Wat is een morel? Op die vraag zullen niet veel Nederlanders antwoord kunnen geven. Wat is kriekbier daarentegen, zal veel eenvoudiger beantwoord kunnen worden. Nu is de morel de zure kers waarmee het kriekbier gemaakt wordt. Misschien ken je de vrucht ook wel als de amarenen van bijvoorbeeld het Italiaanse ijs. In Portugal heet deze vrucht de ginja en wordt gebruikt om het drankje ginjinha van te maken (waar maken ze in Portugal nou geen drank van?). Nou ben ik persoonlijk niet zo van de sterke drank, maar dit is prima te doen! Een heerlijk opwarmertje bijvoorbeeld op een koude dag!
Eerst even wat achtergrond informatie. De morel groeit in Nederland en België alleen op plekken waar hij door mensen is geplant. In Portugal groeit hij echter gewoon in de vrije natuur. De grootste morel productie vind je terug in Oost-Europa en West-Azië met Rusland en Turkije als grootste producenten ter wereld. De ginja is in Portugal in ieder geval sinds de vijftiende eeuw een veel voorkomende vrucht, die vooral werd gebruikt voor medische doeleinden. Ergens halverwege de achttiende eeuw werd het gebruikelijk om de vruchten te combineren met aguardente (vuurwater), een sterk alcoholische drank. En de likeur die uit deze combinatie voortkwam, de ginjinha, is zeer typerend voor Portugal.
Het verhaal gaat dat het oorspronkelijke recept afkomstig is van monniken, die de drank met uitsluitend natuurlijke producten maakten. Tegenwoordig zijn er een aantal bekende ginjinha merken die je vaak tegenkomt: Oppidum uit Óbidos, de Ginjinha Espinheira uit Lissabon en Ginja M.S.R. uit Alcobaça.
Ginjinha vind je in vrijwel ieder café, maar veel leuker is het om naar de speciale ginjinha barretjes te gaan. In Lissabon vind je geweldige exemplaren. Sommige behoren tot de kleinste bars in Lissabon, waar nauwelijks ruimte is voor meer dan drie of vier klanten. Je vindt er vaak alleen een kleine balie en een aantal planken met flessen. Dat is prima, want je komt immers om een ginjinha te proeven en verder niks. Als je in Lissabon bent moet je toch minimaal één keer naar zo’n typisch ginjinha barretje. Ze serveren het drankje als shot en het kost vaak één of anderhalve euro. Om er eentje te bestellen op de Portugese manier, moet je twee woorden weten: com of sem. Oftewel met of zonder (zure kers). Het lekkerst is de ginjinha in een glaasje van chocolade! Het blijft dan ook vast niet bij één… 🙂
Dus ben je in bijvoorbeeld Lissabon en zie je op straat, voor een klein zaakje, een samenscholing van mannetjes op leeftijd met een borrelglaasje in hun hand, daar moet je zijn! Wij wippen ook vaak even binnen. Je kunt er ook voor kiezen om op een soort korte ”ginjinha kroegentocht” te gaan, want ze liggen op slechts een korte afstand van elkaar in het Rossio gebied van Lissabon.
Hieronder een paar leuke adresjes in Lissabon:
Ginjinha Espinheira: de eerste glazen Ginjinha werden hier verkocht door Francisco Espinheira, een Galicische immigrant. Dit sloeg zo goed aan dat ze al zaken doen sinds 1840. Largo de São Domingos, 8 (09:00-20:00 uur).
Ginjinha-Rubi: geopend in 1931, met prachtige azulejo panelen die het maken van de ginjinha uitbeelden. Rua de Barros Queirós, 29 (7:00-22:30 uur).
Ginjinha Sem Rival: deze bar verkoopt Ginjinha sinds 1890. De naam vertaalt in ‘Ginjinha zonder rivaal’ en sommige locals beweren dat het de beste in de stad is. Dit komt vooral door de kwaliteit van hun kersen. Rua das Portas de Santo Antão, 7 (7.00-00.00 uur).
Zoals je ziet, je kunt er al vanaf ’s ochtends vroeg terecht! Mocht je op dat tijdstip op zijn, loop er dan voor de lol maar eens langs. Je zult je verbazen over hoe druk het dan al is. Toeristen zul je er dan niet vinden, de meeste mensen houden toch niet zo van alcohol voor het ontbijt. Maar de Portugese heren kunnen een drankje op de vroege ochtend wel waarderen!
