Saudades de Portugal

Porto Santo is een eiland van 42km². Hoeveel variatie in landschap kan je daar vinden? Ik verwachtte er niet veel van, maar door één wandeling kwam ik op heel andere ideeën. Ik vind het moeilijk dit verhaal te schrijven, want ik wil niet teveel verklappen. Ik denk dat ik vooral zo genoot van deze wandeling, omdat ik zo verrast werd door hetgeen ik tegenkwam. Oké, ik licht een klein puntje van de sluier op. De rest moet je vooral zelf uitvinden!

Porto Santo heeft een zevental uitgezette wandelroutes. Ze worden verdeeld in de thema’s vulkanologie, geomorfologie, sedimentologie en de paleontologie. Dat zijn allemaal moeilijke woorden, waar ik zo goed als niks van begrijp. We kunnen er wel uit afleiden dat het eiland miljoenen jaren oud is en dat de vulkanische oorsprong en verdere ontwikkeling van het eiland nog altijd terug te zien is in de landschappen, rotsen, gesteentes en fossielen. Voor mij betekent het concreet dat je prachtige natuur ziet, die je niet zo makkelijk ergens anders tegenkomt.

De wandeling die ik liep heet “Pico Branco”, naar de gelijknamige bergtop aan de oostkant van het eiland. Deze top is met 450 meter de op één na hoogste berg van Porto Santo (na Pico do Facho van 516 meter). De wandeling begint vanaf de Estrada Regional 111. Op Google Maps vind je het als “PS PR1 Vereda do Pico Branco e Terra Chã”. Je kan je auto op een open terrein naast de weg eenvoudig parkeren en van daaruit de wandeling starten.

De weg van zand en stenen loopt kalmpjes omhoog. Soms met traptreden, soms zonder. Je moet beslist goed ter been zijn om deze wandeling te maken, maar het is niet enorm intensief. Het gebied om je heen is natuurlijk droog, want het regent amper op Porto Santo. Om je heen zie je fantastische rotsformaties en ook altijd de blauwe, glinsterende zee.

Langs het pad zie je bijzondere planten, bloemen en beestjes. Het valt me op dat we helemaal geen insecten als torretjes of kevers tegenkomen. Wel fladderen er mooie vlinders met ons mee, met felle, oranje vleugels. Luzernevlinders ontdek ik later. Porto Santo barst van de kleine slakken, dus die zien we ook overal. Ze hangen aan distels, bloemetjes of de droge grassprieten. We zien een hop vliegen met zijn bijzondere kuif en de zwaluwen zwieren boven onze hoofden.

Als je hoger komt helpt een houten reling je om houvast te houden. Pas op: wij ontdekken dat er twee houten balken los zitten, dus leun er niet met je hele gewicht op! Uitrusten onderweg is zeker geen straf. Steeds weer ontdek je nieuwe, prachtige uitzichten. Als je helemaal boven bent vind je ook bankjes waarop je even kan zitten om bij te komen.

Onderweg kom je een splitsing tegen. De ene kant op is Pico Branco en de andere kant Terra Chã. Ik zou adviseren om allebei te doen. Je moet hoe dan ook dezelfde weg terug, dus waarom niet? Beide leiden naar overweldigende uitkijkpunten, die je echt niet wilt missen. Op de weg naar Pico Branco zal je er ook achter komen waarom dit de witte top wordt genoemd. Het ziet er heel anders uit dan de goudgele kleuren van het begin van de route.

Daarna moet je weer terug naar beneden. Ik merk dat ik hier meer moeite mee heb dan naar boven. Het pad heeft soms losliggende steentjes die wegschuiven onder je voeten. Het moge duidelijk zijn dat je deze wandeling dan ook zeker niet met slippers moet doen. Sneakers of wandelschoenen zijn een must.

De wandeling is in totaal zo’n 2,7 kilometer naar boven en daarna dezelfde 2,7 kilometer weer terug. Ik heb eigenlijk geen idee hoelang we er over gedaan hebben. Ik denk tussen de twee en drie uur als ik moet gokken. Wil je de wandeling maken onder begeleiding van een gids? Neem dan contact op met Lazermar, een bedrijf op Porto Santo dat allerlei excursies voor je kan regelen.

Voor meer informatie over deze regio of Portugal in het algemeen, bezoek ook eens de website van Visit Portugal.