Uitkijkend naar mijn wandelvakantie op de Azoren maak ik een aantal lange wandelingen in de omgeving vanaf huis. Van zondag tot en met zondag ga ik in mijn eentje, zonder mijn gezin wandelen op de Azoren. Tijdens de laatste voorbereidende wandeling op maandag ontvang ik een update van een goede vriendin in NL. Haar dochter (8) is sinds begin dit jaar ziek en heeft een ongeneselijk prognose gekregen. We zijn over gegaan op DE POMP, ze heeft nog maar enkele dagen/weken te gaan.
Wow, mijn hart breekt en ik barst voor de zoveelste keer in tranen uit. Elke update tijdens dit korte ziekbed laat mijn tranen komen…
Als ik thuiskom komen er verschillende scenario’s in mij op aangezien ik zondag al op vakantie ga. Als ik ga kan ik niet zomaar snel terug, aangezien je je op een eiland bevindt. Alle wat als en andere mogelijkheden komen langs. Maar ik moet toch eerst afwachten en dan kan ik altijd op het laatste moment nog annuleren. Sneller dan gedacht kwam vrijdagochtend het bericht dat ze de strijd opgegeven had. Helaas heb ik mijn Azoren reis dus moeten afzeggen en heb een ik een enkeltje Nederland geboekt.
Ook in Nederland wandel ik dagelijks door. Wandelen is voor velen meer dan alleen een fysieke activiteit; het is een vorm van meditatie, een manier om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en een kans om de natuur in al zijn schoonheid te ervaren. Je te begeven in het nu en je dankbaarheid te verhogen voor alles om je heen. Wandelen biedt de mogelijkheid om onze gedachten en emoties te ordenen. Wanneer we in de natuur zijn, omgeven door de rustgevende geluiden van de omgeving, kunnen we onszelf beter begrijpen. Het is een tijd om te reflecteren, om stil te staan bij wat ons raakt en om ruimte te maken voor de emoties die we vaak onderdrukken. In de afgelopen jaren heb ik ervaren hoe waardevol dit kan zijn, vooral in tijden van verdriet. Niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn coachees die ik meeneem de natuur in.
Tijdens mijn wandelingen merk ik altijd dat elk stap me dichter bij mijn gevoelens brengt. De frisse lucht en het ritmische geluid van mijn voeten op het pad helpen me te ontspannen en geven me de ruimte om bijvoorbeeld te rouwen. De natuur lijkt me te omarmen en herinnerend mij eraan dat ik niet alleen ben in mijn verdriet. De natuur is een plek is waar we onszelf kunnen hervinden, ongeacht waar we zijn.
Wandelen in de natuur is ook een manier om de cyclus van het leven te begrijpen. Bomen verliezen hun bladeren in de herfst, maar dat betekent niet het einde. Het is een kans voor vernieuwing en groei. Deze lessen van de natuur kunnen troostend zijn, vooral wanneer we geconfronteerd worden met verlies. De kracht van wandelen ligt niet alleen in de beweging, maar ook in de gelegenheid om stil te staan bij wat ons raakt.
Hoewel ik niet naar de Azoren kon gaan, weet ik dat de schoonheid van de natuur overal om ons heen is. Wandelen is niet alleen een fysieke reis, maar ook een innerlijke reis, een pad naar healing en zelfontdekking. De Azoren blijven op mijn lijstje staan en mogelijk/hopelijk mag ik het binnenkort nog een keer proberen…
Daniele (36) en Paul (41) zijn in de zomer van 2023 gemigreerd naar Portugal en bouwen hun eigen huis in de Algarve. Daniele is wandelcoach en neemt haar coachees fysiek mee de natuur in en ondersteunt de coachsessies met opdrachten en krachtige muziek. Check haar website of volg ze op Facebook en/of Instagram.
