Alma Viva brengt het alledaagse leven op het Portugese binnenland prachtig in beeld en besteedt daarnaast aandacht aan de vrouwelijke, spirituele traditie. De film vertelt het verhaal van de kleine Salomé, dochter van Portugese emigranten in Frankrijk, die zoals elke zomer de vakantie doorbrengt bij haar familie in een dorp in Trás-os-Montes (achter de bergen), in de meest afgelegen regio van Portugal. Wat begint als een zorgeloze vakantie slaat al snel om wanneer haar oma plotseling overlijdt.
-
- Film: Alma Viva | Saudades de Portugal
-
- Film: Alma Viva | Saudades de Portugal
De film “Alma Viva” (letterlijk: levende ziel) werd al onderscheiden op filmfestivals in Marokko en Frankrijk. Op het Filmfestival van Marrakech won deze eerste speelfilm van Cristèle Alves Meira de juryprijs en op het Filmfestival van Amiens in Frankrijk kreeg “Alma Viva” een speciale vermelding. Deze twee prijzen volgden op vijf eerdere onderscheidingen die bekend werden gemaakt op het Caminhos do Cinema Português festival in Coimbra: beste regie, origineel scenario, secundaire vertolking voor actrice Ana Padrão, de ontdekkingsprijs voor Lua Michel (Salomé) en de prijs van de Internationale Federatie van Filmverenigingen.
In een klein dorpje in Portugal waar de tijd stil lijkt te staan, brengt Salomé een zomer door met haar familie. Haar moeder zit nog in Frankrijk, dus ze logeert bij haar oma, met wie ze een sterke band heeft. Het verhaal komt in een stroomversnelling wanneer haar grootmoeder plotseling overlijdt en Salomé wordt achtervolgd door de geest van de overleden vrouw die in het dorp bekend stond als een heks.
In dit hartverwarmende, realistische familieportret van verschillende generaties vrouwen zijn spiritualiteit en traditie nog springlevend. Het is een soort ode aan het landelijke leven, de sfeer en dorpse omstandigheden zijn zo herkenbaar. Meira draaide de film in het Portugese dorpje waar ze opgroeide en laat haar eigen dochter schitteren in de hoofdrol.
Salomé was er als enige bij toen haar grootmoeder ziek werd en overleed en gelooft oprecht in wat haar oma haar voor haar dood vertelde over de oorzaak. Ze is vergiftigd door haar buurvrouw, met de vis die Salomé eerder die dag van haar had meegekregen; hekserij! Terwijl de familie de begrafenis organiseert en elkaar in de haren vliegt, wordt Salomé achtervolgd door de geest van haar grootmoeder. Met alle gevolgen van dien…
De film is een portret van Portugese emigratie, van families die verdeeld worden tussen degenen die zijn gebleven en degenen die ervoor kozen te vertrekken, veelal richting Frankrijk. De begrafenis brengt de familie bij elkaar, maar zorgt ook voor de nodige wrijving tussen de nabestaanden, die niet allemaal meer in het dorp wonen.
Alma Viva ging in wereldpremière tijdens La Semaine de la Critique op het Cannes Film Festival 2022. Deze Portugese film is vanaf morgen 20 april ook in verschillende bioscopen en filmhuizen in Nederland te zien. De film duurt anderhalf uur. Alma Viva van de Portugees-Franse regisseur Cristèle Alves Meira was de Portugese inzending voor de Oscars.
Winactie
Ik had het geluk hem vorige maand al te mogen zien. En nu krijg jij ook de kans! Ik mag namelijk vijf mensen blij maken met ‘kaartjes’ voor de film op online filmtheater Picl. Zo kun je Alma Viva kijken in je eigen thuisbioscoop! Vanaf 04 mei kun je hem daar online bekijken/streamen. Picl werkt eenvoudig via je telefoon, laptop, pc of tablet. Zonder te downloaden.
Vertel me hieronder of op de mail (blog@saudadesdeportugal.nl) jouw plannen cq. invulling voor een gezellig Portugees filmavondje en wie weet! Volgende week (26 april) maak ik de winnaars bekend. Ik zal vervolgens persoonlijk contact opnemen met alle aanvullende informatie. Niet gewonnen? Kijk dan snel waar hij bij jou in de buurt draait!
Update: de winnaars zijn bekend en hebben een mailtje van mij ontvangen!
Gefeliciteerd Annegreet, Christianne, Jo, Ine en José!! Ik neem zo spoedig mogelijk contact op met alle aanvullende informatie. 🙂
Obrigada! Zo leuk, ik ben erg benieuwd hoe de film is.
Beijinhos!
Ik hoor graag hoe je hem vond! 😊
Hoi Marlou,
onze eerste intense ervaring met het Portugese leven en tradities,komt voort uit een bezoek van de folkloristische dansgroep Rosas do Lena (Rebolaria/Batalha) aan het Internationale Folkloristische Dansfestival in het Friese Bergum (1999).De dansers werden ondergebracht bij gastgezinnen in de Trynwâlden en Veenwouden.Mijn vrouw had zich samen met een goede vriendin opgegeven als begeleiders van de dansgroep.Ook waren wij gastgezin voor twee leden van de dansgroep Fatima en Carolina.
De groep was gearriveerd met een bus en deze werd geparkeerd achter onze winkel op de oprit.Meestal hadden ze in de avonduren optredens en overdag werden er excursies georganiseerd,om ook hen een stukje Friese cultuur en tradities te laten proeven.Zo waren er bezoekjes aan een modern veebedrijf,een bezoekje aan een windmolen(voor bemaling polders) en natuurlijk kon een bezoekje aan De Tegeltjesbrug (Elfsteden Brug) niet ontbreken.
Aangezien de groep in verschillende dorpen waren ondergebracht werden zelfs fietsen beschikbaar gesteld om van het ene dorp naar het andere te peddelen.Voor menig leden van de dansgroep was dit hun eerste ervaring op een fiets.Oh ja ze hadden ook hun eigen eten meegenomen voor onderweg en zouden de volgende dag zelf koken,dus de gedroogde kabeljauw moest een dag van te voren geweekt worden.Zo gezegd zo gedaan,dus werden er twee plastiek kuipen met kabeljauw in onze hal in de week gezet.Hadden echter geen rekening gehouden met onze twee Siberische husky’s die zich s’avonds tegoed hadden gedaan aan een lekkere vismaaltijd.Het leed was gelukkig te overzien en de groep kreeg de volgende dag gewoon zijn Bacalhau.Om weer op mijn lang verhaal terug te komen;na een intensieve week te hebben doorgebracht met de dansgroep vertrokken ze weer richting Portugal met natuurlijk Amsterdam als tussenstation.Ook kregen we de uitnodiging om hun te bezoeken in Portugal.Hetgeen geschiedde in 2000 met de camper.We werden natuurlijk met open armen ontvangen en het voelde alsof we thuis kwamen. Werden overal uitgenodigd en kregen privé rondleidingen door de Mosteiro de Batalha, Alcobaça,Fatima en Nazaré en natuurlijk hun eigen Rancho en Etnografisch museum.Al met al zijn we 2 weken gebleven en onze harten waren verknocht aan het wonderschone Portugal.Een jaar later moesten we op herhaling,hetgeen in eerste instantie niet de bedoeling was verbleven met de camper in Spanje aan de Middellandse zee.De dansgroep organiseerde hun eigen Internationale Volksdansfestival in Batalha en we werden uitgenodigd om eregast te zijn.Dus met de camper weer richting Portugal.Het was een zeer geslaagd festival en er waren meerdere groepen uit het buitenland.Normaal gingen we vorig jaar elke avond de zonsondergang aanschouwen op de bult met uitzicht op de Mosteiro van Batalha.Echter dit keer was er een weg aangelegd om een nieuwbouw project te realiseren.Alsof het zo moest zijn;we raakten in gesprek met de opdrachtgever van een twee onder één kap woning.We konden wel één kopen.Het casco stond al en aangezien we dol waren op het uitzicht hebben we van de ene op de andere dag het huis gekocht.Mijn echtgenote is toen nog een week langer gebleven alles naar haar wensen uit te zoeken,deuren,ramen,keuken,badkamers,plavuizen etc.en natuurlijk de kleuren van het schilderwerk binnen.Kozen natuurlijk voor elke kamer en slaapkamer hun eigen kleuren,waarover ze zich hier in Portugal verbaasden.Alles werd gelukkig naar wens uitgevoerd en en in de zomer van 2002 opgeleverd.Oh ja alles zou aan het eind van het jaar klaar zijn.Dus planden we een korte vakantie met de camper samen met mijn schoonouders om het huis in januari te bezichtigen.Wat schetst onze verbazing wel de ramen geplaatst,maar de binnendeuren waren nog niet geleverden ook de CV was nog buiten werking.Mijn schoonouders konden gelukkig in de camper overnachten en wij kampeerden in ons nieuwe huis.Wonen nu alweer meer dan 20 jaar in on huisje en geen moment spijt van gehad. Waren toen wel ongeveer de eerste buitenlanders zonder roots met Portugal die zich hier vestigden.Groeten Iepe en Trijntsje
Boa tarde Marlou, sinds een jaar wonen wij aan de prachtige Zilverkust en hebben geen dag spijt gehad. We houden ons op verschillende manieren bezig met de Portugese cultuur o.a. door het volgen van Portugese les. Wat een moeilijke maar mooie taal. De film lijkt ons erg mooi, we willen hem graag zien.
Stel dat wij bevoorrecht zijn en deze film kunnen zien dan nodigen we een Portugese vriend uit, die samen met zijn Engelse vrouw in Frankrijk heeft gewoond en inmiddels weer in Portugal woont. Uiteraard ontbreken de Pasteis de Nata en de Ginja niet.
In mei 52 jaar geleden zijn we op huwelijksreis naar Lagos gegaan. Was nog in de tijd van de dictatuur, wat veel indruk op ons heeft gemaakt.
Jaren later gingen we met ons gezin per caravan
Naar Praia de Mira., waar we heerlijk tussen de Portugese vakantiegangers steeds een geweldige vakantie en vrienden voor het leven hebben gemaakt.
Nu zijn we met pensioen en verblijven iedere winter 6 maanden in de Algarve. Waar we ook daar ons thuis voelen
Denk dat deze film zeer herkenbaar zal zijn voor ons gezin…wonen sinds 2 jaar zelf in een bergdorpje in Portugal en genieten van dit paradijs, maar hebben ook de nadelen hiervan ondervonden! Ondanks dat geen minuut spijt deze grote stap te hebben genomen! Hoop dat we samen mogen genieten van deze film , Lijkt me prachtig!
Lijkt me echt een super film! Ik zou deze film met mijn Portugese man en onze kinderen kijken. Vooraf een lekker bacalhau gerecht en daarna met een heerlijke Portugese borrelplank de film kijken!
Hoi Marlou,
Ik volg je site al heel lang en gebruik alle artikelen als wij naar Portugal gaan.
September Alentejo!
Alma Viva zou ik kijken met mijn vrienden die , net als wij, ‘Portugal-gek’ zijn.
Lekkere hapjes en een goede wijn uit de Portugese winkel (Duitsland)
En na de film hopelijk buiten zitten en de film bespreken én de komende Portugal vakanties.
Groet,
Ine
Deze film gezien te Oostende . Prachtig. Geeft een goed beeld hoe het leven is in de afgelegen bergdorpjes .De vertolking van Salomé vind ik super.
Helemaal mee eens!