Mijn volgers weten inmiddels al dat wij een lastige start hebben gehad in Portugal met ieder jaar wel een bijzondere klimaat gerelateerde natuurramp. Om een statement te kunnen maken ben ik inmiddels ruim 2 jaar betrokken bij het begeleiden van de logistiek rondom zeilen van cargo. Gebruik makend van de wind zeilen we producten die moeilijk in Noord Europa geproduceerd kunnen worden. Dus geen (biologische) goijibessen uit China of biologische wijn uit Chili want daar is namelijk niks duurzaams aan, gezien ze in de meest vervuilende containerschepen of vliegtuigen binnengehaald worden.
Ik ben een groot supporter van slow-food, ofwel koop of gebruik dingen die je lokaal kunt groeien of maken. Naast dat ik tegenwoordig zelf een heuse moestuin onderhoud kunnen we hier op de markt en zelfs in supermarkten zoals de Lidl bijna alles lokaal kopen is deze lifestyle in Portugal goed na te streven. En door zeilen kunnen we toch op duurzame wijze producten die niet gemaakt kunnen worden in Nederland kopen.
De sailcargo pioniers zoals we onszelf noemen gaan inmiddels twee keer per jaar met ongeveer een achttal producenten, acht Port Allies , de bemanning van één van de prachtige schepen zoals de Gallant en de Nordlys Europa rond om Portugese producten te bezorgen. Samen met Alexandra van New Dawn Traders (de vrouw achter het initiatief) betekend het veel communiceren en plannen. Maar vooral ook ontwerpen/inkopen van betere of duurzamere verpakkingen en centraliseren van de orders zodat er echt zo min mogelijk emissies worden gebruikt om alles op het schip te krijgen. Bijna iedere doos die aan boord gaat heb ik minimaal 3 keer in mijn handen gehad. Het is veel meer dan even een product van A naar B brengen en iedere keer als alles weer aan boord gaat hebben we kippenvel.
En zo was mijn droom uiteraard Scheveningen in, daar waar onze roots liggen. Het eerste jaar naar Nederland liep niet alleen in planning mis maar ook financieel met het teveel inkopen van olijfolie van derden en het niet goed bijhouden van voorraad in Nederland. Diverse vrienden en vriendinnen en familie namen doosjes mee en verkochten flesjes los en dan moest ik weer een tikkie hier doen en een factuurtje daar. Natuurlijk allemaal met goede bedoelingen en enthousiasme maar voor mij was het een helse klus om het op afstand te monitoren. Bovendien hadden we veel geïnvesteerd in Bag-in-Boxes van 5 liters waar duidelijk minder verpakking voor nodig is en de olijfolie vele malen langer goed blijft. En daar bleef ik best even mee zitten want iedereen wilde de mooie flesjes.
Automatiseren is mijn ding, dus een webshop opgezet met een IDeal integratie zodat iedereen kon bestellen op de site en vervolgens ik een juiste inschatting en voorraad op het schip kon zetten. In theorie ging dat aardig…Maar uiteraard toen het schip uit Porto al was vertrokken kwamen de berichtjes; “heb je nog olie? Kan dit nog mee?” Immers met het “zo druk” of “geen tijd” excuus hadden ze in de twee maanden dat de pre-sales open was nog geen 5 minuten gevonden om ff door de webshop te klikken.
Gelukkig hou ik er altijd rekening mee en heb ik dus wel genoeg meegenomen om deze last minute orders te vervullen maar het lost niet het probleem op van een tikkie hier en een contantje daar. Mijn administratie is een chaos en gezien ik administratie als een noodzakelijk kwaad zie zit ik weer eens te vloeken achter de PC. Soms vraag ik me wel af waarom we dit doen? Dan kijk ik naar onze ukkepukken en is alles weer goed. Goed voorbeeld doet volgen, we hebben een lange weg te gaan maar stoppen met de wereld verbeteren is in ieder geval geen optie. En terwijl de afhandelingen van afgelopen vaart nog doorgaan is een volgend schip al onderweg naar Porto. Deze komt half oktober Nederland binnen en er kan via de webshop besteld worden 😉
Volgende keer: Een slechte oogst en de gevolgen…
