Het is “all over the news”!! Madonna die op haar paard galoppeert over de Portugese stranden van Comporta! Mijn jeugdidool…hier…in Portugal…! In een hoog tempo vormt zich in mijn gedachte een Spotifylijst: Like a Prayer, Vogue, Papa don’t Preach. Alle hits waar ik als tiener voor de spiegel op stond te playbacken, schieten aan me voorbij. Ik dreef mijn moeder ermee tot waanzin. De dag dat ik besloot de vingertoppen van mijn moeder haar zwarte leren handschoenen af te knippen om op mijn idool te lijken, kan ik me goed herinneren. Begreep vanaf dat moment ook direct wat er werd bedoeld met het “zuidelijke” temperament!
Madonna is in Comporta, dat is nog geen uur rijden van mijn vakantieadres in Cascais! Terwijl ik foto’s van haar bestudeer in Comporta valt mijn oog op de mooie witte stranden. Ze had zichzelf geen beter decor kunnen wensen om op vastgelegd te worden. Alle reden om dit verder uit te pluizen. Na wat research ontdek ik dat Madonna niet de enige rich and famous is die hier huist. De schoenenkunstenaar Christian Laboutin en Philippe Starck strijken hier regelmatig neer. Hoewel het me boeit, vraag ik me tegelijkertijd af of de glitter en glamour zijn weerslag heeft gehad op de authenticiteit van het plaatsje. Ik neem de proef op de som!
Vroeg in de ochtend stap ik in de auto. Na een dik half uur zie ik het landschap langzamerhand veranderen. De natuur is ongerept en het is rustig. Mijn keuze valt op Praia do Pego. Volgens vele recensies een van de top 10 mooiste plekken ter wereld. Ik neem de afslag. Zodra ik het strand nader wordt het wegdek slechter. “Heerlijk!”, denk ik bij mezelf. Blijkbaar niet massaal genoeg om de wegen tot aan het strand volledig te asfalteren. Bij de ingang van het strand is er een parkeerterrein met overkappingen voor de auto’s. Wel zo lekker bij temperaturen boven de 30 graden. Ik rij tot aan de ingang en vraag wat de kosten zijn. “Quatro euro’s, o dia enteiro”, ofwel, 4 euro voor de hele dag! Het voelt een beetje alsof ik de loterij heb gewonnen, of een mega aankoop heb gedaan voor een prikkie. Vier euro is voor een Amsterdammer ongeveer 45 minuten parkeren in hartje centrum! De keuze is snel gemaakt.
Vanaf het parkeerterrein zie ik de houten vlonders. Die reiken tot over de duinen om je zo comfortabel mogelijk op het strand te laten aankomen. Het strand is vanuit hier nog niet te zien. Met elke stap die ik neem stijgt de spanning. Ik heb zoveel mooie foto’s gezien, dat ik vrees voor een anticlimax. Ik hoor het geluid van de zee en langzamerhand zie ik het strand verschijnen. Wat er volgt is wat je noemt een “wauw moment”.


Het is een super mooi uitgerekt “gouden” zandstrand en het is er rustig, en dat op een zondag midden in het hoogseizoen! Het zeewater is helderblauw. Alsof bijna niemand weet dat dit paradijs bestaat. Een gedeelte van het strand heeft bedjes die je voor een paar euro kunt huren. De sfeer is er ontspannen. Ik ervaar een geluksmoment. Hup, handdoek neerleggen en boek uit mijn tas. Het kwik is inmiddels gestegen tot ver boven de 30 graden. Het wordt tijd om met een teen in het water de temperatuur te polsen. Lekker, maar aan de frisse kant. Even doorbijten en ik voel me snel als een vis in het water.
Aan het begin van het strand staat een restaurant met de naam SAL (zout). Ik bedenk me dat ik natuurlijk had moeten reserveren. Het is waarschijnlijk onmogelijk om er nog terecht te kunnen voor lunch. Ik waag het er op. Bij de ingang staat een hostess en ik vraag met enige aarzeling in mijn stem of er nog een plekje is. Ze kijkt op haar blaadje. Dit wordt waarschijnlijk het moment dat ze met haar ogen gaat rollen. Want hoe naïef kun je zijn om te denken dat je in het hoogseizoen last minute een plekje kunt scoren. Mijn gedachten worden onderbroken door de vraag die ze me stelt. ”Sea view?” Ik knik enthousiast. Ze begeleidt me naar een tafeltje op het terras aan de achterkant van het restaurant. Een adembenemend zicht over het strand en de zee. Dit is wat ze bedoelen met boven verwachting. Voor mij een gevalletje 5***** op Tripadvisor 😉
Het publiek in het restaurant kun je als “kosmopolitisch” omschrijven. De sfeer is er goed. Het eten is overheerlijk, gemaakt van vele lokale producten en uitgeserveerd op servies met een duidelijke knipoog naar de lokale regio. De rekening wordt afgegeven in een houten miniatuur Portugees vissersbootje.
Ik snap heel goed dat Madonna haar keuze is gevallen op Comporta. Het voelt als paradijs, een plek waar je kunt verdwijnen. Het is onaangetast, authentiek en er is veel ruimte. Een van Madonna haar grootste hits uit de jaren ’80 was Holiday. Met lyrics als: It’s time for the good times, forget about the bad times. One day to come together. To release the pressure. We need a holiday.
Een holiday in Praia do Pego kan ik je van harte aanbevelen. Madonna was overigens in geen velden of wegen te bekennen, maar de heerlijk uitgerekte zandstranden, het helderblauwe water en de rustige en authentieke omgeving doen je alles vergeten.
Carla de Barros Barbosa
Carla is het komende jaar vaste gastblogger voor Saudades de Portugal. Ze woont in Amsterdam en is mede-eigenaar van het communicatieadviesbureau Linden & Barbosa. Ze adviseert bedrijven over positionering, merkstrategie en branding. Carla is van Portugese afkomst en reist meerdere keren per jaar naar Portugal. Ze bezoekt dan nieuwe adresjes, plekken en regio’s waar ze niet eerder is geweest. Haar uitvalbasis in Portugal is Cascais en Lissabon. Meer weten? Neem bijvoorbeeld een kijkje op haar Instagram.
Heerlijk om bij weg te dromen! Ben nu al benieuwd naar de volgende blog
Wow! Klinkt heerlijk! Ook even wat jeugdsentiment ervaren. Madonna was ook mijn idool.
Nu maar offline halen deze blog, anders komt het massatoerisme daar alsnog op gang. 😉
Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Leuk verhaal, mooi geschreven! Hierdoor voelt het alsof ik er zelf bij ben geweest.
Geweldig verhaal.
Leuk om te lezen, wil meteen een reis die kant opboeken…..
Portugal stond al in mijn bucketlist…maar nu helemaal bovenaan.