Van Lissabon naar de Alentejo. Ik doe het vaak met mijn zus en Portugese zwager. Ze hebben een kurkboerderij in Estremoz. Maar in augustus had mijn Alentejo reis een ander doel. Een vriendengroep van vier echtparen dienden zich aan voor een wijnreis door deze regio. Van de vrouwen moest er ook de nodige cultuur bij. En vooral veel gezelligheid. Relaxed, niet te strak allemaal. Ik houd van dit soort opdrachten. Het eerste wat ik meekreeg was het verschil in wijnkennis. Het varieerde van vinoloog tot ‘lekker wijntje’. Uiteindelijk bleek dit niets uit te maken. De saamhorigheid was groot. Ze kwamen zelf met namen van wijnhuizen. Ik ging ermee aan de slag. Het werd een driedaagse Alentejo reis met proeverijen, cultuursnuiven, wandelen en vertier!
Dag 1 – van kelders en naar kloosters
Vanuit Lissabon vertrokken we met een mini-bus naar Évora. Gelukkig had ik weer dezelfde chauffeur. Ik heb zo mijn vaste contacten. Een vrolijke man, spreekt geen woord Engels, maar dat maakt niet uit. Ik red het goed met mijn steenkolen Portugees. Voor de anderen was het gebarentaal. Hij blijft lachen en is super flexibel. Hij rijdt safe, eet nooit mee en gaat ’s avonds gewoon weer naar huis. Makkelijker kan niet!
Na een snelle verkenning van de stad checkten we in bij Convento do Espinheiro. Een hotel in een oud klooster, compleet met spa en zwembad. Een perfecte mix van rust en luxe om onze trip mee te starten. Na een beetje chillen in het hotel reden we naar Herdade do Esporão, een van de meest beroemde wijnhuizen van de Alentejo. Ook over de grens doen ze het goed. Iets wat bij Portugese wijnhuizen nogal eens achterblijft. Na een rondleiding door de kelders proefden we vijf van hun toppers. De rode Esporão Reserva bleek favoriet! Een blend van lokale druivensoorten. Zwoel, rijp donker fruit, tikje kruidigheid en mooie tannines. In één woord prachtig! Ze hadden alle tijd voor ons. Na de proeverij reden we terug naar het hotel. Even tijd om te relaxen of een wandelingetje buiten. ‘s Avonds genoten we van een voortreffelijk diner.
Dag 2 – meer proeven en genieten
Na het ontbijt reden we naar Adega Cartuxa. We proefden hier de witte Pêra-Manca, een wijn die je niet overal tegenkomt. Wel flink aan de prijs, maar hij is het waard. Wat een afdronk! De rode variant is al helemaal niet te betalen en zat ook niet bij de proefglaasjes. Wel kregen we de rode Colheita van dezelfde wijnmaker, Pedro Baptista. Aards, veel donker fruit en goed in balans. Elegant stevig glas wijn, viel goed in de smaak. Na de proeverij liepen we het historisch centrum van Évora in om de rest van de middag te genieten van lokale gerechtjes, sightseeing en wat shoppen. Een mooi stadje, het staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst. Einde middag was het tijd om in te checken bij Pousada Convento de Arraiolos, een prachtig klooster dat is omgetoverd tot een stijlvol hotel. Een Pousada is van origine een staatshotel, vergelijkbaar met Parador in Spanje. Maar zoals bij vele staatseigendommen ontbrak het ook hier aan commercie en onderhoud (sorry Portugal). Een aantal jaren geleden zijn de Pousada’s overgenomen door Pestana, een hotelketen. Geen slechte keuze, ze staan nu weer goed op de ranglijst. Pousada Convento de Arraiolos ligt in zo’n super schattig dorpje waar je helemaal tot rust komt. We hebben heerlijk gegeten en daarna nog een beetje rondgewandeld. De dag werd afgesloten met een afzakkertje in de bar. Perfect voor een goede nachtrust.
Dag 3 – natuur en tradities
De laatste dag bracht ons naar Herdade dos Grous, een wijnhuis in de buurt van Beja. Vanuit Arraiolos een uurtje rijden richting het zuiden. Dit wijnhuis staat bekend om haar moderne methoden van wijn maken. Het staat oude tradities echter niet in de weg. Dat was goed te merken bij de rode Moon Harvest. Een mono cépage van Alicante Bouchet. Vanaf nu raden we alle wijnmakers aan om de maanstand in de gaten te houden bij de oogst. Of het geholpen heeft of niet, deze wijn was in ieder geval prachtig. Ingetogen zuren, veel donker fruit en mooie zachte tannines. We waren allemaal onder de indruk van dit wijnhuis. Na een rondleiding en een heerlijke lunch, checkten we in bij Vila Gale Clube de Campo in Albernoa. Herinner je mijn vorige blog nog? Toen zat ik met zoon en kleinzoon bij Vila Gale in Ericeira, net boven Lissabon. Clube de Campo doet hier niet voor onder. Gastvrij onthaal, goede kamers en een super ontbijt. We genoten hier van onze laatste avond tot laat op het terras omringd door de prachtige natuur.
Dag 4 – terugblik
Na het ontbijt reden we naar Lissabon. Om de Alentejo-sfeer nog even vast te houden had ik een lunch geboekt bij Casa do Alentejo in de Baixa. Aan de buitenkant loop je er zo voorbij, maar de binnenkant is indrukwekkend. Een grote hal met daaromheen verschillende ruimten. Van origine is het een 18de-eeuws herensociëteit, met veel Moorse invloeden. Rond de tafel keken we terug op de reis. Voor mij was het best spannend. Bij een van de wijnhuizen was ik niet eerder geweest en bij twee hotels ook niet. Maar iedereen was het erover eens! De wijnen waren top, de omgeving adembenemend en de luxe hotels maakten de beleving compleet. Ik was er blij mee!
Liefs Joke
Joke woont de ene helft van het jaar in Lissabon en de andere helft in Amsterdam. Ze importeert Portugese wijn via haar webshop Through the Grapevine. Van oudsher heeft ze een nauwe band met Portugal. Belém is de wijk waar haar huisje staat. Daar gebeurt het allemaal! Ze vertelt je er graag meer over.
