Afgelopen november plande ik een 5-daagse wandeltocht waarbij ik ca. 100 kilometer van huis afgezet zou worden en vervolgens alleen weer terug naar huis zou lopen. Een geweldig wandelavontuur waar wel wat extra voorbereidingen aan vooraf gaat. Ik wilde de wandeling graag alleen maken omdat ik door het reizen heel erg opzoek ben gegaan naar mijzelf, wandelen heeft mij hier heel erg bij geholpen. Een dagje wandelen doet veel met je innerlijke mens, maar wat als ik nu eens vijf dagen lang alleen ben en mij omring met de natuur, op weg naar huis, een doel stel, 100 kilometer. Ja, dit klonk als een uitdaging, een avontuur wat ik heel graag aan wilde gaan.
Het idee begon een beetje in de zomer, het was warm en ik zag mijzelf geen vijf dagen wandelen in die hitte. Ik begon met onderzoeken welke tijd van het jaar het beste was en welke bestaande routes er waren binnen een straal van 100 kilometer. De herfst en lente periode zijn hiervoor het allerbeste. Ik checkte het weer tweewekelijks vooruit maar het bleef lang warm, wekelijks maakte ik alvast lange wandelingen van 15 kilometer of meer. Eind oktober ging de temperatuur op de dag steeds meer afnemen en zag ik een stabiele periode in het weer komen, ook het groen in de heuvels kwam terug wat mij het gevoel gaf dat dit een mooie tijd zou kunnen zijn om mijn wandelavontuur echt te gaan plannen.
Ik zette de datum van 13 november tot en met 17 november vast en begon aan de laatste voorbereidingen voor mijn echte avontuur. Ik pakte alvast mijn tas en bedacht me wat ik allemaal nodig zou hebben qua kleding en andere spullen om mijn tocht te voltooien. Zo kocht ik nog een kleine verrekijker en een nieuwe afritsbroek zodat ik in de avonden toch lekkere warme benen zou hebben. Ook boekte ik mijn eerste verblijf voor de nacht, een hostel, ik heb nog nooit in een hostel geslapen dus ook geen idee wat ik hiervan eigenlijk moet verwachten. Ik zag mijzelf niet in een tentje slapen en dat elke dag in- en uitpakken en weer opzetten. Ik nam me voor per dag te bekijken tot hoever ik ongeveer wilde lopen en daar in de buurt een slaapplaats te zoeken. Zo heb je elke dag een nieuw doel wat je bij kunt stellen als het toch iets anders loopt. Mijn startpunt is in Odeceixe en mijn route zal langs de westkust richting Sagres lopen, vanuit Sagres loop ik dan richting Lagos, waarna ik weer thuis kom in het plaatsje Almadena.
Maandag 13 november; de wandelweek is aangebroken. Een verse fles water, een theekan met warme thee, broodjes en snacks voor onderweg, check! Met tas en al nog even op de weegschaal. Ruim acht kilo is mijn tas en dat valt me nog alles mee. In de vroege ochtend brengen mijn man en zoontje mij met de auto naar Odeceixe waar mijn wandeltocht van 100 kilometer zal gaan starten. Tijdens de rit voel ik wel wat spanning komen in mijn onderbuik, maar het is vooral gezonde spanning. Na het afscheidt en de eerste stappen uit het zicht van mijn gezin voel ik me direct welkom en thuis in de natuur. Na drie kilometer sta ik al bovenaan de kliffen en kijk ik uit over de Atlantische oceaan. Ik zie de ruige kust en de hoge golven. Door het mooie, stabiele weer kan ik heel ver langs de kustlijn kijken, wat een geluksmomentje is dit.
Vanaf dit punt start ik langs een deel van de Rota Vicentina, dit is een hele bekende wandelroute (230 kilometer) die loopt van Sines naar Sagres. De route wordt gemarkeerd met een blauw/groen streepje. De blauwe route loopt wat meer langs de kust, de groene route laat je ook wat meer het binnenland zien. Ik ga deze twee routes per dag afwisselen en kijken waar ik zin in heb, waar ik op dat moment aan toe ben. Soms komen de twee routes een stuk samen en soms volg je dus één van de twee kleuren. Vandaag, de eerste dag volg ik de blauwe kust route en is mijn einddoel het plaatsje Aljezur, hier heb ik een bed in een hostel gereserveerd.
Na 2,5 uur langs de ruige kust met zanderige duinpaden gaat mijn route iets meer het binnenland in, over verharde wegen en kom ik langs het plaatje Rogil. Omdat het mijn eerste dag is heb ik alles qua eten en drinken bij mij en loop ik het dorpje ook echt voorbij. Ik ben inmiddels over de helft en zoek een halfuurtje later een pauze plekje om te lunchen. Inmiddels ben ik ook wat medewandelaars tegengekomen die in tegenovergestelde richting liepen. Grote kans dat zij vanmorgen zijn vertrokken vanuit Aljezur. De verharde weg en weilanden zijn na de lunch overgegaan in bospaden waar de vele dennenbomen en eucalyptusbomen elkaar afwisselen. En dan zie ik daar de laatste afdaling voordat ik Aljezur binnen loop. De eerste 24 kilometer zit erop!
Eigenlijk is het nog best vroeg in de middag en het hostel is nog niet open om in te checken dus op naar een lekker ijsje op het pleintje bij de bushalte. Ik geniet nog een klein uurtje van het zonnetje waarna ik in ga checken en een lekkere douche neem. De kamer waar ik slaap is voorzien van vier stapelbedden, ik kies een plekje onderin zodat ik niet zoveel manoeuvres hoef uit te halen om in en uit mijn bed te komen. Nadat ik wat uitgerust ben ga ik opzoek naar een lekker restaurantje waar ik mijzelf trakteer op een heerlijk steak met friet. In het restaurant raak ik aan de praat met een mede wandelaar die al acht dagen op deze route loopt. Morgen gaat ze weer naar huis en is haar avontuur voorbij. In het hostel zitten meerdere wandelaars, die soms al meerdere dagen met elkaar op lopen. In de ochtend ontbijten we gezamenlijk en ik ga vrij snel daarna weer alleen op pad. Hoe eerder op de dag je start hoe meer ruimte je hebt om af en toe even stil te staan of tijd hebt om een lekkere pauze te nemen. Vanavond slaap ik in een B&B waar een zwembad bij zit dus snel door voor een verfrissende duik.
Benieuwd naar de rest van mijn 5-daagse wandelavontuur? Lees volgende maand weer gezellig mee.
Daniele (36) en Paul (41) zijn in de zomer van 2023 gemigreerd naar Portugal en bouwen hun eigen huis in de Algarve. Daniele is wandelcoach en neemt haar coachees fysiek mee de natuur in en ondersteunt de coachsessies met opdrachten en krachtige muziek. Check haar website of volg ze op Facebook en/of Instagram.
Portugal is prachtig om door te wandelen.
De Ruta de Vincentina maakt deel uit van de pelgrims tochten naar Fátima en naar Santiago de Compostela.
Samen met mijn vrouw liep ik 5 keer vanuit Lissabon en Porto naar Santiago. Een geweldige ervaring.
U kunt onze belevenissen lezen op deze website, Saudes de Portugal waar ik anderhalf jaar geleden een blog daarover verzorgde gedurende 12 maanden.
De Ruta de vincentina ken ik zelf niet maar op de website http://www.caminodesantiago.me is er informatie over te vinden ner als over alle andere routes richting Santiago.
Voor 100 km vind ik persoonlijk 8 kilo bagage erg veel. Wij liepen 34 dagen van Lissabon naar Santiago met minder dan 7 kg.en haddn als wat we nodig hadden bij ons.
Alles wat je niet meeneemt, is meegenomen.
Maar ik vind uw blog heel leuk om te lezen en brengt vele herinneringen te boven van de tijd dat ik in de Algarve was. Tegenwoordig kom ik liever in noord Portugal .
Binnenkort ben ik weer in het district Viana de Castelo bij vrienden voordat ik naar Santiago reis om daar als vrijwilliger de arriverende pelgrims hun certificaat uit te reiken.
Geweldig, Zelf wandel ik in de Winter ook in de Algarve,verblijf dan in Cabanas De Tavira,aan de Oceaan,