Kronkelpad: Kelly
Ze gaat op haar rug liggen. Ik weet niet hoe ze heet. Aandachtig volgen haar ogen me. “Even niet” denk ik. We gaan naar Setúbal, niets zal me daarvan weerhouden. We rijden over hobbelig wegdek door heuvelachtig landschap. Onze stek voor 1 dag verruild voor de stad die steeds weer onze aandacht trekt. Eindelijk is…