Verborgen in de heuvels van de Serra da Marofa ligt het zeer bijzondere Colmeal Countryside Hotel. Een oase van rust, waarin eeuwenoude historie en moderne architectuur elkaar ontmoeten. Voor wie op zoek is naar het onbekende Portugal, naar ongerepte natuur en verhalen van vroeger.
Into the silence. Zo heet het dikke fotoboek over dit hotel dat op mijn tafel ligt terwijl ik dit schrijf. Ik heb het boek gekregen na mijn bezoek aan het Colmeal Countryside Hotel. Het beschrijft het ontstaan van het hotel en de geschiedenis van het landgoed, maar het zijn vooral de prachtige platen die me met weemoed doen terugdenken aan toen ik er was. Ik denk dat het geen betere titel zou kunnen hebben, want stilte en rust is precies wat je overvalt als je hier verblijft.
Serra da Marofa
De Serra da Marofa ligt in het noordoosten van Portugal, rond plaatsen als Pinhel en Figueira de Castelo Rodrigo. De rivier Côa stroomt door dit gebergte dat een hoogte van 977 meter bereikt. Vanaf de Miradouro do Alto da Serra da Marofa, waar een beeld van Jezus met uitgestrekte armen met je meekijkt, heb je één van de mooiste uitzichten van heel het land. Hier ligt een boerderij met meer dan 650 hectare land, in het oude dorp Colmeal, waar het landhuis Solar dos Cabrais is omgebouwd tot een prachtig hotel.
Legende van de Quinta do Colmeal
Er was eens een herder, die zijn schapen voedde op de hellingen van de Serra da Marofa. Hij werd iedere nacht geplaagd door een droom, waarin een mysterieuze figuur hem vertelde naar Belém te gaan. Daar zou het geluk op hem wachten. De herder besloot te gaan en kwam vermoeid en dorstig aan in Belém. Hij rustte uit en dronk bij een fontein, waar hij een vreemdeling ontmoette. “Wat brengt jou hier?” vroeg de vreemdeling en de herder vertelde over de droom. “Vreemd, ik had juist een droom dat ik naar Colmeal moest gaan”, zei de vreemdeling. “Er zou daar een jonge geit liggen op een steen en onder die steen een geit en lam van goud.”
De herder besloot terug naar huis te gaan en te zoeken naar de jonge geit. Hij hoefde niet lang te zoeken. En toen hij de geit en steen aan de kant schoof vond hij ook de gouden geit en lam. De herder bracht zijn vondst naar de koning, de eigenaar van het land. De koning accepteerde het goud, maar vroeg de herder wat hij zelf zou willen hebben. “Een stukje land om te bewerken”, antwoordde de herder. “Dat is goed”, antwoordde de koning. “Ga terug naar Colmeal, neem twee ossen en bewerk van zonsopgang tot zonsondergang het land. Alles wat je hebt weten om te ploegen is van jou.” De herder deed wat de koning hem zei en werkte één dag onvermoeibaar door. De Quinta do Colmeal was geboren.
Geschiedenis van de Quinta do Colmeal
Zoals zoveel gebieden in Portugal werd ook Colmeal lange tijd betwist door Romeinen, Moren en Spanjaarden. In de Middeleeuwen was de Quinta in het bezit van kloosterorden, de koninklijke familie en lokale adel. De burgemeester van Castelo Rodrigo kreeg het in handen, die het doorgaf aan zijn dochter Isabel de Gouveia. Zij was getrouwd met Fernão Cabral en één van hun kinderen was de Pedro Álvares Cabral , de ontdekker van Brazilië.
Historici denken dat het Fernão Cabral was die opdracht gaf tot de bouw van het landhuis Solar dos Cabrais. Het logo van de Cabral familie, twee geiten, is tenslotte nog altijd te zien aan een oude buitenmuur van het huidige hotel. De bouw zou ergens aan het eind van de vijftiende eeuw hebben plaatsgevonden. Leisteen en graniet, lokale materialen, vormen de basis van het bouwwerk.
Naast het landhuis staat een kerk, de Igreja de São Miguel do Colmeal. De oorsprong hiervan ligt waarschijnlijk vóór de bouw van het landhuis, maar het zal later verschillende renovaties hebben ondergaan. De ruïnes van deze kerk staan nog altijd naast het hotel.
Het hotel
In 2011 was het dorp weinig meer dan een ruïne. Een gigantisch project om het een nieuw leven in te blazen begon. Besloten werd om het oude landhuis om te bouwen tot een hotel met elf kamers. Daaromheen werden vier vakantiehuizen gebouwd en één huis voor de werknemers. Het hele project draaide om behoud van de originele overblijfselen en de sfeer en tradities van vroeger. Daarom werden de ruïnes gebruikt en opgenomen in het nieuwe design.
Natuur en tradities staan hier centraal, zelfvoorzienend en hergebruik zijn de norm. Zo werd om de huizen te isoleren gebruik gemaakt van het natuurproduct kurk, dat ook zoveel in dit gebied groeit. Als je van een afstandje kijkt valt het niet op, maar houd je hand er tegenaan en je voelt onmiddellijk dat het om kurk gaat. Ook probeert men de traditionele bijenhouderij in ere te herstellen. Al sinds de oudheid wist men dat de omstandigheden om bijen te houden ideaal waren in dit gebied. Het woord Colmeal betekent dan ook een groep van bijenkorven.
Het hotel is van alle gemakken voorzien. Het heeft een zwembad, spa en erg lekker restaurant. Gastronomische tradities zijn hier even belangrijk als in de rest van het land. Zo krijg je hier puur water uit de bron geserveerd tijdens het ontbijt en het diner. Natuurlijk mag je ook de honing niet overslaan. De speeltuin voor kinderen past naar mijn idee iets minder bij het hele “into the silence” idee, maar je kan niet alles hebben ;-).
Wil je hier slapen of meer plaatjes kijken? Kijk dan hier. Voor meer bijzondere plekken om te overnachten kan je de rest van de serie “Bijzonder slapen” bekijken! Voor meer informatie over deze regio of Portugal in het algemeen, bezoek ook eens de website van Visit Portugal.
