Kip piri-piri, wie kent het niet? Portugalliefhebbers hebben het ongetwijfeld geproefd, maar het valt me op dat het in Nederlandse restaurants ook steeds vaker op de menukaart staat. Wat is eigenlijk precies de piri-piri op deze heerlijke kip? Waar komt het vandaan en waarom is het zo belangrijk in de Portugese keuken? Vandaag gaan we op zoek naar de achtergrond van deze pittige smaakmaker.
Als een Portugees het heeft over piri-piri kan het meerdere dingen betekenen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat het over een droog kruidenmengsel gaat, of een gekruide olie of een rode saus uit een flesje. Aan de basis van alles staat echter een vrucht, die groeit aan een plant. De piri-piri vrucht is één van de vele soorten chilipepers die bestaan op de wereld. Paprika’s, jalapeño’s, habanero’s en de Spaanse peper zijn andere voorbeelden van bekende chilipepers, maar er zijn er nog veel en veel meer.
Als je chilipeper hoort denk je vooral aan pittig, maar dat hoeft helemaal niet. Hoe pittig een chilipeper is wordt gemeten op de Scovilleschaal. Zo scoort een paprika slechts 0 tot 10 op die schaal, maar de piri-piri maar liefst 50.000 tot 100.000. Daarmee is de piri-piri pittiger dan de cayennepeper of de tabascopeper. Leuk vergelijkend weetje is dat de standaard Amerikaanse pepperspray tussen de 2.000.000 en 5.300.000 op deze schaal scoort.
Hoe komen de Portugezen aan deze pittige piri-piri? Dit heeft alles te maken met de tijd van de Ontdekkingsreizigers. In de vijftiende eeuw waren de grote zeemogendheden allemaal geïnteresseerd in bijzondere specerijen, zoals zeldzaam zwarte peper uit Azië. Maar de Portugezen ontdekten een heel ander continent, namelijk Zuid-Amerika, en stuitten daar op een ander pittig vruchtje. Ze noemden dit de malagueta peper, naar een specerij uit de gemberfamilie dat ze uit West-Afrika kenden, de melegueta (paradijskorrel). Meer dan een gelijk klinkende naam hebben ze overigens niet gemeen.
De nieuw ontdekte pepers werden van Brazilië naar Portugal en de Afrikaanse koloniën gebracht. In het Swahili kreeg de nieuwe peper de naam piri-piri, wat rode peper betekent. Elders in Afrika komen we soortgelijke namen tegen: pili-pili in de Democratische Republiek Congo of peri peri in Malawi. In de Portugese koloniën zoals Mozambique en Angola werd de gangbare naam voor de kleinere malaguetas piri-piri.
De piri-piri werd al snel populair als ingrediënt in zowel Portugal als de voormalige Portugese koloniën. Naast de lekkere smaak die het geeft aan gerechten zou het ook goed zijn voor het immuunsysteem en ontstekingsremmend werken. Tegenwoordig kan je behalve de vruchten zelf ook vlokken, poeders, oliën en sauzen kopen met piri-piri. Kijk in Portugal eens op de markt of in de supermarkt. Je komt vast allerlei varianten tegen.
In de Algarve vind je in het plaatsje Ferreiras het geheel op dit pepertje gerichte Piri-Piri & Co. Ze verbouwen zelf hun pepers en maken hier verschillende olie’s, poeders, pasta’s en sauzen van (ze hebben ook een online winkel). Verder kun je je hier als liefhebber van scherp, scherper, scherpst wagen aan A Bifana Mais Picante Do Mundo, oftewel de scherpste bifana ter wereld. Durf je de uitdaging aan, check dan van te voren op de website of Facebook pagina wanneer dit mogelijk is.
Wil je de lekkere kip piri-piri thuis maken? Kijk dan naar het recept dat ik eerder al eens gaf. Of ga het proeven in Portugal in hét kip piri-piri dorp Guia, want daar is hij het allerlekkerst!
Wat wat mij betreft is die Piri Piri een hoax. Ik heb heel Portugal doorkruist, eerst de noordelijke helft en daarna de zuidelijke helft en daarna de Azoren en nagenoeg geen Piri piri aangeboden gekregen in restaurants. De restaurants hebben mij eigenlijk teleurgesteld. Alles is hetzelfde. Vlees en salade en frites van zeer matige kwaliteit. Geen verse groentes, nergens. Op een gegeven momen merkte ik zelfs dat ik beter af was om de supermarkten te bezoeken. Shashlicks van de barbeque en verse groentes zoals spinazie. Dat was wel veel minder het geval in het zuidelijk gedeelte van Porugal. Het enige restaurant dat memorabel was, was eigenlijk ergens bij Fatima. Het was eigenlijk een buffet, maar vreselijk goed eten. Ik had wat gegeten voor de lunch, maar had eigenlijk achteraf spijt dat ik daar ook niet voor het avondeten had gegeten, alhowel de gelegenheid daarvoor eigenlijk niet geschikt was, maar buiten zitten wel.
Goedenmiddag
Ik verbaas me over je review. Ik kom net terug uit portugal zowel zuiden,midden en noorden maar ik kan nu echt niet zeggen dat het eten eenzijdig is met alleen vlees patat en sla van slechte kwaliteit.Het is niet omdat ik portugese ben maar je moet wel weten waar je eet en dat is in nederland ook zo. Er zijn heerlijke portugese gerechten zowel vlees als vis maar je moet ze wel kennen. Wat de keus van verse groentes betreft daar kan ik je wel gelijk in geven, groentes worden vaak verwerkt in de gerechten.Een caldo verde soep geprobeerd ??,een cataplana, carne alentejana, bacalhau a bras,acorda en ga zo maar door. Maar in nederland krijg ik ook vaak alleen maar een bak sla bij het eten. Piri piri is in elk restaurant te krijgen als je er naar vraagt.het staat niet standaard op tafel.
Dus mocht je weer naar Portugal gaan orienteer je dan op de portugese gerechten en vraag om piri piri in de restaurants.
Volgens Wiki is piri piri Swahili voor rode duivel.
Haha, dat verklaart een hoop! ??️