Saudades de Portugal

Is een nieuwe aansluiting van water en elektriciteit lastig te regelen in Portugal? Van veel mensen om ons heen hoorden we al dat het maanden en in extreme gevallen zelfs jaren kan duren. Dat hebben wij gelukkig niet, dachten we toen nog. Want ons landje ligt in een urbanisatie met alle infrastructuur. Een kwestie van aansluitingen even doortrekken. Fout gedacht! Het was een chaos om te regelen. De overwinning is daarom des te groter dan we na zes maanden water en elektriciteit hebben.

Wie doet wat?

Nu moeten we als eerste bekennen dat we zelf aardig bijdragen aan de chaos. Wij zijn nieuw in dit land. Weten de weg niet. Bij wie moeten we zijn? Hoe en wanneer moet je de boel aanvragen? Wat hebben we precies nodig? We zitten qua bouwproject een beetje tussen particuliere eigenaren en de projectontwikkelaars in. Normaal gesproken regelen de technische mensen bij de projectontwikkelaar dit. Nou ja, dat zijn wij dus.. 🙂 Elke fase in het project is weer nieuw voor ons.

Het navragen bij meerdere partijen en specialisten levert verschillende antwoorden op. De één zegt dit, de ander zegt dat. Helpt niet mee in de chaos. Kan de aannemer dit regelen? Nee eigenlijk niet, maar in sommige gevallen wel. We hebben 2 aannemers: één voor de bouw van de huizen en één voor de infrastructuur eromheen. Het lijkt ons best logisch dat de aannemer van de infrastructuur dit kan doen. Maar zo logisch blijkt dat helemaal niet te zijn. Wij zijn immers de projectontwikkelaar en horen dat aan te vragen. Kunnen de aannemers ons dan helpen? Ja, dat willen ze gelukkig wel doen. En dat blijkt nodig!

Wat moet er aangevraagd worden?

Het lijkt zo simpel. We hebben alleen stroom en water nodig om te bouwen. Dus niet al de uiteindelijke voorzieningen voor de huizen, blijkt later. De aansluitingen staan aangegeven op engineering tekeningen. Het is een kwestie van dit aanvragen. Een kind kan de was doen.

De engineer van één van de aannemers schiet te hulp. Zijn assistente vraagt het één en ander aan bij de energie- en waterleverancier. Ik zeg het één en ander, want het is niet duidelijk wat er nu precies aangevraagd wordt. We moeten allerlei documenten aanleveren en tekenen. Não problema, niet over nadenken is het antwoord, als ik wat vragen stel. Wordt geregeld. Over een paar weken heb je stroom en water. Fantastisch!

Voor de zekerheid regelen we toch maar tijdelijke stroom via de buren, zodat we in ieder geval vooruit kunnen met bouwen.

Electricidade

Er moeten kabels doorgetrokken worden onder de stoep van een bestaand elektriciteitskastje naar een nieuw kastje op ons land. Alleen blijkt er in het bestaande kastje geen stroom te zitten. Na veel heen en weer gepingpong, discussie, afstemming en maanden van onduidelijkheid blijkt dat de energiemaatschappij het bestaande kastje gaat aansluiten. Als wij zorgen voor de kabels onder de grond naar het nieuwe kastje dan regelen zij de aansluiting.

Ok, dus we hebben over een paar weken stroom? Komt goed! Vervolgens ontstaat er een periode van complete onduidelijkheid wie nu welk deel gaat uitvoeren. Blijkbaar zijn er meerdere partijen nodig om de boel door te trekken en het nieuwe kastje te plaatsen. Na weken gesteggel is de kordate aannemer van de infrastructuur het helemaal zat. Iedereen wacht op elkaar. Als niemand het oppakt dan ga ik het doen. Dat horen we graag! We zien ook gelijk resultaat. Het nieuwe kastje staat ineens op de goede plek met de kabels. Alles klaar voor de laatste actie van het energiebedrijf. Oh, toch nog een paar extra documentjes aanleveren. Ach, we waren toch al bezig. Deze week krijgen we dan eindelijk het bericht dat de elektriciteit geregeld is.

Agua

Bij het waterbedrijf lijkt het allemaal heel makkelijk te gaan. We leveren documenten aan, vullen de aanvraagformulieren in die we toegestuurd krijgen en alles wordt in gang gezet. De verwarring is dan eigenlijk al ontstaan. We hebben voorlopig alleen een aansluiting nodig voor de bouw. Maar de aanvraagformulieren blijken voor de uiteindelijke wateraansluiting in de huizen. En dat kan helemaal niet, want er is nog geen hoofdaansluiting.

We begrijpen dit pas later van de aannemer. De assistente van de engineer dacht: ik ga gelijk al de wateraansluiting voor de huizen regelen. Lekker voortvarend, we houden ervan! Alleen werd de chaos daardoor bij iedereen groter.

Het duurt een paar maanden, maar dan hebben we al een hoofdaansluiting. Nu nog een kastje op het land maken voor de meter. De aannemer van de infrastructuur pakt ook heel proactief dit deel op. Als er nog steeds verwarring is over de aansluiting gaat hij samen met Serge langs bij het waterbedrijf om daar voor eens en altijd duidelijkheid over te geven.

Dat betekent wel dat alle bestaande en getekende aanvraagformulieren de prullenbak in kunnen. Via een nieuw aanvraagformulier kan de goede aansluiting nu echt geregeld worden. Zolang dit maar water oplevert, vinden wij het best.

We zijn er nu bijna! Alleen nog de meter plaatsen. De man die het komt plaatsen kan onze locatie niet vinden. Een Google Maps link doet gelukkig wonderen. Maar hij verwacht vier huizen waar hij de meters kan plaatsen. Niet een bouwplaats met één kastje. Paniek! Oh nee, niet weer dit!

Onze kordate aannemer werpt zich weer op en fixt dat nog diezelfde vrijdag. En zo zien we aan het einde van de dag een meter shinen in het kastje. Op maandag moet het waterbedrijf na een telefoontje nog wel even de hoofdkraan aanzetten voordat er water uit de kraan komt. Details… We hebben water!

Het is regelmatig een moeilijke afweging in ons project. Regel je het zelf of schakel je (professionele) hulp in? Alles zelf regelen kost heel veel tijd, zeker met een taalbarrière, maar je bent daardoor wel beter op de hoogte. Soms ben je met zoveel dingen tegelijk bezig dat je het graag uit handen geeft. Dan moet je het ook kunnen loslaten, niet te veel vragen stellen en geduldig afwachten. Kies maar. 😉

Astrid & Serge bouwen in Fuseta het kleinschalige vakantieresort Celebra a Vida. Vier het leven! Wil je meer lezen over hun weg naar de Oost-Algarve? Lees dan hun blog of volg ze via Facebook en/of Instagram. En natuurlijk de maandelijkse blog op Saudades de Portugal.