Hoe vier je je Alentejaanse verjaardag? Het is weer zover. Het gebeurt ieder jaar en ja, soms heb ik er gewoon geen zin in: De Verjaardag. Al eind mei vroegen de vrienden wat ik met mijn verjaardag ging doen. Mijn antwoord was kort: NADA. De kop stond er niet naar. De aandacht moesten we verdelen tussen…
Ooit was dit ons dagelijkse bestaan: opstaan-in-het-donker, wassen, aankleden, snelle boterham, koffieslok, auto in, koffiemok, file, file, belletje, kantoor, vergadering, koffie, mailtje, meeting, koude koffie, tussenhop, stuiter-stuiter, snelle hap, auto, klant, vergadering, korte babbel, koffiekin, auto-in, handfreefoon, bespreking, vergadering, drukdrukdruk, afspraak-hier en tussendoor, leef-ik-nog-van-achteren-of-voor, koffie, koffie, we-gaan-maar-door, voorbereiding, denktijd, meeting, auto-in, file, vloeken, te-laat-thuis, nog-ff-werken,…
Als een vage versie van Erik uit Het Klein Insectenboek van Godfried Bomans stap ik niet op een nacht het schilderij “Wollewei” binnen, maar slenter ik daarentegen al dagen door de tastbaar geworden schilderijen van Marijke Prins. Wat is het ook dit jaar weer een oogverblindende kleurenpracht met al die schitterende bloemen op de uitgestrekt…
Verportugeest. Het klinkt als een spookbeeld maar dat is het niet. “Denkend aan Holland zie ik brede rivieren Traag door oneindig laagland gaan” (dank u wel meneer Marsman) Dit verse jaar ging ik al twee keer naar Nederland. Dat is extreem veel, meestal komt Nederland naar Portugal. Mijn ouders waren 65 jaar getrouwd, mij dunkt,…
Ik heb een slimme zak. Althans dat zegt het meisje in de kledingwinkel als ik afreken. Ik kocht een winterjas. Er was al eens een poging tijdens onze korte vakantie naar de Spaanse stad Valencia, de fiets-, museum-, markt-, wow- en winkelstad van Spanje. Er MOESTEN winterjassen komen, Nederland ligt in het verschiet. Spanje is…
Het is de metafoor van het jaren 70 schilderij van Het-zigeunerjongetje-met-de-traan: het verhaal van Het-achtergelaten–verwaarloosde-hondje-in-Portugal, dat op bijna iedere informatieve site over Portugal wel ergens te ontdekken valt. In mijn stukjes voor Saudades de Portugal, over ons leven hier, heb ik altijd geprobeerd dit onderwerp te mijden. Gewoon, omdat iedereen al zoveel verhalen kent over…
De olijven geplukt, het midden-seizoen ten einde, de rust neergedaald. We sluiten de boekingsregisters. We laten “Het zwarte gat van Watnu” achter ons en richten ons op…. Tja, waarop eigenlijk? We zitten in Portugal een beetje aan de rand van Europa: Waar kunnen we heen, We kunnen niet naar Nederland, Niet naar Nederland dat is ons…
Een jaar is bijna weer volbracht. Een opening naar een nieuwe uitdaging en tegelijk het einde van de maandelijkse blog vanuit Assumar. Het is een heftig jaar geweest, veel volk over de vloer gehad in de B&B, aangevuld met enkele persoonlijke uitdagingen die meer van m’n aandacht vragen in het komende jaar. En dan moet je…
Mijn Rigor Mortis moet zijn ingetreden, ik twijfel alleen of ik al dood ben. Er drukt iets zwaars en kolossaals tegen mijn rechter zij en op mijn vreselijk stijve arm. Ik voel, dus ik besta. Van wie was dat ook alweer? Er gaat iets, dat lijkt op een nat washandje, over mijn verkrampte handpalm. Getik-plof…
Één van de zegeningen die Assumar Country House jaarlijks overkomen is de rallywedstrijd BAJA in Portalegre. Niet dat ik een grote fan ben van gemotoriseerde herrie op wielen, wel van het SRT-team uit Riga, (Letland) dat sinds vorig jaar ACH uitkiest als vaste uitvalsbasis tijdens de wedstrijddagen. De Baja is één van de sterkhouders die…
“Goed nieuws, je identiteit is geverifieerd”. Fijn als Airbnb goedkeurt dat je bent wie je bent. Het was de tweede poging om door alle veiligheidskeuringen heen te komen. De eerste poging verzandde in een oeverloze teleurstelling en een identiteitscrisis. Na wat slapeloze nachten, schorsing van ons account (! Alarm, ons inkomen!) en pingpongmail schijn ik…
In een vorige blog vertelde Walt al over de mensen die ze in hun B&B over de vloer krijgen. De dagdagelijkse routine van bedden opmaken, ontbijt serveren, avondmaal klaarmaken, en de duizenden dingen die daar tussenin moeten gebeuren hou je alleen maar vol als er ook daadwerkelijk contact met de gasten kan gemaakt worden. Als…
Het is geen groot geheim. De Alentejo is De streek van de olijven. Een tocht door dit gebied, ter grootte van Nederland, doet vermoeden dat het hier allemaal geolied en gladjes verloopt. Het landschap veranderd. Waar vroeger graan- en tarwearen wuifden in zon en wind, staan nu hagen met olijfbomen. Rijen dik met takken vol…
Het hoogseizoen verdampt onder een zinderende zon naar het einde toe. Het is echter nog steeds een komen en gaan van gasten die elk hun eigen verhalen meebrengen. Bij aankomst lopen ze soms wat verloren op het binnenplein omdat het klaarblijkelijk niet meteen duidelijk is waar ze zich moeten aanmelden. Daarom heb ik enige tijd…
Sinds mijn horloge weer weet dat ik goed geslapen heb, is mijn leven weer een groot en geordend feest. Druk is er niet meer. Druk is een Nederlands woord. Mijn broertje, twee keer groter dan ik maar de jongste dus na al die jaren nog steeds ….tje, whappt of we dat hebben. Ze zijn in…
Bedden opmaken en de gasten eten voorzetten zijn zulke dagdagelijkse zaken geworden dat we in de B&B, bij wijze van verstrooiing, graag ook wat cultuur brengen die meteen gasten van verschillende nationaliteiten samenbrengt. Ik vermoed dat de naam Fernando Pessoa al enkele keren de kop heeft opgestoken op één van de diverse pagina’s van deze…
Wil je misschien iets vragen over jouw volgende reis naar
Portugal? Of lijkt het je leuk om eens een gastblog te schrijven?
Wellicht heb je interessante suggesties en/of tips? Of mis je nog
iets op de website? Laat het me vooral weten!
Wil je contact opnemen? De advertentievoorwaarden (en
mogelijkheden) en/of mediakit opvragen? Een fotolicentie
kopen? Of heb je vragen over een eventuele samenwerking?
