Vandaag schrijf ik over Nossa Senhora de Fatima, Onze Lieve Vrouwe van Fatima. De plaats Fatima valt in het District Ourem ten noordoosten van Lissabon, echter de plaats waar de verschijningen plaats gevonden hebben heet Cova da Iria. Het zou gaan om de Maagd Maria, die vele verschijningen in de wereld heeft zoals bijv. in Lourdes/Frankrijk en zelfs in Zuid-Nederland, Limburg staan veel Maria Kapelletjes ter ere van haar.
Zij verscheen zes keer om 12 uur op elke 13de van de maand, te beginnen op 13 mei 1917 en eindigend op 13 oktober 1917, aan de herder-kindertjes: Fransisco en Jacinta Marto, broer en zus en hun nicht, Lucia dos Santos die allen in Aljustrel woonden (in de buurt van Cova da Iria). Broer en zus zouden kort na elkaar bezwijken aan de Spaanse griep. Fransisco (1908-1919) en Jacinta (1910-1920). Lucia (1907-2005) overleed op 13 februari 2005, een datum met de link naar de verschijningen die altijd op de 13de dag van de maand plaatsvonden. De dood van Fransisco en Jacinta was aan Lucia voorspeld door ‘Onze Lieve Vrouwe’ tijdens de tweede verschijning op 13 juni 1917. Lucia zelf zou nog lang na hun dood blijven leven want ze was nodig voor het verspreiden van de boodschap van ‘Het Onbevlekte Hart’. In 1925 trad ze toe tot de Karmelietenorde in Pontevedra/Spanje. Hier schreef ze verschillende werken en schreef ze over haar visioenen. Ze zou ook drie geheimen van ‘Onze Lieve Vrouwe’ hebben doorgekregen tijdens de verschijningen in 1917.
Het eerste geheim had te maken met de beëindiging van de eerste wereldoorlog en de naderende tweede. En Lucia kreeg een visioen van de hel, het brandend vuur. Dit was de plek van de zondaars.
Het tweede geheim had te maken met de catastrofe/chaos die Rusland zou treffen en dat Rusland zich moest schikken naar de paus/roomse katholicisme wat niet gebeurd is (Rusland is Orthodox Christelijk).
Het derde geheim had te maken met een gewapende aanval op 13 mei 1981 op paus Johannes II die hem trof in zijn buik. Als dankbaarheid voor het overleven werd die kogel verwerkt in de kroon van Onze Lieve Vrouwe van Fatima.
In 1916 zouden de kindertjes drie maal bezocht zijn in de velden door een verschijning van een engel, hij noemde zich de Engel van de Vrede. Hij vroeg hen te bidden en offers te brengen. Bij de derde en laatste verschijning leerde hij hen een nieuw gebed, toen kreeg Lucia de hostie aangereikt en Fransisco en Jacinta dronken ‘het bloed van Christus uit de kelk”. Toen ze op de 13de mei 1917 hun schapen aan het hoeden waren in Cova da Iria, ontstond er rond 12 uur een windvlaag en zagen ze in een witte wolk boven de toppen van een jong eikenboom een vrouwengedaante. Ze waren heel bang en toch bleven ze gebiologeerd staan. Ze hoorden wat die verschijning te vertellen had. Later vertelde ze dat ze de Maagd Maria van het Onbevlekte hart was.
Ze kregen allerlei opdrachten, ze moesten offers brengen en heel veel bidden, de rozenkrans, om zo te voorkomen dat de zondaars in de hel zouden belanden. En zondaars dat waren onder andere mensen die Het Onbevlekte hart van Maria niet eerden of afvalligen, ongelovigen en heiligschenners waren. Dit lijkt mij nogal zwaar voor 3 kleine kinderen maar de kracht van devotie maakte het mogelijk dat ze deze taken konden uitvoeren. Ze mochten niets vertellen maar toch verklapte Jacinta aan haar moeder wat ze hadden meegemaakt en dat kwam in het “roddelcircuit”. Mensen geloofden de kindertjes niet, ze werden uitgejouwd en ze zijn zelfs gevangen gezet. Men wilde hen betrappen op een leugen of dat ze elkaar tegenspraken, maar dat gebeurde niet. Maar Onze Lieve Vrouwe hielp hen en ze vertelde hen om aan de mensen de dag en tijdstip te noemen en dat ze zelf moesten komen kijken, dus de 13de van de maand om 12 uur bij de eikenboom in Cova da Iria.
Op de respectievelijke 13de van de opvolgende maanden kwamen er meer en meer mensen om de verschijning te zien, die kennelijk alleen de herdertjes konden zien. De mensen zagen hun wel met de verschijning praten maar hoorden en zagen zelf niets. Tot Maria aan de herdertjes beloofde dat op de 6de verschijningsdag, 13 oktober 1917 er een wonder zou gebeuren waardoor alle mensen hen zouden geloven.
Op de betreffende dag regende het behoorlijk. Een menigte van wel 70.000 tot 100.000 mensen stonden op de plek om het wonder dat beloofd was te aanschouwen. Wat er toen gebeurde daar is tot op de dag van vandaag geen verklaring voor gevonden, wel theorieën maar niets absoluuts. Mensen zagen de zon ‘dansen’ aan de hemel en er kwamen verschillende kleuren uit de zon, ook was er een stralende licht/halo om de zon te zien. De zon maakte zich los en vloog als het ware boven de hoofden van de aanwezigen, zowel devoten als sceptici. De regen viel met bakken uit de hemel, mensen lieten zich van schrik op de grond in de modder vallen. Toen de zon weer terug was op zijn plek, stonden mensen op en ondanks de regen en de modder waren hun kleren droog. Dit is een fenomeen dat nog steeds niet is opgelost.
Nu wil ik hier graag een persoonlijk tintje aan het verhaal geven. Ik herinner mij dat als ik met de ouderen praatte in het dorp waar ik vandaan kom, dat zij vertelden dat ze zelfs op 60 km afstand van Fatima een groot licht aan de hemel zagen, dat alles zo verlicht werd, dat ze echt dachten dat de wereld zou vergaan. Dit is iets geweest dat van heinde en verre te zien is geweest. Er werd gevreesd voor het einde van de wereld. Deze ervaring heeft diepe indruk op hen gemaakt. Dus er is echt iets gebeurd!!!! Een komeet inslag? Of iets astronomisch? Het fascineert mij.
Lang geleden ging ik naar Fatima om zelf de sfeer te proeven maar vooral om die eikenboom te vinden die getuige was geweest van zo een verschijnings-fenomeen. Ik zag veel devote mensen, zelf heb ik er kaarsjes aangestoken maar de boom kon ik niet vinden. Ik doe navraag over die boom bij locale mensen en die wisten mij te vertellen dat die boom niet meer bestond. Oh, wat jammer. Er waren zoveel mensen in de loop der jaren geweest die een stukje van die boom afbraken dat die boom dood is gegaan. Wel vond ik er een boom met zo een grote kruin dat je er riant onder kon schuilen, misschien was dit wel een loot van de oorspronkelijke eikenboom? Tot zover mijn eigen ervaring in Fatima.
Ten aanzien van religie stel ik mij neutraal op want vele mensen halen er hun heil uit. Ik zag er mensen met zoveel devotie, maar ook gewone toeristen, die door een bezoek aan Fatima dat punt van het lijstje konden schrappen. Er waren mensen die op hun knieën over de ‘pad dolorosa’ noem ik het maar naar de kapel voortbewogen. Veel mensen komen er beloften inlossen. Dankbaar dat ze hun wonder hebben mogen ontvangen. Religie-beleving is een unieke ervaring voor een ieder.
Tot de volgende keer, ate a proxima,
x.Edite
De in Portugal geboren Edite dos Santos, woont sinds haar derde jaar in Nederland. Ze werkt hier als voetreflexologe en natuurgeneeskundige. Ze gelooft in een holistische aanpak van klachten en in evenwicht tussen body, mind and soul. Verhalen vertellen en verhalen schrijven doet ze graag. Haar motto is: mooie woorden zijn er om gedeeld te worden.
