Wijn en sport. Ook deze keer. Ik begon te schrijven toen de WK-wedstrijd Zuid-Korea – Duitsland bezig was. Een slechte wedstrijd, maar ongelooflijk spannend. En je voelde de bui al hangen, Duitsland scoort in de laatste minuut. Maar nee, ze kregen zowaar twee koekjes van eigen deeg. Zuid-Korea scoorde twee keer in blessure tijd. En de Zweden werden eerste in de poule.
Zweden was óók succesvol in de World Touring Car Race in Vila Real. Thed Björk won daar op het stratencircuit in het weekend van 24 juni. Tom Coronel was deze keer een beetje ´more secur´ dan de vorige keer. Deze keer viel hij uit met een lekke band. In de vorige editie vloog hij uit de bocht en ramde een brandweerwagen. We wonen praktisch aan het circuit. Om dan in Provesende te komen, waar we onze B&B hebben, kunnen we even niet onze dagelijkse rit langs de wijngaarden van het Paleis van Mateus maken, waar de sauvignon staat aangeplant.
Een paar dagen voor dit evenement overleed Fernando Guedes, de grote meneer van Sogrape. In eerste instantie zegt die naam misschien zoveel, maar de producten die ze maken des te meer. Met een aantal geldschieters startte zijn vader het bedrijf in 1942 met de productie van Mateus Rosé. Fernando Guedes maakte Sogrape groot en produceert nu wijn op drie continenten. De hoogtijdagen van de Mateus Rosé waren in de jaren 60 en 70. Aan het einde van die jaren waren er 50 miljoen flessen geproduceerd die de hele wereld zijn over gegaan.
Quinta do Cavernelho ligt ook aan het circuit en pal naast de wijngaarden van het Casa de Mateus. Hier is een van de adegas van Sogrape gevestigd, gebouwd in 1960. Decennia lang werd hier de Mateus Rosé geproduceerd. Tegenwoordig niet meer. Wel wordt er jaarlijks 4,5 miljoen liter wijn en port gemaakt, zoals vaste waarde sinds de jaren 90 Planalto, maar ook Vila Régia, Esteva en de meest recente, witte Papa Figos. Op dit moment zijn de opslagtanks zo goed als leeg. Toch ligt er nog meer dan 100.000 liter van één en dezelfde tawny port te rijpen. Deze is verdeeld over verschillende toneis en op dit moment negen maanden oud.
Vijf jaar kijken we nu vanaf ons balkon uit op deze adega en heb eindelijk de stoute schoenen aangetrokken om eens langs te gaan. Je denkt namelijk dat je bij zo’n bedrijf eerst een afspraak moet maken op hun hoofdkantoor in Vila Nova de Gaia. De eerste hindernis was snel genomen. Er zat niemand in de portiersloge, maar iemand gebaarde dat ik om een grote tankauto heen moest rijden richting de gebouwen. Geen mens te bekennen of toch wel, maar dat bleken bouwvakkers te zijn die zeiden dat ergens achter de verantwoordelijke keldermeester moest rondlopen. En ja hoor, dat was het geval. Het leverde een alleraardigst gesprek op over de geschiedenis van de wijnen en de huidige productie. Als klap op de vuurpijl ging hij op zoek naar een glas om mij de port te laten proeven. Ik had nog nooit negen maanden oude tawny port geproefd. Lekker, maar absoluut geen tawny, want voordat het echt Offley, Ferreira of Sandeman tawny mag heten, moet het nog wel een tijdje in de vaten rijpen.
Sogrape is op dit moment bezig met de diversificatie van het product Mateus Rosé. Er is inmiddels een ´monocasta´ van Aragonez (Tinta Roriz bij ons). Én een Sparkling Mateus van Baga en Syrah. Brut, dus lekker droog. Ze gaan zelfs zo ver dat er ook een witte Mateus is.
Voor mij ziet het podium er als volgt uit: op drie de inmiddels 76-jarige Mateus The Original, op twee de Aragonez en op één de heerlijk frisdroge en fruitige mousserende Mateus Rosé. Het had mooi geweest als Thed Björk hiervan op het podium een dubbelmagnum fles had mogen ontkurken als eerbetoon aan Fernando Guedes.
