Op nieuwjaarsdag reden we voor de eerste keer met de bus van Scheveningen naar Achada. We sliepen op een simpele, stille parkeerplaats langs de snelweg. Hond beneden, wij boven, met drie dekens en een paar uurtjes op de klok. Afgelopen maand hebben we dat busslapen nog eens goed over gedaan. Weg vol witte ooievaars We…
Eind maart was hij na ruim 20 jaar dan eindelijk weer in Portugal; onze Nederlandse glorie met zijn wereldbekende Johann Strauss orkest, André Rieu. Mijn schoonmoeder is al jaren groot fan, en wilde deze unieke kans, om haar idool live te zien, dus niet missen. Jammer genoeg waren de eerste kaarten al snel uitverkocht en…
Toen we in Portugal kwamen wonen was ik nog onbekend met één van de grootste geneugtes des Levens: je eigen sinaasappel plukken en ter plekke opeten. Twaalf jaar later staat het nog steeds met stip op nummer één. Het genot heeft zich zelfs uitgebreid tot onbeperkt sinaasappels plukken, want zoals elke Algarvio zijn onze buren ook…
Twaalf jaar wonen wij nu in Zuid-Europa, waarvan acht jaar in Portugal. Daar moet toch iets van te leren zijn denken wij wel eens. Dit keer gaat het over iets wat bijna natuurlijk in de Mediterrane cultuur ligt ingesloten. Hoe vaak hebben wij al wel niet gekeken naar iemand die een ogenschijnlijk eentonige baan uitvoert…
Zes maanden in de puin en stof… Regelmatig scrollen we even door ons (mega) digitale archief van verbouwingsfoto’s. Je ziet vooral veel puin voorbij komen, steeds weer zitten we verbaasd naar de ‘before-foto’s’ te kijken. Ongelooflijk dat er in zes maanden tijd zoveel is gebeurd! Nog steeds is het eerste geluid van de dag een drilboor,…
Het gezegde zegt ‘De laatste loodjes wegen het zwaarst’ en dat klopt eigenlijk heel vaak wel! We zijn inmiddels aangeland bij de laatste loodjes van het bouwen van ons tiny house in natuurlijke bouwstijlen en we worstelen met diverse obstakels! Het tiny house heeft een mezzanine met een tweepersoons bed, maar natuurlijk moet daar ook…
Het is tijd voor een zondagmiddaguitje met het gezin. Deze keer niet de Costa de Lisboa maar de Costa da Caparica, aan de andere kant van de Taag. Eerlijk is eerlijk, hier ga je alleen heen als je van lekker eten en het strand houdt. Het plaatsje Caparica wordt ontsierd door flatgebouwen, hotels en snackbars….
Eén van de dingen die ik zo waardeer van het leven hier in Portugal is het ritme dat een hartslag trager is. In een wereld die steeds sneller lijkt te draaien, de 24-uurs economie de norm is geworden, persoonlijke contact steeds minder noodzakelijk wordt om te socialiseren en om zaken te doen. Met het grootste…
En dan staat ineens 2019 op zijn kop, onze huurders in Nederlands hebben de huur plots opgezegd, terwijl ze eigenlijk tot mid 2020 zouden blijven. Onze steun en toeverlaat in de hele emigratie is toch echt wel de verhuur van ons huis in Den Haag. Gekocht in de mooie tijd voor de crisis, helemaal opgeknapt…
De relativiteitstheorie volgens OvdM. Het snerpende, jankende geluid komt hard binnen. Een beeld van wolken agressieve wespen doemt in mij op. Hond-uitlatend zie ik aan de horizon een lange, slanke trillende stam van een 11 jaar oude Eucalyptus. Deze lijkt er al te staan voor we hier kwamen wonen. Dat is moeilijk te verifiëren. De…
We wonen nu bijna 4 weken in Mafra, Achada om precies te zijn. Het voelt nog als vakantie – er zijn veel vrienden over de vloer en ik heb nog geen dagelijks ritme, wat ik zo gewend was in Nederland. Er wordt hard gewerkt in de fabriek. Hoe ik mijn tijd precies invul is elke…
Ik zat op de wc en de Lente kwam me daar al jubelend haar aanwezigheid bekend maken. Brand of geen brand, het rythme van de Natuur laat zich niet stoppen. Ook dit jaar kun je, zoals elk jaar, moeilijk om haar flamboyante verschijning heen en ligt er tussen het groene tapijt her en der een…
Onze blogjes van het laatste jaar waren vermakelijk en gingen over ons dagelijks leven. Dit jaar gaan we het anders aanpakken en gaan we proberen om jullie een beter inzicht te geven in ons leven hier in het zuiden van Europa. Wij weten ook nog niet precies wat we gaan schrijven, maar we weten dat…
Elke zondag is er een aantal nationale monumenten en musea, in Lissabon, gratis te bewonderen, voor residenten. Nuno en ik maken dan ook graag gebruik van de gelegenheid, om de stad te verkennen en leuke nieuwe plekjes te ontdekken. Afgelopen maand zijn we zo bij de Estufa Fria, of koude kas, uitgekomen, een grote indoor…
Zes dagen in de week zijn ‘onze’ werklui hard bezig om alles hier gereed te maken. Onze week is hierdoor altijd goed ingevuld, iedere ochtend vanaf 8.00 staan we klaar voor alle vragen en proberen we zoveel mogelijk te regelen. Schilders, elektriciens, loodgieters en onze bouwers werken allemaal tegelijk nu en de samenwerking gaat boven…
Sinds we twaalf jaar geleden op dit paradijselijke plekje neerstreken, hebben we veel geleerd over het boerenbedrijf (kleinschalig, maar toch) en vooral van bouwwerkzaamheden! We kochten een klein vervallen boerenhuisje dat moest worden omgetoverd in een Bed & Breakfast met gastenkamers, een bar, badkamers en een keukentje. Niet gehinderd door enige kennis van zaken gingen…
Wil je iets vragen over jouw volgende reis? Of lijkt het je leuk om eens een gast blog te schrijven? Misschien heb je interessante suggesties? Laat het me weten! Ook voor samenwerkingen mag je altijd contact opnemen.
