Saudades de Portugal

De afgelopen jaren is het netwerk van fietspaden in Portugal enorm verbeterd. Op verschillende plekken in het land kun je op uitstekende wegen in alle rust fietsen langs de meest prachtige natuur. In april en mei probeerde ik een aantal van deze fietspaden uit en de komende weken zal ik de resultaten hiervan met jullie delen. We beginnen met een kusttocht van Porto tot aan Furnadouro.

Het hebben van een luchthaven maakt Porto een uitstekende start van een rondreis door Portugal. Hoewel de stad zelf behoorlijk heuvelachtig is kan je toch eenvoudig op pad met de fiets. Zo schreef ik al eens over de fietstocht die ik vorig jaar maakte door de stad en een klein stukje langs de kust (zie hier). In de route van vandaag gebruik ik Porto slechts als startpunt, want ik verlaat de stad snel door de bekende brug Ponte Dom Luís I over te steken.

Aan de overkant van de Douro ligt Vila Nova da Gaia. Hier kun je met je fiets eenvoudig langs de boulevard fietsen, terwijl je geniet van het uitzicht op Porto. Aan je linkerhand zie je de vele porthuizen die de stad rijk is. Ik blijf alsmaar de weg volgen die langs de rivier loopt, waardoor ik vanzelf door het gebied van de vissers rijd. Ze bereiden hun gekleurde netten voor op de vaart van komende nacht. Ik maak hier een praatje met een man die jarenlang in Scheveningen in de visserij werkte. Zijn Nederlands is nog altijd goed en hij is duidelijk tevreden dat hij het nog eens kan spreken. Dit is het leuke van fietsen: je komt op een zo andere manier in aanraking met je omgeving.

Eventjes verder stuit ik op een bijzonder fenomeen. Het is de openbare wasplaats. Op zich is dat niet zo vreemd in Portugal, want deze wasplaatsen vind je door het hele land, maar wat deze plek zo bijzonder maakt is de bijbehorende openbare droogplaats. Lange stokken zijn in de grond gestoken, waartussen een draad is gespannen om de was aan te drogen. Hier kunnen de wasjes van zeker dertig families hangen. Ik zie beddengoed, grote onderbroeken en natuurlijk ook plastic zakjes wapperend in de wind. Binnen is een mevrouw aan het schrobben op haar witte was. Ze laat een trotse glimlach zien als ik haar vereeuwig met mijn fototoestel.

Ik vervolg mijn weg en het beeld van de rivier maakt al snel plaats voor de ruige kust van de Atlantische Oceaan. Soms is de kust niets dan rotsen, soms zijn er kleine stukken zandstrand en uiteindelijk verdwijnen de rotsen om plaats te maken voor langgerekte zandstranden. Ik fiets naar het wereldberoemde Praia do Senhor da Pedra. Terwijl de regen met bakken uit de hemel komt maak ik kennis met het beeldschone kapelletje op het strand, één van de meest bekende plaatjes van Portugal.

Vlak na Senhor da Pedra verlaat ik de verharde weg en kies ik voor het pad dat langs het strand is aangelegd. Dit is een pad van houten planken, dat nu het zo regent totaal uitgestorven is. Ik weet niet hoe dit gaat als het zonnig is en de badgasten dit pad gebruiken om heen en weer te lopen. Het is nu hoe dan ook heerlijk om te fietsen en het brengt me helemaal tot aan het dorp Espinho. Daar is het tijd voor een kleine pauze, om krachten op te doen voor het laatste stuk van de reis.

Na Espinho verlaat ik de strandweg en neem ik een weg meer door het binnenland. Ik kom eerst langs het Aeródromo de Espinho, daarna neem ik de weg langs de spoorrails richting Esmoriz. Deze weg hobbelt lekker, dus je billen hebben het hier even zwaar te verduren. Bij Cortegaça neem ik rechts de Avenida da Praia, waar een rood fietspad leidt naar een rotonde. Die neem ik links, naar de Rua da Floresta. Langs deze door dennenbomen omhulde weg loopt een uitstekend fietspad. Aan het einde van de weg sla ik rechtsaf, naar de Avenida da Nato, die ik alsmaar volg tot in Furadouro. Dan laat ik het bos achter me en fiets ik terug naar de zee.

Hier komt mijn reis ten einde. Ik heb er nu ongeveer 44 kilometer op zitten en gezien mijn voortdurend natte zadel is mijn achterwerk dankbaar dat ik afstap. Tijdens deze rit heb ik stad, rivier, oceaan, strand, bossen, regen en zon gezien. Dankzij uitstekende fietspaden en vlakke wegen heb ik deze enorme variatie per fiets kunnen meemaken. Gelukkig schijnt de zon op mijn eindpunt Furadouro, waar ik heerlijk mag uitrusten in het Furadouro Boutique Hotel. Ik weet niet hoe snel ik me naar de spa moet begeven. In het warme water van het zwembad geniet ik na van deze uitstekende fietstocht.

Ik maakte deze tocht met de fiets en ondersteuning van A2Z Adventures. Kijk op hun website voor meer informatie! Voor meer informatie over deze regio of Portugal in het algemeen, bezoek ook eens de website van Visit Portugal.