Op weg naar de fysiotherapeute kom ik drie keer per week voorbij een klooster uit de 18e eeuw, genoemd Carmelo Santa Teresa. Vóór de kerk staat sinds 2003 een reuzegroot standbeeld van een stevige non met bril en habijt. Elke keer zie ik dat de bloemenruikers en kaarsen aan haar voeten veranderd zijn. Het lijkt een detail, maar ik besluit hier uit dat er hier nog een echte devotie plaatsvindt en pelgrims of gelovigen hier nog dagelijks nieuwe kaarsen aansteken en/of bloemen neerleggen.
Omdat ik altijd te vroeg arriveer op mijn afspraken, kan je zeggen dat ik de Portugese omgang met tijd nog niet heb overgenomen. Het voordeel is dat dit me toelaat wat rond te hangen in de buurt van het klooster, te observeren en te fotograferen. Op het infobord aan de kapel kan je aflezen dat er een wandelroute langs het klooster loopt, de Karmelietenroute, die aangegeven is met metalen bordjes in het voetpad. Daarop een blauwe richtingspijl met symbooltje ernaast afgebeeld. Die bordjes zie je trouwens ook in het oude stadscentrum van Coimbra.
Ik had op mijn bucketlist voor 2021 geschreven dat ik deze Karmelietenroute wel eens wilde afleggen in een 10-tal dagen, eerst het stuk van Coimbra naar Fátima, zo een 111 km lang, althans vóór mijn voeten te veel zouden opspelen. Ik zou de keuze kunnen maken tussen de officiële route naar Santiago de Compostella of de Portugese Karmelietenroute. Het informatiebord maar ook de website zien er heel professioneel en informatief uit. Met afstanden, looptijden, percentages van de hellingen en een QR-code die je zegt waar je kan slapen en eten onderweg.
Maar eerst het verhaal van deze blijkbaar heel populaire non, net zoals de Belgische “soeur Sourire” ooit was. Lúcia werd geboren in Midden-Portugal in het jaar 1907. Al op jonge leeftijd was ze als herderskind verantwoordelijk voor het hoeden van de schapen en geiten, samen met haar neef en nicht. Toen ze 10 jaar was, zou Maria (de moeder van Jesus) meerdere keren voor haar verschenen zijn. En haar hierbij drie geheimen hebben toevertrouwd. Op Wikipedia staan deze uitgebreid beschreven. Het zou gaan om de beschrijving van de hel en de voorspellingen van de WO II en de mislukte aanslag op Paus Johannes Paulus II.
Neef en nicht overleden vóór de leeftijd van 12 jaar aan de Spaanse griep. Lúcia verliet in alle stilte haar geboortedorp toen ze 14 jaar was en werd eerst in een weeshuis en nadien in een klooster geplaatst. Op haar 27ste legde ze haar eeuwige geloften als religieuse af. Ze werd er door de bisschop algauw toe aangezet haar memoires te schrijven, ze zou ook een getalenteerd (liedjes)-schrijfster geweest zijn. In 1942 zijn haar memoires in boekvorm uitgegeven. Op 40- jarige leeftijd kwam ze terecht in het klooster in Coimbra waar de heilige Maria opnieuw aan haar zou verscheen zijn.
Deze “ongeschoeide” kloosternon (diegenen die leefden volgens de strenge regels) leefde in een gesloten Karmelietengemeenschap waar collectieve armoede werd beleden en de kloosterlingen van eigen arbeid en aalmoezen moesten zien te overleven. Er is een bescheiden museum in het klooster met een replica van de cel waarin ze zou geleefd hebben en een aantal van haar persoonlijke bezittingen. Ze zou blind en doof geworden zijn op oudere leeftijd en overleed op 98-jarige leeftijd in Coimbra. Haar begrafenisdag op 15 februari in 2005 is in Portugal uitgeroepen tot een dag van nationale rouw. In 2017 heeft het Vaticaan de eerste stap gezet naar haar zaligverklaring.
Door Covid ben ik nog niet binnen geraakt in het klooster, maar een zuster die ijverig het voetpad poetste heb ik wel aangesproken. Ze stemde zelfs in met een selfie, ook al merkte ze op dat ze er niet netjes uitzag met haar schort. Maar Covid is een goed excuus toch.
In 1952 kwam er een film uit met als titel: The Miracle of Our Lady of Fatima. Die kan je op You Tube terugvinden. In 2020 kwam er een tweede film met als titel, Fatima . Die kan je zien op Amazon Prime.
Marieleen
Marieleen is sinds augustus 2019 heerlijk “reformada” en heeft dus tijd (en zin) om elke eerste zaterdag van de maand allerlei ontdekkingen in Coimbra te delen. Plus natuurlijk haar enthousiasme en liefde voor de stad!
de vergelijking met “soeur sourire” ( artiestennaam voor Jeanne Deckers ) is wel heel bizar vermits Jeanne het klooster verliet enkele jaren na haar wereldwijd succes met “dominique” en later zelfmoord pleegde, geplaagd door geldproblemen omdat ze belasting moest betalen over de opbrengsten die al die tijd naar het klooster gegaan en waar ze zelf geen cent van gezien had