Weet je nog, de eerste keer dat je naar Portugal ging? Ik weet het nog heel erg goed. Vandaag vertel ik over mijn eerste keer in Portugal. Dat is ondertussen alweer dertien jaar geleden…Jeetje, waar blijft die tijd?! Het begon allemaal in de Algarve. En toen ik daar dertien jaar geleden de aankomsthal van Faro inliep, had ik nooit kunnen denken dat ik er nu nog ieder jaar terug zou komen.
Tja, mijn eerste keer Portugal… Dat was niet zomaar even voor een zonvakantie in de Algarve of een citytripje Lissabon of Porto. Nee, het was om zes maanden te werken! Ik had na mijn studie gesolliciteerd bij verschillende touroperators om als standplaatshostess te werken. Reizen was (en is) mijn passie, dus waarom er niet mijn werk van maken? Uiteindelijk kon ik kiezen tussen twee touroperators, eentje die me naar Egypte wilde sturen en eentje die een plaatsje voor mij had in Portugal. Terwijl ik door Australië aan het rondreizen was moest ik een keuze maken. In Egypte was ik ooit al eens op vakantie geweest, maar het trok me niet direct aan om te werken. In Portugal was ik nog nooit geweest, dus wel leuk om weer eens iets nieuws te proberen!
Portugal, ik kon het aanwijzen op de kaart, maar wat wist ik daar verder van? Nou, eigenlijk erg weinig… Natuurlijk had ook ik wel eens van de Algarve gehoord, maar dat ik nou een sterke behoefte voelde om er ooit in mijn leven eens heen te gaan? Niet echt. En toch zat ik dan opeens met veertig kilo bagage in het vliegtuig naar Faro. Geen idee wat ik ervan moest verwachten, naast wat ik in een reisgidsje had gelezen. Qua taal ook spannend, ik kende alleen mijn basis Spaans.
De aankomst rook in elk geval heerlijk! Als je zelf weleens op Faro bent geland dan begrijp je wat ik bedoel. Het ruikt naar Portugal! Ik kreeg gelijk een auto onder mijn gat en rijden maar. Op naar het toeristenmekka van de Algarve, Albufeira. Daar werd ik geinstaleerd in een super Portugees appartement, met veel donkere houten kasten en zware goudkleurige stoelen. En weer die geur… En daar zit je dan, doodleuk in je uppie, in een wildvreemd land. Laat het ontdekken/avontuur beginnen! Eerlijk is eerlijk, de eerste maand was behoorlijk eenzaam. Maar al gauw werd het één en al heerlijkheid, dankzij het buitenleven, het eten, de gewoontes… En ik ben nog nooit zo blij geweest met een stofzuiger! Ze hebben in Portugal de gewoonte om hun huis schoon te maken met een plastic bezempje. Misschien heel handig als je dat gewend bent, maar ik kon er niet mee overweg…
Het leuke aan het werk is dat je eerst veel op excursie wordt gestuurd om de omgeving een beetje te leren kennen. Helemaal super natuurlijk, jeepsafari, dagje Lissabon, boottochtje. En hoe langer je er woont hoe meer je je draai gaat vinden. Je leert steeds meer mensen kennen (waarvan ik met een aantal nu nog omga trouwens), je wordt verliefd en het land en de gewoontes grijpen je steeds meer. En zodra je dan je draai volledig hebt gevonden, zit het seizoen erop en mag je weer terug naar Nederland. De bedoeling was om het jaar erop wederom richting Portugal te gaan (het beviel zo goed), maar dat liep toch iets anders dan gepland. Ik kreeg nieuwe, andere bestemmingen aangeboden. Maar Portugal liet me niet meer los. Ik ging op eigen gelegenheid nog twee keer naar de Algarve, maar pas in 2007 lukte het me weer een werkplaatsje te veroveren.
In die dertien jaar is er ontzettend veel veranderd in de Algarve. Ik bezoek er nog ieder jaar mijn schoonfamilie en steeds is er weer iets helemaal anders. Soms een verbetering, maar meestal mis ik het oude… Van die eerste keer heb ik maar weinig foto’s. Er zat toen namelijk nog zo’n verraderlijk knopje op camera’s waarmee je in één keer per ongeluk al je foto’s wiste… Geen bevestiging, nada, gewoon foetsjie… 🙁 Daarom heb ik een foto gekozen van mijn eerste kennismaking met Lissabon!
