Wie ooit op weekendtrip naar Lissabon is geweest, heeft vast en zeker de miradouro’s (mooie uitzichtpunten) opgezocht om een blik te werpen op de stad vanuit een hoger gelegen punt. Deze locaties kan je in elke toeristische stadsgids wel terug vinden. Alleen ‘s ochtends vroeg ben je op die plekken de enige bezoeker, later op de dag worden deze soms overspoeld door groepen toeristen en ´s avonds door romantici. Logisch, want in de stad zelf krijg je natuurlijk geen compleet totaalplaatje.
Vaak zijn er aan de rand van die uitzichtpunten tijdelijke stalletjes met water, zoetigheden en andere versnaperingen. Ten slotte is de klim lastig en doet de zon in de zomer je dorst krijgen. Je kan in Lissabon natuurlijk ook een tuktuk naar boven nemen. Maar dan mis je de kleine straatjes en de verdoken trappen om op je bestemming te geraken.
In Coimbra zijn er ook zo van die miradouro´s met heel af en toe één tuktuk. Alleen dan wel met snackmogelijkheden ietsje verderop. Maar niks belemmerd jou zelf een picknick voor de bereiden of een pasteleria binnen te gaan om dan ‘s avonds romantisch te gaan smikkelen met zicht op de universiteitsstad Coimbra.
De eerste miradouro die ik onder jullie aandacht wil brengen is recent (in april 2021) gerenoveerd. Daarom komt die als eerste aan de beurt. Mooie houten picknick tafels en banken, fris geverfde muren en een aanplant van struiken maken de plek aantrekkelijk voor een kort of langer oponthoud. Ok, de metalen veiligheidshekken kunnen een storend element zijn bij het fotograferen en wat gevangenisachtig aandoen. Maar het zicht, op de universiteit, de Alta (bovenstad) en de gevangenis is magnifiek. Vooral het licht van de ondergaande zon is daar vaak prachtig waar te nemen. Het pleintje ligt buiten het historische en toeristische stadscentrum. Maar het is zeker te voet bereikbaar van aan de Santa Cruz kerk.


Wie was deze man naar wie dit plein is genoemd? António Nogueira was een “autarca en cultor da canção de Coimbra”. Dat staat voor burgemeester en muziekliefhebber, hij is geboren in mijn geboortejaar 1958 (dat schept meteen een band) en al jong overleden in 2003. Dat roept vragen op. Die heeft zijn plein wel verdiend zo zal blijken na wat opzoekwerk.
António was een populaire politicus zo te lezen. Hij kon ook goed zingen. Tijdens zijn bestuur viel hij van de trappen van het gemeentehuis en liep hierbij niet alleen levensbedreigende letsels op aan het hoofd maar ook inwendige bloedingen. Hij overleed na vijf dagen in het ziekenhuis. De man was erg geliefd bij het volk. Hij was ook zeer verknocht aan “zijn” universiteit.
Dat zijn leven en werk met deze plek, de Miradouro António Nogueira, voor velen die hem gekend hebben, een levende herinnering mogen blijven. En dat bezoekers de klim wagen en genieten van deze, vooral bij valavond, mooie site.


De padaria/pasteleria die in de buurt ligt en die ik kan aanbevelen omdat die ook een groot terras heeft met uitzicht en naast brood en gebak, ook wijn en bier serveert, heet “Mil Doce”. Locatie: Rua Anteiro de Quental 265.
Als je nog wat verder in de buurt wil wandelen, kan je op het terras van de nabijgelegen kerk Igreja de Montes Claros nr 200, naast een fitnesszaal, zonder enig obstakel genieten van de view op de universiteitsstad.
Marieleen is sinds augustus 2019 heerlijk “reformada” en heeft dus tijd (en zin) om elke eerste zaterdag van de maand allerlei ontdekkingen in Coimbra te delen. Plus natuurlijk haar enthousiasme en liefde voor de stad!
Weer leuk om te lezen Marieleen. Ik bewonder je energie. Je bent jonger dan ik. Gister ben ik 69 geworden. Liefs.💙