Saudades de Portugal

Het is heerlijk zomers weer in Condeixa! Al is alles door corona dit jaar uiteraard iets anders dan normaal. Voor het eerst in vier jaar zitten we deze zomer namelijk niet in een hectisch restaurant hoogseizoen (door de gedwongen sluiting), maar zijn we vrij… Uhmm vrij…?! Nou ja… vrij? Zo gaat dat dan hier:

Aquarium…

Mijn schoonvader is 84 jaar en geweldige man met een rijk verleden. Helaas wil het lijf niet meer wat de geest nog kan en dus heeft hij tijd om dingen te verzinnen. Zo kwam het idee om voor onze zoon een aquarium te laten maken. Oké, klein bakkie in huis, best gezellig. Nee, dit werd een heus zwembad met afmetingen waarvoor we het huis lichtelijk moesten verbouwen. Vroeger had ik ook een aquarium met mijn broer en dat kwam door de lieve buurman die een echte hobbyist was… een van mijn eerste ondernemingen was dan ook de verkoop van guppy’s aan de lokale vissenwinkel.  Het aquarium kwam, inclusief pompen en allerlei moderne zaken die ik vroeger helemaal niet kende.

Toen volgde er een zoektocht naar een winkel waar plantjes en vissen verkocht werden en dat bleek een flinke uitdaging. Visjes zijn hier ongeveer dubbel in prijs en plantjes waren vooral plastic. Gelukkig hebben we een aquariumzaak gevonden in Coimbra, maar ook daar was weinig aanbod qua plantendiversiteit.  Na twee maanden stoeien heb ik dan eindelijk het water niet meer groen en kunnen we hopelijk genieten van het kleurrijke spel.

Eenden

Vervolgens waren we heerlijk een dagje op het strand en kwam een kennis ’s avonds met een doos aanzetten… Er was druk geprobeerd ons te bellen, maar niemand nam natuurlijk op. Dus kwam het ook als een heuse verassing dat schoonvader 24 eendjes had laten bezorgen. “Nee, Ana en Ramiro (onze buurtjes) helpen met de zorg, geen probleem” zei hij vanuit hun thuisbasis in de Algarve.  Dus naast de cavia’s, kippen, honden, katten en schapen ook maar de ronde eendjes in mijn ochtendritueel.

Thuis op vakantie

Leven op een boerderij geeft veel vrijheid op de boerderij, maar om er even vanaf te komen is toch echt wel een uitdaging.  En normaal gesproken zijn mijn schoonouders hier voor steun met de kids, die inmiddels alweer zes maanden thuis ronddartelen. Maar mijn lieve schoonzus, met een hotel en veel minder personeel vanwege Covid, had ook hard hulp nodig in het hoogseizoen. Ook mijn ouders konden niet lang blijven vanwege de steun richting mijn broer en de kids in Nederland. Allemaal ondernemers, in beide families, dat maakt het niet makkelijk om elkaar te helpen. Super blij ben ik dan ook met een paar hele lieve moeders hier, waardoor we af en toe logeerpartijen kunnen organiseren en even de handen vrij hebben om te kunnen werken. Want werk bij ons is nu eenmaal niet alleen computerwerk, maar machines en tractoren, en dat is niet altijd veilig met de kids.

En toch genieten

Het leukste vind ik die kleine uurtjes in de middag om in onze regio te genieten van de natuur. Rondom Condeixa zijn prachtige wandelroutes voor geweldige zonsondergangen en/of picknick. De stranden Mira, Tocha en Figueira liggen op een powernap (45 min) afstand en zijn perfect voor een frisse duik in de namiddag.

Ik hoef geen zomervakantie, we leven in een omgeving waar elke dag, ondanks de uitdagingen die op ons afkomen, een paradijsje is. De uitdaging is om te kijken hoe we dit paradijsje financieel in stand kunnen houden en ik er wat meer van kan genieten, in plaats van me druk te maken. Maar daar kunnen we pas echt weer mee aan de slag als school begint, half september…

Volgende maand: Nieuwe gaarden, Scheveningen (hopelijk) en ‘Women in Olive Oil’