Sinds een paar dagen is in Rotterdam het IFFR (International Film Festival Rotterdam) gaande, waarbij een gigantische hoeveelheid films uit allerlei landen wordt vertoond op verschillende locaties in de stad. Ik was er donderdag en ontdekte in de festivalkrant dat er ook dit jaar weer een aantal exemplaren tussen zitten die ons Portugal liefhebbers zullen aanspreken. Ik heb ze voor jullie op een rijtje gezet, dus wie weet tot in de bioscoop!
Visita ou Memórias e Confissões
In 1982 maakte de wereldberoemde Portugese filmmaker Manoel de Oliveira een film over zichzelf, in zijn eigen huis in Porto. Hij besloot dat deze film pas na zijn dood aan het publiek getoond mocht worden. Na zijn dood vorig jaar mag het nu vertoond worden op het IFFR. Een nieuwe oude film dus.
Fado
In deze Duits/Portugese film reist een Duitse man zijn ex achterna naar Lissabon, in de hoop hun liefde nieuw leven in te blazen. Tegen de achtergrond van de prachtige Portugese hoofdstad zie je hoe het eerst lijkt te werken, maar daarna jaloezie, achterdocht en agressie opnieuw de relatie bedreigen.
Arabian Nights (deel 1 t/m 3)
Pas geleden keek ik de prachtige film Tabu van de jonge, Portugese filmmaker Miguel Gomes. Het IFFR laat dit jaar zijn nieuwste werk zien, de trilogie 1001 Noites, waarin magisch realisme, documentaire en politieke satire samensmelten om verhalen van het Portugese volk te vertellen. Heel benieuwd naar deze drie films!
Montanha
Regisseur João Salaviza won met zijn korte films Arena en Urso al indrukwekkende prijzen als een Gouden Beer en een Gouden Palm. Montanha is zijn speelfilmdebuut dat vertelt over een tiener die worstelt met het aanstaande overlijden van zijn grootvader. Een intense en poëtische coming of age film.
Where I grew old
Deze film van de Braziliaanse filmmaker Marília Rocha zal voor het eerst aan de wereld getoond worden in Rotterdam. De originele titel is “A cidade onde envelheço”. Het vertelt over twee Portugese vrouwen die proberen te aarden in de Braziliaanse stad Belo Horizonte. Misschien meer Braziliaans dus, maar toch ook met een Portugees tintje.
O espectator espantado
Dit documentair essay is van de hand van Edgar Pêra en gaat over de aard van het filmkijken. Hij laat in allerlei beelden en interviews gedachten en theorieën voorbijkomen rond de toeschouwer van films. Geen film over Portugal dus, maar een documentaire van Portugese hand.
Kaartjes kopen voor één van de films? Of het programma bekijken? Het kan op de website van het IFFR.
