Saudade: (n.) a nostalgic longing to be near again to something or someone that is distant, or that has been loved and then lost; “the love that remains”
Misschien wordt het eens tijd dat ik de naam van deze site uitleg. Of in elk geval wat het woord saudade(s) betekent. Dan volgt de logica van de naam vanzelf. Saudade is één van de mooiste Portugese woorden. Een woord waar volop gevoel en emotie uit spreekt, maar wat zich nauwelijks laat vertalen.
Saudade is een woord uit het Portugees en het Galicisch. Het beschrijft de mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde. In het Nederlands wordt het vaak vertaald met heimwee, melancholie of weemoed. Het is echter een van de moeilijkst vertaalbare woorden. In een onderzoek van Today Translations onder meer dan 1000 linguïsten werd saudade op de zevende plek van de moeilijkst vertaalbare woorden ter wereld geplaatst. Eén plaats lager dan het Nederlandse “gezellig”…
Als je fado luistert zul je het woord veelvuldig horen. Daar wordt vaak bezongen hoe men saudade voelt over van alles en nog wat: de stad Lissabon, de zee, de Taag, de muziek… Natuurlijk zijn wij een beetje weemoedig en melancholisch over Portugal. De saudade brengt ons jaarlijks terug naar dit heerlijke land. Dan genieten we van de mensen, de geuren, kleuren en smaken.
Saudade kennen ze ook in de voormalige Portugese kolonie Kaap-Verdië, waar de wereldberoemde zangeres Cesária Évora het prachtige ‘Sodade” zong:
Saudade é tudo que fica, depois de tudo morrer.