Waar ik mijn camera volschiet met plaatjes van Portugese ramen, schilderde Maluda in de twintigste eeuw eindeloos veel ramen met haar penselen. De felgekleurde stadsgezichten van Maluda herken je uit duizenden. Maak kennis met deze belangrijke twintigste-eeuwse Portugese kunstenares.
Maluda heette voluit Maria de Lourdes Ribeiro. Ze werd in 1934 geboren in Goa in India, wat toen nog een Portugese kolonie was. Op veertienjarige leeftijd verhuisde ze naar een andere Portugese kolonie, namelijk Mozambique, waar ze begon te schilderen. Hier exposeerde ze in de jaren zestig met vier andere kunstenaars, die zich gezamenlijk “Os Independentes” noemden.
In 1963 kreeg ze een beurs van de het Calouste Gulbenkian fonds, waarmee ze eerst naar Lissabon en later naar Parijs kon afreizen om te werken met grote schilders. In Frankrijk ontwikkelde ze een speciale belangstelling voor het stedelijke landschap en kreeg haar werk het zo typerende kleurenpalet en licht.
In 1967 vestigde ze zich definitief in Lissabon. Hier vond haar eerste solo-expositie plaats in 1969, maar haar echte grote doorbraak kwam na een expositie in 1973. Haar zeer beroemde serie “39 Janelas” (de ramen dus) startte ze in 1979. In 1985 werd ze door de Portugese post uitgenodigd om postzegels te ontwerpen met de bekende kiosken uit Lissabon erop. Dit deed ze met succes, want ze won er meerdere prijzen mee.
Maluda woonde en werkte, tot haar dood in 1999, in de Rua das Praças in Lissabon. Na haar dood werd ze begraven op het Cemitério dos Prazeres in Lissabon, in de sectie van de artiesten (Talhão de Artistas). Haar werk is tegenwoordig in het bezit van verschillende musea als het Museu Berardo, het Museu Calouste Gulbenkian en de Fundação Amália Rodrigues (Maluda maakte een serie portretten van de fadista), maar bevindt zich ook veelal in privécollecties.
Meer weten: neem een kijkje op dit (niet meer actieve) blog.
