Mijn favoriete lunchrestaurant is op loopafstand van mijn huisje in Belém. En ik weet niet eens hoe het heet…! Het ligt achter Igreja da Memória, een grote witte kerk. Je herkent het meteen want het zit altijd vol. Verhoogde houten vlonders met grote witte parasols en een stuk of 15 tafeltjes. Vroeg of laat komen is het beste. Anders moet je vaak even wachten. Werkende mensen uit de buurt maken er gretig gebruik van. Je zit er tussen de kantoormensen en werklui met af en toe een verdwaalde toerist. Ze zijn tot vijf uur open, en serveren geen diner.
Je kunt er goed eten voor weinig geld, altijd gezond en alles super vers. Een lekker gegrild visje met sla of gestoomde groenten, aardappeltjes gebakken in olijfolie. Op maandag is er geen vis. Ze hebben ook dagschotels als Bacalhau, Arroz de Pato of Cozido Portuguesa en natuurlijk de bifes met of zonder gebakken ei. Over wijn doen ze niet zo moeilijk. Dat hoort er gewoon bij, ook tussen de middag. Ze hebben maar één soort van één wijnhuis, rood of wit. Bag in box, je bestelt per glas of karaf. Iedereen vindt hem lekker. Licht, jong en niet al te ingewikkeld. Prima voor overdag.
Terug in Nederland ben ik op zoek gegaan naar deze wijn voor mijn online winkeltje. De rechtstreekse import naar Nederland was al vergeven. Ik bestel hem nu via Ansari, een groothandel in Portugese wijnen. Het is de Torrão van ‘Casa Ermelinda Freitas‘. Als ik weer in Portugal ben ga ik er eens langs. Het is niet ver van Lissabon. Een wijnhuis met passie, dat al vier generaties lang geleid wordt door vrouwen!
Als het klikt neem ik dit wijnhuis op in mijn 4-daagse Portugal wijnreis voor voorjaar ‘25. Maar misschien doe ik eerst even een voorverkenning. Ik zie dat ze in het centrum van Lissabon een eigen wijnbar/restaurant hebben: ‘Wine Not’. Snap de naam niet helemaal, maar okay… misschien valt het kwartje als ik er ben. Je kun hier alle wijnen van Ermelinda Freitas proeven en een hapje eten. Begin september krijg ik een groepje vriendinnen uit Nederland over voor een Lissabon wijnuitje. Een goede gelegenheid om dit dan uit te proberen!
Even een inkijkje in de geschiedenis van dit bijzondere wijnhuis! Het ligt in het plaatsje Fernando Pó op zo’n 50 kilometer land inwaarts ten zuidoosten van Lissabon. Het bedrijf is in 1920 opgericht door Deonilde Freitas en voortgezet door Germana Freitas, later door Ermelinda Freitas en momenteel door Leonor Freitas; de dochter van Ermelinda. Toen het bedrijf startte, werden wijnen geproduceerd en verkocht aan andere producenten. Het was de beslissing van Leonor Freitas om een eigen merkwijn te maken. In 1997 brachten zij hun eerste Ermelinda Freitas wijnen uit. Dochter Joana staat al klaar om als vijfde generatie het roer van haar moeder op termijn over te nemen. Bijzonder toch… ben benieuwd wat al die mannen doen of deden?!
Wat is nu je echte thuis, wordt me vaak gevraagd. Amsterdam of Lissabon? Lastige vraag. Amsterdam heeft duidelijk een voorsprong vanwege de kinderen, kleinkinderen en vrienden. Lissabon komt daar wel vlak achteraan. Een heerlijke stad met m’n zus en zwager op loopafstand. Het klimaat speelt ook een rol, zeker in de winter. Ik geniet intens als ik er ben. Nog even wachten. Begin juli ga ik weer voor een paar maanden die kant op. De kinderen komen dan ook met hun gezinnetjes. Niet naar Lissabon, maar wel daar in de buurt. Super gezellig!
Tot volgende maand, dan weer vanuit Belém!
Liefs Joke
Joke woont de ene helft van het jaar in Lissabon en de andere helft in Amsterdam. Ze importeert Portugese wijn via haar webshop Through the Grapevine. Van oudsher heeft ze een nauwe band met Portugal. Belém is de wijk waar haar huisje staat. Daar gebeurt het allemaal! Ze vertelt je er graag meer over.
