Portugal barst van de druivensoorten. Zowel het vasteland als de eilanden hebben zoveel variatie dat je nooit klaar bent met het proeven van al die verschillende wijnen. In de Alto Minho staat er echter één druivensoort centraal en dat is de Alvarinho. Deze witte druif is het ingrediënt voor de uitstekende vinho verde van de regio. Ik nam een kijkje in het land van deze druif.
Als je van Porto naar het noorden rijdt, langs Viana do Castelo en nog verder richting de Spaanse grens, dan valt direct op dat werkelijk ieder vrijstaand huis een eigen stukje wijngaard lijkt te hebben. Druiven en wijn zijn een onderdeel van een ieders leven, dat is duidelijk. Rond de plaatsen Monção en Melgaço worden de wijngaarden groter. Deze dorpen liggen aan de rivier Minho, de natuurlijke grens met buurland Spanje, en hebben een eeuwenoude wijnbouwtraditie. Hier groeit de Alvarinho. Dit stukje Portugal is nog nauwelijks bekend bij de Noord-Europese toeristen. Wel tref je hier Portugezen en Spanjaarden, op zoek naar de prachtige natuur en voortreffelijke gastronomie.
De Alvarinho wordt tegenwoordig op meerdere plekken in Portugal en ook elders op de wereld verbouwd, maar de thuisbasis ligt in het noorden van Portugal en in het Spaanse Galicië (waar het ras de Albariño heet). De wijnen die met deze druif worden gemaakt hebben een heerlijke frisse smaak van citrus en zijn perfect voor verfrissing tijdens warme zomerdagen. Vaak vind je 100% Alvarinho wijnen, maar soms wordt de Alvarinho gebruikt in combinatie met andere druivensoorten.
Palácio da Brejoeira
Onze eerste stop is het zeer indrukwekkende Palácio da Brejoeira. Een lange oprijlaan leidt naar het statige en grote paleis uit de negentiende eeuw. Hier leefde tot voor kort Herminia de Oliveira Paes, de vrouw die de productie opzette van een eigen wijn van de Alvarinho druif met de naam “Palácio da Brejoeira”. Ze overleed slechts enkele maanden geleden, op 97-jarige leeftijd, zonder nakomelingen.
In haar paleis tref ik een schattig klein theater, prachtige azulejos aan de muren en kamers vol pracht en praal. Ook is er een kapel, waar de dorpelingen vroeger gebruik van konden maken. Buiten wandelen we door een groene tuin met fonteinen en standbeelden van mythologische figuren. Verderop ligt een spookjesachtig bos met een meer en grotten en natuurlijk de achttien hectare tellende wijngaard. Hier wordt de witte wijn gemaakt die als afsluiter van de tour geproefd mag worden. Heerlijk!
Convento dos Capuchos
Na deze eerste kennismaking met de Alvarinho wijn vervolgen we onze ontdekkingstocht naar het centrum van Monção. Hier staat het voormalige klooster “Convento dos Capuchos”, wat tegenwoordig een prachtig hotel is, dat de oude sfeer waarin de monniken leefden goed bewaard heeft. De receptie is bijvoorbeeld de oude schoorsteen van het klooster en in één van de kamers hangt nog altijd het touw waarmee vroeger de klok geluid kon worden.
Onderdeel van het hotel is een restaurant waar ieder gerecht wordt bereid met de Alvarinho wijn. Ik geniet hier van een overheerlijke lunch met als voorgerecht een sardientje op een knapperig plakje broa de milho, vervolgens bacalhau op twee wijzes bereid, varkenswang en langzaam gegaard kalfsvlees op een goddelijk bedje van bonen, broa de milho, batatas muro en lokale groente en een meesterlijke leite creme in filodeeg toe. Bij de lunch drinken we uiteraard een Alvarinho. Hoe kan het ook anders? Als je van goed eten houdt moet je hier zeker eens gaan eten. Je hoeft hiervoor overigens geen hotelgast te zijn.
Quinta do Mato
Na de lunch reizen we verder naar het oosten, om in de regio van het dorp Melgaço opnieuw een wijngaard te bezoeken, maar een heel andere dan we in de ochtend zagen. We gaan naar de Quinta do Mato, de wijnboerderij van Miguel Queimado, een jonge Portugese ondernemer die enkele jaren geleden besloot de boerderij van zijn grootouders over te nemen en zich te richten op de productie van één witte Alvarinho wijn, de Vale dos Ares. Zijn wijngaard is maar klein vergeleken bij wat we vanochtend zagen. Achter het woonhuis staat de bescheiden adega, oftewel de plek waar de wijn wordt gemaakt. Miguel doet het meeste van het werk hier alleen. Behalve tijdens de oogst, dan komen er mensen uit de omgeving helpen bij het plukken van de druiven. Dat het een veel kleinere producent is doet niet onder voor de smaak, zo proef ik op het heerlijke terras met prachtig uitzicht over de omgeving.
De route die ik aflegde maakt onderdeel uit van de Rota dos Vinhos Verdes, een route door de Alto Minho die je langs verschillende aan de groene wijn verbonden plekken leidt. Wat ik zag was slechts een klein stukje van de vele mogelijkheden. Op de website van de route vind je hier veel meer informatie over. Wil je in de achtergronden van de Alvarinho duiken? Een leuk idee is dan ook het Alvarinho museum in Monção!
