Saudades de Portugal

Dat ze in Portugal (voor ons) soms vreemde dingen eten is een feit. Ik heb al eens lijstjes met vreemde gerechten gemaakt, maar die lijstjes zijn natuurlijk bij lange na nog niet compleet. Er is meer, veel meer. Vandaag gooien we er weer zo’n vreemde eend tegenaan. En raar betekent niet altijd vies, hou dat vooral in gedachten! Dus zeker proberen de volgende keer, het is een uitstekend voorbeeld van de traditionele gastronomia algarvia.

Murenen, niet bepaald moeders mooiste… En waarschijnlijk is het nog nooit bij je opgekomen dat je ze kunt eten. Maar het kan! In de Algarve en sommige delen van de Alentejo kom je ze tegen op de menukaart, maar men maakt ze ook “gewoon” thuis klaar. Je ziet dit gerecht voornamelijk langs de Costa Vicentina, en hier hangen ze dan ook regelmatig buiten voor het raam te drogen (zie hoofdfoto). Dit levert leuke plaatjes op. Ik kwam een eenzame tegen in Vila do Bispo, maar soms hangt de hele patio ermee vol! In ons geval kwam de dame des huizes al snel naar buiten om er zeker van te zijn dat we haar maaltje niet mee zouden nemen (better safe than sorry).

Eerst worden ze gezouten waarna ze te drogen worden gehangen in het zonnetje. Voor het bereiden worden ze in reepjes gesneden en gefrituurd. Het gerecht leent zich uitstekend als petisco met een flesje bier of een glas groene wijn. Men zegt dat de smaak doet denken aan die van Torresmos (kleine stukjes varkenshuid met vet die krokant gefrituurd worden). Die heb ik nog nooit gehad, dus we zullen het maar aannemen als juist. De moreia frita is namelijk hetzelfde idee, maar dan van murenen. Ook hier krijg je het krokante van de gefrituurde huid met het nog wat zachtere vlees. Er zit overigens niet heel veel vis aan, vandaar dat het zo lekker wegknabbelt met een drankje op het terras. Het beste moment om ze te eten is tussen oktober en maart. En mocht je op de Azoren zijn, dan zul je zien dat ze ook hier graag murenen eten.

Heb jij ze ook al eens gegeten? Laat me dan vooral weten wat je ervan vond!