“Zij zijn groot en ik is klein….” Na de oogst hadden we geen welverdiende vakantie, maar een aantal roadtrips om onze kennis te verbreden. Naast bezoeken in het Noorden stonden twee lang geplande cursussen in Spanje op agenda. “Master Milling’ en “Olive Grove management” op diverse locaties rondom Jaén en Cordoba, Spanje. Met de geleende camper van familie een perfecte kans om weer even samen te zijn zonder kids en te brainstormen hoe we nu onze toekomst zien. We gaan nu ons 4de jaar restaurant en olijfolie merk in. Met vele kleine successen maar ook veel tegenslag. Gezien de navelstreng met Nederland doorgeknipt is moeten we door met op eigen benen staan en ondernemen. Dit betekend investeren in toekomst en hier zitten we een beetje vast. Een aantal prachtige plannen kunnen we door de stugge buurtbewoners niet realiseren.
Ook het feit dat het hier met klimaat heeft tegengezeten (jawel, we stonden weer onder water) brengt twijfels of we wel goed doen om hier door te zetten, moeten we niet in land noordelijker investeren, of meer oostelijk? De pest is, we willen zo graag hier produceren vanwege de familie geschiedenis en de fijne plek waar we wonen.
Kennisverbreding leek dus een goede manier om te komen tot besluiten. Rondkomen in Portugal geeft soms onrust maar jezelf specialiseren biedt kansen. Een bezoek aan de zee van olijfgaarden in Spanje maakte echter een hoop los. Wij zijn de “Calimero” van de olijfolie industrie was de conclusie. De technologie, de hoeveelheid land per boer, alles is supergroot. Ook was de cursus daar volledig op gericht en sloot weinig aan met onze visie en die van de medecursisten. Biologisch boeren had slechts 2 pagina’s aan einde van de cursus en de docent (bioloog, notabene) zag de biologische / biodynamisch toekomst somber in… Ik snap het wel, alles draait in Europa maar om “economische groei”; het gaat om kwantiteit ; efficiëntie en modernisatie. Kwaliteit komt daar dan ergens achter.
De toekomst wordt spannend, dat zeker.. de laatste berichten dat Portugal in 2030 de op drie na grootste productieland wordt dankzij alle investeringen in super intensieve gaarden in de Alentejo baren mij stiekem zorgen. Ik kan geen olie voor 1.20 cent maken, eerder het 3-voudige. Maar ik heb iets wat deze producent, op de harvester die 15.000 ton olijfjes van de vierkant geknipte struiken rukt, niet heeft… een ongekende passie en drive. En dit resulteert in een met liefde geproduceerde olijfolie met ongekende kwaliteit en dat proef je.
En daarom ben ik ook vereerd dat ik nog een jaartje mag schrijven over mijn verhalen, laat het avontuur “2020” maar beginnen…
Dag Marije, en partner (ik vergat je naam te vragen),
vandaag op de middag kwam ik in jullie restaurantje genieten van een super wit wijntje, lekkere olijven en wat brood. Gewoon aan de toog. Smullen…
Er kwamen aardig wat klanten eten, maar toch had ik tussendoor een fijne babbel met de partner. Ik kocht een fles olijfolie, de pittige, in een smaakvolle verpakking. De borden die aan mijn neus voorbij kwamen zagen er allemaal verrukkelijk uit. De mensen smulden. En leuk dat jullie ook aan de kinderen hebben gedacht met een in te kleuren tekening. Dat initiatief van jullie komt goed, de warmte en de passie, de gastvrijheid die jullie bieden, ik ging met een goed gevoel terug naar huis.
Tot nog een keertje, immers een mooie korte wandelweg van de Rua António José de Almeida naar jullie stek.
Beste, ook ik wens jullie veel doorzettingsvermogen. Als gezin staan jullie toch sterk, en met jullie positieve houding ten opzichte van de hele productieproces, komt het doel vast in zicht. Tot binnenkort eens in het restaurant.
Marieleen Bruggeman
Sinds 1 december inwoner van Coimbra en ook nog een beetje België, tot het huis hier verkocht is.
Inderdaad groter en nog groter is het thema van de banken voor het investeren. Europa doet wat de banken willen. We zien o.a. in Nederland waar dat toe leidt.
Ga voor kwaliteit in plaats van kwantiteit.
Probeer de buren mee te krijgen en zorg buiten de grootgrutters en internationale bedrijven te blijven.
Probeer zelf een markt te zoeken en te bedienen waar de klant bereid is om een verantwoorde prijs te betalen.
Wij hebben afgelopen september bijvoorbeeld olijfolie meegenomen van een kleine olieperserij uit Galegos bij Marvão, hier werken diverse boeren samen om hun olijfolie en olijfproductente verkopen. Iedereen die bij ons eet proeft het verschil met de olie van de AH en Unilever.
Veel succes met jullie olijfoliemerk en andere verwerking, misschien olijfpasta , olijven uit het vat of olijfzeep?