Wie mijn blogs leest, heeft het vast al door: ik ben zot van Coimbra. Deze morgen nog, toen ik naar het Atelier in de Baixa stapte, langsheen de Rua Lourenco de Almeida Azevedo, leek het er even op of het net carnaval was geweest. Maar neen, februari is al lang voorbij. Nochtans lag het voetpad bezaaid met de allermooiste blauw-paarse of zeg ik beter paars-blauwe confetti. Lavendelblauw zou ook wel passen. Het waren wel honderden bloemblaadjes, gestrooid op de grond en op de te lang geparkeerde wagen.
Enkelen dwarrelden nog zachtjes uit de lucht bij elk zuchtje wind, terwijl ik onder de hoge bomen doorliep. Neen, carnaval was het in ieder geval niet meer, dit kleurrijke natuurfenomeen wijst op het begin van de mooie zomer. Begin van de zomer bij wijze van spreken want het was de voorbije dagen al tot 30 graden warm. Maar toch ….
In deze laan hebben de meeste bomen een ruwe schors, ze zijn begroeid met boomvarens die maanden verdord lijken maar eens het enkele dagen regent, opnieuw frisgroen worden. Deze bomen hebben een licht bladerdek waardoor het zonlicht speels schaduw en zonnevlekjes tovert. Indrukwekkend. Meestal staan de bomen al volop in bloei vooraleer de lichtgroene bladeren verschijnen. De vruchten (geen vruchtjes hoor) lijken op castagnetten. Ze worden toegevoegd aan de inhoud van een zak met potpourri om volume toe te voegen. Deze snelgroeiende bomen kunnen de kasseitjes van het voetpad optillen omdat hun wortelgestel zo oppervlakkig ligt. Dat is natuurlijk een nadeel in Coimbra, waar er al te veel kasseitjes losliggen.
Ik voel me weer de koning(in) te rijk terwijl ik hier loop. Ik merk op dat ik niet de enige bewonderaarster ben die foto´s neemt. Spijtig genoeg is het resultaat op de foto niet zo mooi als in de realiteit, de ware schoonheid van de natuur kan een foto niet evenaren zonder Photoshop.
Nu is de Jacaranda, want over deze boom gaat het, niet inheems. Een belangrijke Portugese botanicus, Avelar Brotero, heeft de zaden vanuit Centraal- of Zuid-Amerika naar Coimbra gebracht. De man heeft trouwens ook een standbeeld in de botanische tuin. Hij was diegene die de botanische tuin nieuwe impulsen gaf. Er zijn een drietal Jacarandas te bewonderen in deze tuin.
Coimbra telt weinig of geen vriesdagen, dus deze boom had het hier aardig naar zijn zin. Geliefd door de ene, gehaat door de andere, symbool van wijsheid, wedergeboorte, rijkdom en geluk. Nu heeft alles zijn prijs. Als in de late herfst de samengestelde bladeren afvallen en niet zouden worden opgeruimd door het gemeentepersoneel, zou je gegarandeerd kunnen uitschuiven op de al gepolijste gladde kasseitjes. Dat overkwam mij al een keer. Maar dat leed vergeet je snel als je deze uitbundige bloemenpracht nu ziet. Het lijkt erop dat de boom dit jaar meer bloemen aanmaakt dan bladeren.
Tussen al dat blauw-paars kleurengeweld vallen hier en daar ook al enkele gele afgevallen bloemen op te merken. Deze komen van de Tipuana boom. Ook wel eens de gele Jacaranda genoemd in de volksmond. Ook een uitheemse boomsoort die vaak als sier- en laanboom wordt aangeplant. Samen vormt dit bloesemduo ook meteen de kleuren van Coimbra. Kijk maar naar de vlag. De bloesems blijven vaak aanwezig tot het feest van Rainha Santa Isabel, op 4 juli. Deze zo geliefde koningin wordt met rozen geassocieerd. Maar dat is een ander bloemenverhaal. Tot dan is het carnaval in juni. En genieten we van een beloftevolle lange warme zomer. En blijven we zot van Coimbra. Wie in de buurt is, mag me altijd contacteren voor een wandeling door deze heerlijke stad.
Marieleen is sinds augustus 2019 heerlijk “reformada” en heeft dus tijd (en zin) om elke eerste zaterdag van de maand allerlei ontdekkingen in Coimbra te delen. Plus natuurlijk haar enthousiasme en liefde voor de stad! Volg haar op Instagram voor nog meer foto´s van Coimbra en omgeving. Voor een rondleiding of een bezoek aan de stad aarzel niet haar te contacteren via marieleenb.pt@gmail.com.
