Een van de vele slaperige dorpjes in de Alentejo. En toch zijn de meeste van deze plaatsjes een bezoek meer dan waard, waaronder ook Moura. Er hangt een heerlijke vredige sfeer in de straten. Wellicht denk je dat er verder weinig tot niets te zien is, maar niks is minder waar! Uiteraard hoef je er geen dagen voor uit te trekken, maar een stop is hier zeker aan te raden! Wij sliepen er zelfs een nachtje.
Door twee busladingen luidruchtige Spanjaarden in het hotel waren we al (erg) vroeg wakker. Dus konden we al op tijd op pad! De avond van aankomst hadden we al even kort door het dorp gelopen op zoek naar een plekje om snel iets simpels (bifana) te eten, nu konden we het op ons gemak herhalen bij daglicht. De straatjes zijn een waar azulejo walhalla!
Moura’s verovering op de moslims in 1166, door de gebroeders Rodrigues, namens Alfons I van Portugal, is verstrengeld met de kleurrijke legende van de moslim prinses Salúquia. In 1217 en 1232 werd Moura veroverd door Sancho II van Portugal op de moslims. In 1295 kwam het definitief onder de Portugese koning Dionysius van Portugal.
Castelo de Moura
In Moura staat, net als in veel andere plaatsjes in Portugal, een goed bewaard middeleeuws kasteel. De resterende torens en stadsmuren zijn bijna vanuit het hele dorp te zien. Het werd in de 15de eeuw bovenop een Arabisch vestingwerk gebouwd. De bouw van de Moorse muren begon echter al ergens in het midden van de 11de eeuw. Er werd later ook een klooster (Nossa Senhora da Assunção) gebouwd binnen de kasteelmuren. In de daaropvolgende jaren werd het kasteel verder uitgebreid en versterkt.
Het middeleeuwse kasteel is dus een mengeling van oud en nieuw(er), inclusief de overblijfselen van het Moorse kasteel en een nieuwe uitkijktoren, waarvan je de overblijfselen vandaag de dag nog kunt zien. Het kasteel werd bijna verwoest tijdens de Spaanse Successieoorlog en verdere schade werd veroorzaakt door de aardbeving van 1755, waarna het kasteel van Moura zo goed als in puin lag.
Tegenwoordig vind je rondom het kasteel nette aangelegde tuinen, een militair museum en een archeologisch museum. En het is een geweldig uitzichtpunt over de stad en het omliggende platteland. Het kasteel is vrij toegankelijk. De Torre de Menagem (donjon) is elke dag te bezichtigen tussen 10:00-11:30 uur en 15:00-16:30 uur. Hiervoor dien je je te melden bij de receptie, zij openen de deur dan voor je.
Torre de Salúquia
Een van de oorspronkelijke Moorse torens bleef al die jaren overeind staan; de Salúquia-toren, genoemd naar prinses Salúquia. De legende gaat dat zij zich van de toren van het kasteel heeft geworpen, om niet door de christenen gevangen te worden genomen, nadat ze vernomen had dat haar geliefde kort voor de bruiloft was omgekomen. Het wapen van de stad houdt deze legende nog steeds levend. Meer nog dan het kasteel bepaalt deze gele toren het stadsgezicht.
Igreja Matriz de São João Baptista
Deze kerk werd aan het begin van de 16de eeuw gebouwd en is tegenwoordig een Nationaal Monument. Het is een mooi voorbeeld van de artistieke expressie van de Manuelijnse stijl. De kerk heeft een simpele structuur waarbij het prachtig bewerkte portaal met gedraaide kolommen en typisch Manuelijnse motieven gelijk opvalt. Ook binnen zijn de Manuelijnse versieringen goed te zien, vooral bij de kapittels.
Deze kerk is alleen gebouwd omdat de kerk van het Castelo de Moura geen ruimte had om veel mensen te herbergen. Het middenschip was alleen bestemd voor de geestelijkheid en de adel en de zijbeuken waren voor het ‘normale’ volk. Het interieur van de kerk bestaat uit drie beuken, waar de hoofdkapel bedekt is met Sevillaanse tegels.
Jardim Doutor Santiago
Voor de liefhebbers van groen! Mooie tuinen met een imposante entree. Pas rond 1934 werden deze tuinen omgedoopt tot Jardim Doutor Santiago ter ere van de dokter en president van de Câmara de Moura. Aanvankelijk heette het simpelweg “Passeio”. Het is een park in Victoriaanse stijl, met groen in relatie tot architectuur. Het bloemrijke terras met eeuwenoude bomen biedt een prachtig uitzicht (vanwege de vrij hoge ligging) over het Alentejo-landschap en op heldere dagen kun je vanaf hier zelfs de Alqueva-dam zien liggen.
Slenter onder begeleiding van tjirpende vogels door deze tuin met lommerrijke bomen, een fontein, een kioskje en verschillende houten bankjes. Of bezoek de thermale baden, met geneeskrachtig mineraalwater. De fonte da Salúquia was de laatste toevoeging en dateert uit 1927.
Mouraria de Moura
Een typische Arabische wijk bestaande uit drie straten, een bron en een steegje in Medina stijl. Het is de oudste mouraria (Moorse wijk) op het Iberisch schiereiland. Gebouwd door de Moren in een gebied dat tegelijk dicht bij het kasteel alsook in het stadscentrum ligt. Er zijn mensen die beweren dat de christenen na de dood van prinses Saluquia de Moren verdreven hebben en dat ze hier hun toevlucht zochten. In dezelfde buurt is er een klein museum ‘A Casa Dos Poços’ waar zich drie Arabische bronnen bevinden die de hele geschiedenis vertellen.
Uiteraard begonnen de straten op een gegeven moment wat donker en vervallen te raken. In 2013 begon de gemeente van Moura met restauratiewerkzaamheden aan deze straatjes, inclusief nieuwe bestrating en nieuwe verlichting. Toen de renovatie klaar was, kwamen ze op het briljante idee om vazen en potten met bloeiende bloemen in de straten van de wijk te plaatsen. Het fleurt de boel leuk op en je weet gelijk waar je bent!
Edifício dos Quartéis
Gebouw gebouwd in de 17de eeuw, naar voorbeeld van de traditionele Alentejo-architectuur. De functie was om de cavalerie- en infanterieregimenten te huisvesten die in Moura waren geïnstalleerd ten tijde van de Guerras da Restauração e Sucessão. Het optische effect gevormd door de bogen en het ritme van de rij schoorstenen valt gelijk op. Naast de kazerne staat de kapel ‘do Senhor Jesus dos Quartéis de Moura’ waaraan de militairen waren gewijd.
Vergeet ook zeker niet een kijkje te nemen bij de verschillende fonteinen, geheel in Alentejo stijl en kleur: Fonte das Três Bicas en Bica de Santa Comba! En tussen alle bezienswaardigheden door te genieten van een kopje koffie op een terrasje. Dit gegarandeerd met uitzicht op keuvelende bejaarde mannetjes, die overal in het dorp in groepjes bij elkaar staan of zitten. Om het relaxte plaatje af te maken!
