Hoera, het is gelukt, we zijn open! En we zijn een officieel geautoriseerde Alojamento Local! De website is af, de Facebook en Instagram accounts zijn aangemaakt. Dus jullie kunnen boeken 😉. We zijn er klaar voor, hopen we… Misschien gaat er in het begin nog wel eens iets mis en blijken dingen toch niet te werken zoals je had gehoopt, maar ik heb er super veel zjn in om gasten te ontvangen en Jan staat ‘stand by’ als handyman. Al wil hij ook wel graag met pensioen… Hou de openingsaanbiedingen in de gaten. Als het goed is heb ik de boekingssoftware onder de knie.
Ook hebben we een nieuw logo, gemaakt door Lucilla. Ik ken haar van de Portugese lessen op school. Ze is een illustrator en heeft mijn ideeën vormgegeven in meerdere kleuren. Het was een prettige samenwerking en daar was ik heel blij mee want makkelijk is het niet, een logo ontwerpen. Ik wou graag de bosuil erin want die vliegen vaak rondom ons huis tijdens de schemering. De naam van het dorp, Alcorochel, komt uit het Arabisch en betekent uil. Ook de ondergaande zon zit in het logo, echt gaaf, want dat past echt bij het huis. We genieten er dagelijks van.
Het is maar goed dat Casa Fialli zo goed als af is want de olijven zijn vroeg rijp dit jaar. Dat betekent plukken en snoeien geblazen. We hebben thuis 33 bomen nog eens 10 olijfbomen in Alcorochel. We kochten de eerste keer grote groene netten voor onder de bomen en een soort lange stok met een hark eraan waarmee je dan de takken als het ware kamt. Dat ging best goed, dachten we, totdat we de buren in actie zagen. Die haalden kilo’s meer olijven van hun bomen in een veel sneller tempo. We hebben goed naar hen gekeken. Eerst snoeien dus, de buurman stond midden in de boom en snoeiden de takken met veel olijven eraan. De buurvrouw haalden de olijven van de takken die op de grond lagen, stukken efficiënter en de boom meteen gesnoeid.
Het is belangrijk dat je de olijfbomen snoeit, fijner voor de boom en beter voor de kwaliteit van de olijven en dus de olie. Je snoeit hem in vorm van een cocktailglas, zo’n V-vorm en zorgt dat er zonlicht door het midden kan schijnen. De buren snoeien hun bomen heel erg kort zoals een knotwilg. Het is een cyclus van 3 jaar. De takken die olijven hebben, krijgen het jaar erna geen olijven. Dus ook slim om niet alle bomen tegelijk te snoeien, anders heb je heel veel werk 1x in de 3 jaar. En de andere jaren niets.
Na het olijven plukken haalden we de netten bij elkaar en plukten we zoveel mogelijk de blaadjes ertussen uit. Daarna brachten we de olijven in grote zakken naar de lagar, de perserij, een dorp verderop. De eigenaar leek wel net zo oud als onze olijfbomen. Hij perste de olijven op traditionele wijze. Hij had gelukkig wel hulp van een jonge medewerker uit het dorp. We hadden de eerste keer toch 47 liter olijfolie en die is heerlijk van smaak! Het lijkt niet op het spul wat er in de winkel ligt.
Ook hebben we olijven om te eten. Dat was echt een lang geduldig proces want verse olijven van de boom smakelijk enorm vies. Je zet de olijven in de ‘brine’, op water en zout. In het begin moet je het water geregeld verversen om de bittere smaak weg te krijgen. En maar wachten en wachten. We hebben 1,5 jaar moeten wachten voordat de olijven ‘op smaak waren’. Nu zijn ze heerlijk en blijven nog jaren goed. Als er gasten komen zet ik wel een flesje olijfolie klaar met stukjes brood en een schaaltje olijven, dan kunnen ze zelf proeven. De perfecte snack voor bij een glaasje wijn tijdens de zonsondergang.
Fialka en haar vriend Jan zijn sinds december 2022 eigenaar van een karakteristiek pand in het dorpje Alcorochel. Afgelopen maanden hebben ze het huis geschikt gemaakt als alojamento local, een vakantieverblijf en sinds 5 oktober 2023 zijn ze open. Check hun nieuwe website of volg ze op Facebook en/of Instagram.
