen. Haha!

Tegenwoordig gaan veel van de pelgrims uit spirituele overwegingen op reis. Voor ons was het meer een sportieve uitdaging. De startpunten vanuit andere landen zal ik je besparen hoewel de belangrijkste route begint aan de Franse kant van de Pyreneeën vanwaar de meeste pelgrims afreizen. Wij kozen voor de Portugese route omdat wij van Portugal houden. Er zijn een aantal routes in Portugal maar de meeste bedevaartgangers vertrekken vanuit Porto. Echter eigenlijk kun je overal beginnen, zoals wij de eerste keer bijvoorbeeld vertrokken vanuit Lissabon.

Onderweg moet er gedoucht, gewassen en geslapen kunnen worden. Veel pelgrims lopen dan ook van herberg naar herberg, gebouwen vaak in historische panden waar meestal stapelbedden staan, voorzien zijn van douche en wasgelegenheid en er is een keuken om zelf je maaltijden te bereiden. De herbergen in Portugal zijn vaak privé herbergen, in Spanje zijn ze vaak van de gemeente. De kosten voor een bed per nacht liggen meestal ergens tussen de 5 en 10 euro. Men moet wel zelf een slaapzak of dergelijke meebrengen.

Credential

Toegang tot zo’n herberg (albergue de peregrinos geheten) krijgt men als men het pelgrims paspoort, ook wel credential genaamd, kan overleggen. Het credential wordt uitgegeven door de Kathedraal van Santiago de Compostela en dient tevens als bewijs dat men de route heeft afgelegd. Daarvoor dient de pelgrim stempels te verzamelen van albergues, kerken, restaurants, bars, etc die men onderweg tegenkomt als bewijs dat je op plaatsen langs de route bent geweest. Je kunt een credential kopen in bijvoorbeeld de kathedraal van Lissabon of in de webshop van het Engelstalige camino forum.

Verder is de uitrusting die meegedragen wordt belangrijk. In de rugzak zit de dagelijkse verschoning zoals ondergoed, hemden, broeken, een fleecevest, toiletspullen en verzorgingsartikelen, regenkleding, een opblaasbaar kussen, wandelsokken, een camera, een zak met twee liter water (binnen in de rugzak waar je water uit drinkt met een plastic slangetje), en loopstokken. Dat alles bij elkaar weegt zo’n 7 tot 8 kilo in het kader “alles wat je niet meeneemt, is mooi meegenomen!“

De Caminho Portugûes begint in Lissabon bij de kerk van Santiago, a Igreja do Santiago, maar de meesten vertrekken bij de kathedraal, de Sé de Lisboa, in de wijk Alfama. Het pad noordwaarts wordt aangegeven door middel van gele pijlen die op de straat, op muren, bomen, palen, etc. zijn geschilderd. Het is soms wat zoeken maar het oog raakt snel getraind om ze te vinden. Er zijn ook handige gidsjes waarin de routes beschreven staan en tegenwoordig zijn er zelfs gespecialiseerde apps voor op de smartphone.

Overigens zijn er op de gehele route vaak tegelijk met de gele pijlen ook blauwe pijlen te vinden, die  in de richting van het Portugese bedevaartsoord Fátima wijzen én voor een Portugees is die route belangrijker dan de Caminho de Santiago. Je zult dan ook weinig Portugezen richting Santiago zien gaan, maar des te meer naar Fátima.

Bewegwijzering

Bewegwijzering

De volgende maand ga ik wat vertellen wat men zo al meemaakt onderweg..

Até mais. Tot later.

Albertinho

Albert Weterings liep vijf keer als pelgrim door Portugal naar Santiago de Compostela. Naast pelgrim is hij vrijwilliger/taalmaatje en onderwijst, met zijn kennis van de Portugese taal, het Nederlands aan met name inburgerende Brazilianen op Goeree Overflakkee. Verder heeft hij een grote passie voor Braziliaanse Bossa Nova en Samba muziek en produceert muziek video’s.