Doçaria conventual: Alentejo & Algarve

Vandaag dan deel 2 van de zoetigheden met ei waar ze in Portugal zo gek op zijn. Heb je na vorige week nog niet voldoende eieren gezien, dan maak de borst maar vast nat want ook wat verder naar het zuiden lusten ze er wel pap van! Zie je dus bij een pastelaria iets dat geel/oranje van kleur is, dan kun je er vrijwel zeker van zijn dat het is gemaakt met veel ei.

De meeste worden gemaakt zonder meel, met als basis eidooiers, suiker en soms amandelen. Dan zou je denken dat je niet zo veel keus hebt, maar schijn bedriegt. Ze weten er van alles meer te maken en zitten standaard bomvol calorieën.

Doce de Ovos

Het begin van alle ellende. Dit kun je zo eten (als vla) of ergens op doen/in verwerken. Het zit in Portugal overal op en in, op taart, gebak, toetjes en je hebt zoetigheden met doce de ovo smaak. Je moet er van houden, maar dat geldt eigenlijk voor al deze lekkernijen. Ik ken geen Portugees die het niet heerlijk vindt.

Encharcada do Convento de Sta. Clara

Dit recept komt van de nonnen uit het Convento de Sta. Clara in Évora. Een warm nagerecht uit de oven, met een knapperig bovenlaagje. Rondom Évora vind je in andere plaatsjes een variant hierop, met kleine aanpassingen.

Fios de Ovos

Tja, de beste omschrijving hiervoor is toch gewoon eiersliertjes. Zo te eten of als vulling in iets anders zoets, erg bewerkelijk om te maken. Er bestaat zelfs een Japanse variant van dit gerecht, keiran somen. Ook in Brazilië wordt het veel gegeten.

Torrão Real de Evora

Ook dit nagerecht is typerend voor Évora. Het opmerkelijke aan dit toetje is dat er slagroom bij in zit. Nog net iets calorierijker dan de rest dus. 😉 Het wordt ook wel Torrão de Ovos genoemd.

Trouxas de Ovos Moles

Hiervan vind je in heel Portugal verschillende recepten. Maar het zijn allemaal fel geel/oranje rolletjes vol fios de ovo in een jasje van ei en ondergedompeld in suikersiroop.  Zoet, zoeter, zoetst.

Dom Rodrigo

Ook hier bestaat de basis uit fios de ovo, met als belangrijkste toevoeging de in de Algarve veel gegeten amandelen. Dom Rodrigo zit meestal verpakt in kleurige aluminium pakketjes in de vorm van een piramide.

Torta de Azeitão

Een soort luchtige eiercake rolletjes gevuld met doce de ovo en een vleugje kaneel. Lekker bij de koffie met een glaasje Moscatel de Setúbal, beide uit dezelfde regio.

Rebuçados de Ovos

Oorspronkelijk uitgevonden in Portalegre. Deze eigeel snoepjes, verpakt per stuk in een snoeppapiertje zaten vroeger in de mooist versierde blikken. Een lust voor meerdere zintuigen.

Queijinho Dourado

Nog eentje uit Portalegre. Een omhulsel van marsepein gevuld met fios de ovo, doce de gila en doce de ovo. In de vorm en grote van een kaas, vandaar de naam queijinho (kaasje). Hier snijd men puntjes van.

Barriga de Freira à Moda do Alentejo

Dit nagerecht heeft een aparte vertaling: Buik van de non (Barriga de Freira). Ook dit recept is zonder bloem, maar er gaat vreemd genoeg paneermeel doorheen. Met een gekarameliseerde bovenkant.

Fidalgo de Évora

Een hele taart vol eigeel onderdelen. Geen feest om zelf te maken lijkt me zo. Wil je hem graag proberen, koop dan een puntje de volgende keer als je in de Alentejo bent. Vol doce de ovo ingepakt in trouxas de ovos.

Pão de Rala

Dit lijkt op een brood, vandaar de naam (pão betekent brood), maar de smaak heeft niets met brood te maken. De buitenkant wordt onder andere gemaakt van fijngemalen amandelen, gevuld met doce de ovo en doce de gila.

Wil je na het lezen van al deze lekkernijen zelf proeven? Bezoek dan in Lissabon het Casa dos Ovos Moles. Daar vind je allerlei gele eiergebakjes! Ben ik nog wat vergeten (vast) in deze opsomming, laat het dan vooral weten in een reactie! Laat het ook weten als je een recept wilt om iets zelf te maken!