Heheh… Drukte achter de rug! Sinds mei is het team in de fabriek versterkt met een aantal Portugezen en afgelopen weken zijn alle contracten en verzekeringen volgens de Portugese regels in orde gemaakt. Gelukkig worden we begeleidt door een Nederlandse accountant, maar al het uitzoekwerk vergt best veel tijd en energie. Communicatie gaat stroperig – dat wisten we al – dus plannen gaat niet zo soepel. We zijn superblij met de Portugezen die we ontmoet hebben en ons helpen met vertalen en regel-telefoontjes. Om weer even op te laden pakten we de bus voor een mini-vakantie naar Foz do Arelho.
Lagune van Obidos, het water in!
Ongeveer 90 km ter Noorden van ons huis in Achada ligt de lagune van Obidos. Het ondiepe, heldere water is geschikt om op te roeien, waterfietsen of kitesurfen. Het water wordt omsloten door een uitgestrekt strand met dikke, lichtgekleurde zandkorrels. Wij kwamen aan op een warme middag, met een boulevard vol flanerende toeristen en lange rijen voor de kleine kioskjes waar ijs wordt verkocht. Er was ook wind, dus Jorrit kon zijn kite weer uitpakken. Ik ben onder de parasol gekropen, heb een tukkie gedaan en wat gelezen. Aan hetzelfde stuk strand hebben we de volgende dag ook goed kunnen golfsurfen. Wij hebben zelf spullen bij ons, maar op veel stranden in Portugal is het mogelijk om materiaal te huren en les te krijgen.
Met googlemaps bij de hand was het een eitje om een kampeerplek voor onszelf te vinden. We zijn de hoogste klif op gereden en parkeerden op de rand, net op tijd voor zonsondergang.
Eendenmosselen als souvenir
De volgende ochtend, tijdens ons ontbijtje, zagen we ver onder ons twee mensen over de rotsen kruipen. Ze lagen op hun buik en leken de rotsen te bewerken, die om de haverklap overspoeld werden door golven. Het zag er gevaarlijk uit maar ze leken voorbereid op elke golfinslag. Een uurtje later kwamen ze naar boven gekropen met twee grote gevulde zakken over hun schouders. Ik kon het niet laten om er even op af te stappen en te vragen wat ze op de rotsen in het water hadden gevonden. De mannen lieten trots hun vangst zien: eendenmosselen ofwel ‘Percebes!’ Een Portugese delicatesse waar Marlou al eerder over schreef.
De wit-roodachtige schelpjes zijn kunstwerkjes, opgebouwd uit verschillende laagjes. Twee jaar geleden kocht ik in Peniche oorbellen in de vorm van percebes en eerder vonden we er eentje op het strand. Nu kregen we een zak vol van deze verse schelpdieren mee naar huis, om zelf thuis te proeven. ‘Cook water, put salt, then 5 minutes’ – zo simpel is het. Het koken ging makkelijk maar het lospeuteren van het diertje uit de schelp moesten we nog oefenen. Tijdens dat klusje werden de muren en onze shirts en gezichten volgespoten met zeewater uit de mosselen. Je moet er wat voor over hebben, of beter: van tevoren uitzoeken wat de truc is om ze te openen. Ik vond ze niet zo fantastisch lekker, maar het was een bijzondere eerste kennismaking met een typisch Portugees gerecht. Zelf ook eens proberen? Het recept vind je hier!
ik zie dat jullke met jullie wagen doorheen een soort duinengebied rijden….mag dit???
Ik vind de lagune d’Obidos één van de mooiste wandelgebieden van Portugal…aub verbrot dit niet door er met de wagen door te rijden …doet men ook rond Alezjur…vind ik vreselijk …er zijn parkings en men is nooit ver van de kust, hoop dat de Portugezen doen zoals in Zeeland, alles goed afboorden en de dagpas invoeren om te parkeren …keer maar even terug naar Walcheren, de Manteling is even prachtig maar mooi voorbeeld van hoe ecologie en recreatie kunnen samengaan zonder het ecologisch evenwicht te storen.
Maak naast jullie drukke werkzaamheden maar leuke trips,zodat jullie het Portugese leven ook nog kunnen genieten?
Waar in Foz is de boulevard?
En… wat was er nu met die ooievaars?????
Leuk om te lezen Milou! Fijn dat het goed gaat en dat jullie mooie avonturen beleven.