Als je over Portugal spreekt, denken de meeste mensen vast aan een citytrip naar Lissabon of Porto. Steden die zeker een bezoekje waard zijn. Of ze dromen van een zonnige strandvakantie in de Algarve. Maar voor een grote groep klinkt de naam Coimbra misschien nog wat onbekend in de oren.
Tot voor één jaar was dat ook zo voor mij. Maar om de ene of andere reden werd ik, tijdens mijn kritische zoektocht naar een volgende plek om te wonen, aangetrokken tot deze stad met ongeveer 150.00 inwoners en 13.000 studenten. De foto´s die je te zien krijgt als je googelt, laten een dicht bebouwde, kleurrijke en tegen een heuvel aan gevleide stad zien, uitkijkend op een zacht stromende rivier.
Het voelde gewoon super goed toen we afgelopen september de eerste keer op prospectie gingen en er een tiental dagen verbleven. Deze universiteitsstad heeft een levendige, internationale studentenpopulatie onder haar vleugels. Jaarlijks verandert dat jong geweld de straten tot nachtelijke feestparcours. De straten kleuren dan zwart bij de start en het einde van het academisch jaar.
Vele straatnamen (zoals vb. Rua Matématica) op de heuvel waar het universiteitsgebouw met de Biblioteca Joanina staat, verwijzen naar de academische activiteiten. De graffiti die de geverfde muren van huizen, maar jammer genoeg ook de historische gebouwen ontsiert, toont dan weer enige rebelse en anarchistische ideeën. Verwacht geen street art te zien, maar slogans die enig Portugees politiek inzicht vergen. Daar waag ik me maar niet aan.
De historische constructies, waaronder relicten uit de Romeinse tijd, de middeleeuwse kerken en de eeuwenoude gebouwen, trekken ook de aandacht. Je loopt in het oude centrum verwonderd rond als in een levend geschiedenisboek. Op je ontdekkingstocht moet je vooral veel stilstaan, rondkijken en omkijken. Zo mis je geen details die je nieuwsgierigheid prikkelen. De smalle kronkelstraatjes vragen erom om in te verdwalen en loodsen je naar verrassende pleintjes.
De lokale kleinhandel toont de bezoeker vaak producten zoals het bij ons vijftig jaar geleden ook moet zijn geweest. In de oudere winkels zie je een soort kleding die ooit in de mode is geweest, maar nu bijna vintage kan worden genoemd. Daar komt nu wel stilaan verandering in. Het zijn vaak kleine ambachtelijke shops in handen van een familie, en je vraagt je af hoe die kunnen overleven met een kleine omzet.
In de stad komen meer en meer Chinese winkels, waar ze echt bijna alles verkopen. Ook bekende merkketens met hun snel wisselende modetrends vinden een plek in het straatbeeld. Dat zie je vooral in de hoofdstraat die vertrekt aan Portagem, de Rua Ferreira Borges. De meeste, door de bus afgezette toeristen, beginnen hun tour hier en wandelen slechts tot aan het bekende café Santa Cruz wat verder op. Dat is natuurlijk jammer, want daar begint pas het echte Coimbra.
Er zijn ook veel kleine, donkere restaurantjes met blauwe tegelwanden waar je aan tafel of aan de toog een dagmenu kan eten voor rond de zeven euro. De meeste klanten zijn mannen en die eten graag een grote portie met veel vlees en rijst. Daarbij steevast een karafje huiswijn. Geen half gevuld glas, zuinigheid (sorry Nederlanders) staat hier niet in het woordenboek. Op zondag zie je ook veel families bestaande uit drie generaties, die na de kerkdienst uit eten gaan.
In de stad merk je naast studenten vooral ook oudere mensen op, meestal dametjes, wat moeilijk te been, maar hijgend de helling trotserend. Of wachtend op een bus om hen naar huis te brengen. Geduldig, soms met boodschappen beladen. Stress bestaat hier nauwelijks. De buschauffeur wacht rustig tot ze opgestapt zijn met hun inkopen van de Mercado Municipal. Het doet me deugd deze relaxte benadering te ontdekken na al die jaren van professionele stress.
Nu ben ik lekker “reformada” en heb ik tijd en zin om elke eerste zaterdag van de maand mijn belevenissen te delen over hoe mijn integratie in Coimbra zal verlopen in 2020. En natuurlijk om mijn enthousiasme en liefde voor te stad met je te delen.
Lieve Marieleen, wat heerlijk om zo op de hoogte te worden gehouden van je belevenissen. Als ik dit schrijf zitten we samen met Astrid in Niersen bij Vaassen bij Kees, de broer van Peter.
Ik bewonderde om je energie en blijf graag op de hoogte.
En…praat je al een beetje Portugees?
Heb al zin om af te komen!
Ik kom met Betty mee.
Zalig om je enthousiasme te delen met ons.
Veel succes in het inrichten van jullie stekje.
Op onze rondreis (juni 2019)langer blijven ‘hangen’in Coimbra. Als de toeristen(bussen) weg zijn is het een romantische, veelzijdige heerlijke stad. Op elk pleintje muziek en feestende mensen. Vooral gaan eten bij Passeite Taberna Do Azeite van Guilherme en Marije Passos. Vraag aan Guilherme om je te verrassen met een menu en het is genieten puur!
Dag Ine, het is nu wachten op het moment waarop de tafeltjes en stoelen weer op het voetpad worden gezet en je naast lekker eten ook kan genieten van de levendige straten. Mensen kijken, zoals we zeggen.
Zelfs als je niet denkt aan een “menu”, kan je bij Passeite gewoon binnen springen voor een potje lekkere olijven, wat brood en een super lekker wijntje. De vriendelijke, gastvrije sfeer en een gezellige babbel krijg je er zo bij.
Kom zeker nog eens terug. Ik laat je graag de authentieke hoekjes zien, waar je zelfs in het drukke seizoen nauwelijks een toerist tegen het lijf loopt.
Tja Marieleen, ik (we) was ook in juni 2019 in Coimbra, helaas maar kort: 2 x 1/2 dag. Maar wil er graag meer van zien…
Hoe kom ik met je in kontakt??
Rob Goedvolk, Hoogland
Dag allemaal, ik heb een E-mail: marieleenb.pt@gmail.com en een telefoon:
+351 911851979 waarop je best kan Whatsappen of SMS-en.
Ik toon jullie graag de stad.