Dit blog start met een klein feestje en er is geen specifiek onderwerp deze ronde waar ik over schrijf. Om de eenvoudige reden, dat we weinig op pad zijn geweest. Te druk met onze gasten en werkzaamheden in en rondom de B&B. En als extra een steentje door de autoruit en wat bumperschade. Sorry!
Feest in de Casa!
Laten we beginnen met wat leuks van de laatste dagen. Op 14 juli was het ons 15-jarige jubileum van Casa Ceedina Bed & Breakfast, dat we hebben gevierd. Best een mijlpaal al zeg ik het zelf en de tijd is omgevlogen. En oké, coronatijd uitgezonderd, maar wat een mooie jaren hebben we beleefd samen met onze leuke en lieve gasten die van over de hele wereld naar ons plekje in Portugal zijn gekomen. Dankzij hen en hun mooie verhalen, gezellige avonden en warme vriendschappen is Casa Ceedina geworden wat het nu is. Daar zijn we ontzettend dankbaar voor en trots op, dus deel ik graag wat leuke feitjes:
- ruim 1000 recensies in ons gastenboek
- meer dan 3650 unieke bezoekers
- meer dan 25 verschillende nationaliteiten
- heel veel gezellige diners
- niet te tellen aantal ontbijtjes
- kilo’s zelfgemaakte granola
- ontelbare potten zelfgemaakte jam voor het ontbijt
Maar vooral de unieke verhalen, ervaringen en belevenissen van onze gasten maakten ook dit jubileum weer extra bijzonder en feestelijk voor ons.
Restaurant Trintta
Natuurlijk hebben we tussendoor nog even vrijaf genomen voor een heerlijke lunch. Gezellig bij het nieuwe restaurant Trintta in Batalha met Geert en Iris (van Iris Glass Art). Mocht je bij ons in de buurt zijn, ga daar zeker naartoe! Het is een echte aanrader. In ons geval kozen drie van de vier voor de Prato do Dia, oftewel de dagschotel. Een klein hapje vooraf, een heerlijk hoofdgerecht en een tongstrelend nagerecht. Laat ik het nagerecht nog weleens voor wat het is, hier sla ik niet over. De heerlijke creme van de pastel de nata op een krokant laagje bladerdeeg met een bolletje zelfgemaakt kaneelijs. Je kunt er ook nog een glaasje port bij bestellen. Ga ik voor het diner, dan zeg ik ja, maar voor de lunch voor mij te heftig. Zeker als ik daarna nog iets op het programma heb staan. Geert koos voor het ´kaasplankje´, hhmmm, misschien switch ik toch de volgende keer…
Een kapotte autoruit
Zomaar een dinsdagvond en de buurman die ons gras naast het pand maait, bestuurt vaardig de trekker over het grasland. Uit voorzorg sluiten we altijd de rolluiken aan deze zijde van het huis om te voorkomen dat eventueel opspringende steentjes de ruiten beschadigen. Dus ook deze ronde. Veel kabaal en af en toe hoor je dat de steentjes ‘een richting op schieten’. Ondertussen komen onze gasten R&P terug van het restaurant waar zij gegeten hebben. Ik ben beneden in de keuken en vraag of ze lekker gegeten hebben. Zeker wel, maar wij denken dat je even bij je auto moet kijken, vertelt R. Een steentje heeft jullie ruit aan de passagierszijde beschadigd… Ik ga even kijken en helaas pindakaas, de ruit zit er nog in, maar is toch behoorlijk aan gruzelementen. Dat wordt een ritje CarGlass. Cees maakt direct via internet een afspraak. Blijkbaar zijn we niet de enige want donderdagmiddag om 16.00 uur is de eerste optie in een andere plaats. Geen punt, zegt Cees, dan combineer ik het gelijk met een bezoek aan de boekhouder.
Onze gasten zijn verbaasd! Jullie blijven zo rustig, onvoorstelbaar zegt P. Ik zou echt onwijs balen en toch ook een beetje kwaad zijn. Ja, dat begrijpen wij ook, maar wellicht kijken we na 15 jaar Portugal toch anders tegen dit soort zaken aan. En het voordeel is, waar wij wonen, kan de auto nog gewoon zonder zijruit buiten staan. Het is mooi weer en we wonen op een rustige plek. ’s Avonds plakt Cees het deel met een vuilniszak af, en ‘klaar-is-kees’.
Maar pech… op donderdag krijgt hij onderweg naar de afspraak een telefoontje dat er geen ruit voorradig is. Morgen pas, dus vrijdag… Nou dus ook niet! Uiteindelijk rijden we nog een weekend in de rondte met lekker de wind door mijn haren. Maandagmiddag zijn we voorzien van een nieuwe ruit.
En nog meer pech…
Dus op naar de bouwmarkt voor wat kleine artikelen. Bij terugkomst staat er iemand bij de auto, briefje onder de ruitenwisser. Sorry, maar ik heb uw auto licht beschadigd bij het inparkeren. Aangezien de man nog bij de auto staat, wordt dit gelukkig gelijk en keurig afgehandeld. En laten we eerlijk zijn, zeer gewaardeerd dat deze meneer een briefje zou achterlaten met zijn naam, telefoonnummer en kenteken van de auto. Ze bestaan gelukkig nog: nette en eerlijke mensen!
Cees en Dini wonen sinds 2010 in Portugal en runnen in Batalha een Bed & Breakfast: Casa Ceedina. Ze vinden het leuk je via dit blog mee te nemen in hun Portugese leven. Naast het B&B-werk gaan ze vaak op pad en bezoeken ze al ontdekte plekken, maar laten zich graag verrassen met het onontdekte: tijdens een wandeling, een nieuw restaurant, een persoonlijke ontmoeting… Ga mee op avontuur en/of volg ze via Instagram of Facebook.
