Vooropgesteld, ook in Portugal is Corona onvoorspelbaar en er zijn al vele tientallen zieken en overledenen. Maar als ik dit schrijf (14 april), is het aantal gevallen van COVID-19 in Portugal nog steeds opvallend laag. Als uiteinde van Europa, een beetje verstopt achter Spanje, zagen we het virus steeds dichterbij komen. Deze kennis, gecombineerd met het volgzame karakter van de gemiddelde Portugees, zorgde voor lege scholen, lege straten en lege restaurants zelfs voordat er sprake was van de officiële noodtoestand.
Crisisbestendig
In tijden van crisis functioneert de Portugees op z’n best. De oudere generatie heeft de dictatuur van Salazar bewust meegemaakt en ook de financiële crisis rond 2008-2010 heeft in Portugal flink huisgehouden. Portugal heeft dit alles overleefd, net als de aardbeving en grote brand van 1755. ‘Begraaf de doden en voed de overlevenden’, waren de zakelijke orders die destijds door de premier, de Marques de Pombal, zouden zijn uitgevaardigd nadat een Tsunami de binnenstad van Lissabon had weggevaagd. In het centrum van Lissabon kijkt zijn standbeeld trots uit over een van de grootse pleinen. Het verklaart misschien ook waarom de Portugese regering – uniek in Europa – nu riant toegang geeft tot het gezondheidszorgsysteem voor alle migranten en vluchtelingen, ook als de asielaanvragen nog niet zijn afgehandeld.
Nou zijn Portugezen van nature al geen opstandig volk, maar als eigenwijze Hollander valt het echt op hoe netjes iedereen zich hier aan de regels houdt. Er is sprake van een volledige lock down. Alles is gestopt en iedereen zit thuis. Ook het feit dat Portugal maar één grens heeft (met Spanje, een grens die veel Portugezen eigenlijk het hele jaar door het liefst gesloten zien) maakt het makkelijker om het reizen te beperken. Deze Paasdagen mochten we zelfs onze eigen gemeente niet uit. Misschien wel erg strikt maar in ieder geval duidelijk. De vrijheid die er in Nederland is, de open tuincentra en volle natuurgebieden bekijken we vanaf hier met stijgende verbazing.
Algarve aangeslagen
Het aantal Corona besmettingen mag in de Algarve dan opvallend laag zijn, de schade door het stilvallen van het toerisme is onmetelijk groot. De hele economie hangt hier af van toeristen en het overgrote deel van de inwoners leeft van de vakantiegangers. Ook voor ons is de schade enorm. We keken dit jaar vol trots naar onze agenda vol reserveringen en we hadden er gewoon erg veel zin in! Gelukkig hebben we geen personeel en doen we nog alles zelf. Alleen onze tuinman hebben we voorlopig even ‘on hold’ moeten zetten. Maar het voelt onwerkelijk dat de omzet echt geheel naar nul is gedaald. En dat op een moment dat onze buffer voor de winter wel zo’n beetje op was. Gelukkig is er hier om het huis altijd genoeg te doen. We zijn druk met schilderen, schoonmaken, voegen vernieuwen, kamers opfrissen en nog veel meer. We vervelen ons geen moment. En daarbij hebben enkele lieve, trouwe gasten hun verblijf al op voorhand gereserveerd (en betaald!) zodat we geen acute financiële zorgen hebben.
Hoopvolle tekeningen
Enfin, we hopen net als iedereen dat het najaar ons betere tijden gaat geven. Ook hier kunnen we nog wat leren van de Portugezen. Het is een hoopvol volk. Geen wonder dat we op elke straathoek de kindertekeningen zien van regenbogen met de tekst ‘Vamos todos ficar bem’ (Alles gaat goed komen). Het idee is om (net als in Italië, waar dit initiatief is begonnen) kinderen te vermaken door samen een tekening (of spandoek!) te maken met een regenboog en die voor het raam te hangen. Zo werken mijn landgenoten aan iets fysieks en tastbaars dat angst wegneemt en iedereen, vooral ouderen, hoop geeft. Wil je zien waar dit toe leidt, dan kan je bijgaand lieve filmpje bekijken.
Peter en Rob wonen in Olhão in de Oost Algarve. Daar runnen ze een boutique hotel en bouwen ze aan een leven tussen de Portugezen. Met ervaring in de horeca en als uitvaartleider (Peter) en als media en fitness ondernemer (Rob) brengen ze genoeg bagage mee voor een afwisselend en druk bestaan in de Algarve. Volgen kan op Facebook of Instagram.
Mooi verhaal over de reactie van ‘mijn’ geliefde Portugezen, verrassend én tegelijkertijd herkenbaar.
Tot nu toe was ik blij dat ik door Corona ben gestrand in Nederland, maar misschien zou ik toch wel daar willen zijn…
Bedankt voor je reactie. Iedereen houdt zich hier streng aan alle maatregelen. Hopelijk kan je weer snel deze kant opkomen! Groet Rob
Even een lach proberen te onderdrukken, maar toch nog gepermitteerd in corona tijd zeker ? Dat zinnetje over de grens en liefst het hele jaar gesloten …
Dank voor jullie verhaal.
Haha, tja Spanjaarden en Portugezen, dat blijft een lastige combi :-). Tja, we blijven ook maar lachen en hopen als iedereen op betere tijden…