Voor de kust van Faro, in de Algarve, en verder naar het oosten richting de Spaanse grens ligt het natuurgebied Ria Formosa. Onderdeel hiervan zijn een handvol kleine eilandjes, waarvan je er een aantal kan bezoeken. Eerder kwamen Ilha de Faro en Ilha da Culatra al eens voorbij, dit keer bezoeken we Ilha da Armona. We maken er een heerlijk dagtripje vanuit Olhão van.
Het Parque Natural da Ria Formosa strekt zich uit over een gebied van ongeveer 60 kilometer kust aan de oostkant van de Algarve. Het begint even ten westen van Faro, bij Quinta do Lago en loopt tot Manta Rota, een kleine plaats ten oosten van Tavira. Het bestaat uit twee schiereilanden (Península do Anção bij Faro en Península da Cacela bij Cacela Velha), vijf grotere eilanden (Ilha da Barreta, Ilha da Culatra, Ilha da Armona, Ilha de Tavira en Ilha de Cabanas) en een groot aantal kleinere eilandjes, moerassige stroken, zandbanken en duinen.
Aangezien we een aantal dagen in Olhão verblijven is dit hèt moment om dit eiland te bezoeken! De veerdienst vertrekt namelijk vanaf hier. Zo kunnen we ’s ochtends al op tijd de boot pakken en optimaal van ons eilandbezoek genieten. Bij het vertrekpunt staat een bord met daarop alle vertrektijden, zowel heen als terug, van de boot. Mis je de laatste veerdienst terug, dan ben je aangewezen op een watertaxi. Of een overnachting op het eiland. 😉 Koop in elk geval gelijk een kaartje voor zowel heen als terug. De tocht naar het eiland duurt ongeveer 20 minuten.
Op Ilha da Armona is het namelijk mogelijk om te kamperen op de plaatselijke camping. Ook worden er cabanas en particuliere huizen verhuurd. Naast het bewoonde deel van het eiland, is er ongerepte natuur waar je vele voorbeelden van de lokale fauna kunt vinden. Het is een erg geschikte plek om te vissen en houd je van watersporten dan kom je hier ook aan je trekken!
De tocht op zich is al het begin van een ontspannend dagje. Met de zeebries in je haren vaar je langs de kust het natuurgebied in. In de verte doemt een klein eilandje met gekleurde huisjes op. Vakantiegevoel gegarandeerd! Dat is dan ook precies wat wij van plan zijn, even heerlijk uitwaaien. Een beetje rondslenteren, schelpen zoeken op het strand, ergens lekker wat eten en nog wat meer rondstruinen. En dat alles uiteraard op ons dooie gemak!
Na aankomst van de boot stromen de mensen eigenlijk allemaal dezelfde kant op. We kopen een flesje water bij de plaatselijke ‘supermarkt’ en informeren gelijk even waar we later op de dag lekker kunnen lunchen. Die tip hebben we dan vast binnen. Wij kiezen er, na een stukje pad te hebben gevolgd, vervolgens al snel voor om ergens rechtsaf en tussen de gezellige huisjes door het strand op te lopen. Geen mens te zien, we hebben het rijk alleen! Heerlijk met de blote voeten door het zand genietend van het uitzicht. Je ziet de kust van de Algarve, we komen ooievaars tegen, rapen schelpen en vinden een zeepaardje. Wat een rust en wat een heerlijkheid!
Veel van de mensen die met ons van de boot kwamen, gingen voor een dagje zon, zee en strand naar Ilha da Armona. Het eiland staat namelijk bekend om zijn vele kilometers ongerept strand. Dus werden er veel strandtassen en parasols mee onder de arm genomen. Ilha da Armona is maar negen kilometer lang en op het breedste punt één km breed. Er zijn dan ook geen auto’s op het eiland. Dit gegeven, plus de kleurrijke strandhuisjes dragen ook bij aan het algehele relaxte gevoel. Wil je echt dat relaxte eilandgevoel ervaren, boek dan van tevoren een huisje voor één nacht of meer?!
De stranden die het dichtst bij het vasteland liggen bieden wat warmere, kalmere wateren. Op het open zeestrand is het drukker en bovendien is het zeewater daar een stukje frisser. De weinige vaste bewoners van het eiland leven voornamelijk van het toerisme en de visserij. Je vindt er een paar mini supermarktjes, restaurants en barretjes. Dus mocht je je versnaperingen vergeten zijn mee te nemen, je kunt altijd wel ergens terecht. Wij hebben heerlijk geluncht met verse vis en zeevruchten (die ochtend gevangen), uiteraard met uitzicht op zee!
Na de lunch besluiten we ook nog ‘even’ de andere kant van het eiland te verkennen. We hebben immers de tijd tot de laatste veerboot teruggaat om half zes. We maken hier en daar een praatje en slingeren ons een weg tussen de kleine huisjes door. Er valt overal wel wat te zien, terwijl je over betegelde paadjes door de duinen loopt. Hier en daar houdt het ‘pad’ even op en loop je verder door het zand. Dus of je de oversteek nu maakt voor een dagje strand of om van de rust en het eilandgevoel te genieten, het is in beide gevallen de moeite waard.
De huisjes die op het eiland staan zijn meestal klein, kleurrijk en/of betegeld met gezellige, goed onderhouden tuintjes. De meeste bewoners die wij tegenkwamen waren al wat op leeftijd en leken gewoon te genieten van het leven. Ik kan me voorstellen dat het er in het hoogseizoen allemaal iets anders aan toe gaat en die heerlijke relaxte sfeer en de rust iets verder te zoeken zijn. Maar dat geldt uiteindelijk voor elke willekeurig plek in de Algarve die je dan bezoekt. Maar zo in het naseizoen…
Op de foto hieronder zie je naast de tijden waarop de boot vaart een mooie overzichtsfoto van het eiland. Vanaf de steiger, waar de veerboot aanmeert, hebben wij het hele rechterdeel tot aan het achterste punt over het strand gelopen. Daarna voor de lunch tussen de huisjes door weer terug richting het beginpunt. Na de lunch was het linkerdeel over het strand aan de beurt. En wederom slingerend tussen de huisjes door terug om de boot te halen. We hadden nog net tijd om onder het genot van een kopje koffie bij te komen van al dat gewandel, voor de laatste boot terug ging.
Op ons gemak slenteren we, terug in de bewoonde wereld, naar ons onderkomen in Olhão. Moe, maar voldaan. En met zakken vol mooie schelpen. Gelukkig is het vakantie en hoeft er vanavond niet gekookt te worden!
Ook Ilha da Tavira komt nog eens voorbij, want ik bedenk me nu dat ik daar nog niets over geschreven heb na ons bezoek!
