Tijd om weer eens in de wereld van de hedendaagse Portugese kunstenaars te duiken! Dat doen we vandaag met Manuela Pimentel, een liefhebber van geschiedenis, verhalen en Portugese cultuur. Zij maakt tegelpatronen, niet van aardewerk, maar van papier dat ze vindt op straat.
Manuela Pimentel (Porto 1979) woont en werkt vanuit Leça da Palmeira. Ze wordt gedreven door haar observaties van het leven op straat. We brengen veel tijd door op straat. En bewust of onbewust absorberen we boodschappen die we door middel van reclame en street art tegenkomen. Als je over straat loopt is alles altijd aan het veranderen en muteren. Deze constateringen en gedachten gaven de inspiratie om te werken met alledaagse straataffiches (geplakt op de betegelde gevels van gebouwen) die ze vervolgens transformeert en recyclet tot… tegels. Ze beschrijft dit als een soort opstand van de azulejos. Bevrijd de muren. Stukje bij beetje komen de prachtige azulejos weer te voorschijn, niet langer verborgen onder lagen en lagen affiches.
Na het verzamelen van de posters begint het proces pas echt. Het zijn vaak dikke pakketten (er wordt van alles over elkaar heen geplakt) en pas als er lagen afgehaald worden zie je wat eronder verborgen gaat. Vanaf dat moment gaat het om keuzes maken, wat wil ze houden en wat niet? Verder maakt ze gebruik van foto’s die ze maakt van teksten en spreuken die ze op straat tegenkomt. Zoals bijvoorbeeld deze, die ze als uitgangspunt voor een van haar laatste werken gebruikte: “Sabias que as paredes têm ouvidos?” (Wist je dat de muren oren hebben?)
Na het pellen en sorteren van alle affiches begint het schilderen. Met acrylverf en soms met behulp van stencils, waardoor er slechts delen van de affiches zichtbaar blijven. Uiteindelijk creëert ze door gebruik van een soort pasta, die lijkt op de voegen tussen de azulejos, en een trompe-l`oeil effect een optische illusie van drie dimensies. Ze herschept in haar kunstwerken azulejos uit de zeventiende en achttiende eeuw, dit door middel van foto’s gemaakt door het hele land, maar met name in de paleizen van Lissabon en Porto.
Voor haar laatste werk heeft ze gebruik gemaakt van een tegel uit het Palácio dos Marqueses de Fronteira in Lissabon, genaamd “Casamento da galinha” (kippenbruiloft), waarop je een kip in een koets ziet, gedreven door een aap. Deze tegel is onderdeel van een hedendaagse voorstelling van de Guerra da Restauração (oorlog) met Spanje tussen 1640 en 1668. De tegels zijn een soort parodie van de politieke macht.
Naast deze werken heeft Manuela Pimentel nog een ander project ontwikkeld, genaamd Impressões de Risco. Het doel hiervan is om stukken te creëren die iedereen zich kan veroorloven! Ik ben voor! Meer weten? Check haar Facebook pagina!
