Na de impulsieve aankoop en alle andere avonturen die we daardoor hebben beleefd is medio 2014 ons appartement klaar voor de verhuur. Alles officieel geregeld, als we het doen, doen we het goed. Maar dan komt de stress. Zit je helemaal in Nederland, ruim 2500 kilometer van Benagil, en dan wordt er gebeld dat het volgens de gasten een beetje lekt bij het kraantje in de badkamer, oeps. Ja, een kraantje in de gerenoveerde badkamer.
Maar gelukkig hebben we een reddende engel in Portugal. Via, via hebben we een hele aardige en vaardige vrouw gevonden die ons helpt met de schoonmaak. En niet geheel onbelangrijk heeft ze een hele aardige handige man aan haar zijde. Wat hebben deze mensen ons in de loop der jaren een hoop stress weg genomen!
De verhuur verloopt boven verwachting. Daarnaast proberen wij ook zo vaak mogelijk het mooie Portugal te bezoeken en strijken dan neer in ons paleisje en worden we verliefd op Benagil en de omgeving met al die prachtige “praias”. Zo wordt het eerste zaadje geplant. Hhmmm, wat als… Ja, wat als we eens gaan onderzoeken of het mogelijk is om (zeg over zo’n 10 jaar) in Portugal te gaan wonen. Ik zelf op dat moment 44 jaar en Bernt 47 jaar. Is dat een droom die te mooi is om waar te kunnen zijn?
In 2011 hebben we in Balk aan de Luts ons droomhuis aangekocht, waar we dachten oud te worden. De buitenkant stond – met een witte voorgevel – vast, maar de binnenkant konden we zelf bepalen. Toen waren we nog van plan in dit huis oud te worden, dus levensloopbestendig met slaap- en badkamer op de begane grond dan maar. De kinderen zijn met een aantal jaren het huis uit en dan hoeft het allemaal ook niet meer zo groot. Maar in 2014 wijzigen de plannen toch weer, zoals dat wel bij ons past. We gaan nog een aantal jaren genieten in Balk met alle gezellige buurtjes en dan plakken we echt onze biezen, niet dromen, maar doen! De hoop op een Elfstedentocht voor de deur, voordat we de zon op zoeken, blijft er eentje tegen beter weten in.
Het zaadje groeit, groeit en groeit. De Portugese marktplaats wordt vaak door ons bezocht op zoek naar een nieuw paleisje voor ons, om in te wonen. Wat is verstandig en wat is verleidelijk. Die villa’s met zwembad zijn toch wel heel mooi. En daar is Bernt dan met de reality check. Het uurloon in Portugal is niet te vergelijken met dat van Nederland. Wil je in Portugal ook 60 uur werken om de hypotheek te betalen? Nee, dat is niet helemaal de bedoeling, een koude douche voor mij maar wel reëel. Ja en als je dan gaat kijken is 10 jaar wel een hele tijd… die toch ook weer zo voorbij vliegt.
En dan begrijp je zeker dat we de 10 jaar niet vol hebben kunnen maken. In het najaar van 2017 doen we onderzoek naar mogelijkheden om aldaar te voorzien in ons levensonderhoud. Is een camper verhuur bedrijf iets? Een ruïne in de middle of nowhere bij Porches, wel met wat grond, waar eventueel wat tiny houses kunnen worden gebouwd misschien? Na wat makelaars bezocht te hebben kwamen we in gesprek bij ERA, die een woning in de verkoop hadden met mogelijkheden voor bewoning en verhuur. Dat moest het worden, het finale bod uitgebracht onderweg naar Nederland. In februari 2018 is ons paleisje in Carvoeiro een feit. Geen villa, maar een rijtjes woning met veel potentie. Boven wonen en onder verbouwen tot een appartement voor de verhuur. De huizen liggen aan een grote gemeenschappelijke tuin op loopafstand van het mooie Praia do Carvoeiro. Wat een droom. Meteen ons inkomen geregeld. Twee verhuuraccommodaties, één in Benagil en één in Carvoeiro.
Of correctie; de droom moet nog wel even worden gerealiseerd. Want de mooie tuin is een verwaarloosd oerwoud en het huis is niet in de beste staat van binnen. Maar dat was ook ons geluk weer, want wij hebben er wel doorheen gekeken. Oh ja, en dan heb ik het nog niet over de dansvloer die onder onze oprit zit. Zo’n 25 jaar geleden is er in de rots waar ons huis en dat van de andere buren tegen aan is gebouwd een illegale discotheek gebouwd. De ene buur had de keuken en de andere buur de toiletten. En wij zijn de gelukkigen met de dansvloer waar de Flintstones zich erg prettig zouden voelen tussen al die stalactieten…
Dit levert na het scheiden van de hele ruimte per huis een extra ruimte van zo’n 30m2 meter op. Ons hoor je niet klagen. Dan komt die Pipi Langkous methode weer om de hoek kijken, we hebben het nog nooit gedaan maar denken dat we er wel goed in zijn. En toen zijn we medio januari 2020 verhuisd, naar ons mooie onderkomen in wording. En daar zijn we als Bob en Wendy de strijd aangegaan met de stalactieten in de dansvloer…
Bob “Kunnen wij het maken, Nou en of”
Sinds augustus 2014 verhuren ze het eerste appartement via Micazu.
Voor wie veel in Portugal is : het land heeft geen fietscultuur en fietspaden zijn de uitzondering. Veel Portugezen, ook jonge, kunnen niet fietsen. ! Als aotomobilist houden ze dan ook geen rekening met fietsers. Wees zeer voorzichtig op de fiets. Aan ronde punten hebben fietsers geen rechten. Elke afslag is voor autos voorrang op fietsers. Er bestaat een auto- rijbewijs met punten maar er zijn ‘problemen’ om het systeem te laten functioneren. De snelheidslimiet aan hun laars lappen is dan ook normaal voor Portugezen. Vertrek je definitief naar Portugal? Zorg dan vooraf voor een recent Europees rijbewijs. Je krijgt dan in P een gelijkstelling en bent 10 jaar gerust. Vanaf 70 jaar is er een verplichte medische evaluatie voor automobilisten.
Beste,
Op je site staat bij flora van Portugal een foto v d veel in het wild groeiende carpobrotus vetplant. Wist je dat die niet verkocht mag worden? Invasieve soort. In een pot en in het wild zegt niemand daar iets van maar aanplanten in je tuin kan zeer zware boetes opleveren.
Grts vanuit Portimão.
Die vetplant tiert inderdaad welig overal langs de kust. Dus ik kan me inderdaad voorstellen dat het een invasieve soort is die niet verkocht/geplant mag worden…
Ik vind het een prachtig verhaal. Durf en moed. Ben nu al benieuwd hoe het jullie verder zal gaan. Maar het belangrijkste is. Genieten ! Van alles wat je doet en gaan doen ! Gr jeannet