Weer is er een maand voorbij gevlogen. De “troubles” waar ik over schreef in onze vorige blog zijn helaas nog niet opgelost. Hoe het er wel mee staat is voor ons ook een grote vraag. We wachten voor nu rustig af en richten ons op positieve zaken. Want oooooh, wat zijn we trots op het resultaat van onze renovatie van ons appartement in Carvoeiro centrum. Vrienden hebben het gekeurd en zowaar in orde bevonden, hihi.
We zijn nu nog wel wat puntjes op de i aan het zetten. We gaan de schuifpui toch ook nog even opfrissen. Via vrienden hebben we de tip gekregen voor mooie speciale verf, metaal look en dat wordt echt super. Wel weer meer werk, maar ja anders val je ook in zo’n groot gat, dat wil je ook niet. Of ja toch wel, ik wil even niets meer hoeven. Maar die tijd komt vanzelf. De boekingen druppelen ook binnen ondanks dat we nog niet op airbnb staan, maar als deze blog online gaat adverteren we ook op airbnb. Op onze site kan ook geboekt worden, boeken via de site scheelt dan weer wat commissie. En hier zijn dan eindelijk de lang beloofde foto’s, zodat ieder zijn eigen oordeel kan vellen. Voor meer foto’s check onze site!
De eerste vuurdoop hebben we ook gehad, onze vrienden uit Balk hebben beide appartementen bemand met volle bepakking. Het is voor ons gelukkig ook een korte vakantie geworden en geen klusvakantie. De mankementjes die werden geconstateerd mochten na hun vertrek opgepakt worden. Wat hebben we een fantastische week gehad, vol met gezelligheid, lekker eten, drinken en het voortreffelijke Portugese weer. Wel bijna weer een rechtzaak aan onze broek, toen onze voormalige buurman uit Balk de zeilkano in de ankerketting van een boot parkeerde. Wij aan de kant maar denken dat hij heldhaftig een losgeraakte zeilboot van zo’n 12 meter probeerde tegen te houden met onze Hobie kano… Later bleek dat Bernt wat te kort was geschoten in de uitleg, waardoor hij het roer niet in de lage stand had geblokkeerd en hij min of meer stuurloos was. Oeps, foutje bedankt buurman! Alles gelukkig goed afgelopen en geen schade aan buurman, boot of kano.
Wij zijn na vertrek van de gasten vervolgens weer volop aan de slag gegaan, maar we hebben onszelf wel op een dagje Lagos getrakteerd, de boog kan toch niet altijd gespannen staan. Zowel “Ponta da Piedade” als het centrum hebben we aangedaan. Ook nog een mooie grote waaier gescoord voor decoratie in het appartement. En ja, dan ziet Bernt een opening om wat bij te verdienen en geeft een serenade, niet met een gitaar, maar met een waaier. De opbrengst viel wel wat tegen… Hoe ouder hoe gekker! Dat, nadat ik op Facebook gelezen had dat een man pas volwassen wordt na zijn 53ste. Ik zeg “fake news”, Bernt is op zijn 55ste nog altijd niet volwassen en ik denk dat ie dat ook nooit wordt. Hoeft ook niet van mij hoor, zo blijft het leven een feestje.
Op het moment dat de blog online komt hebben we hier thuis het appartement weer gevuld. Zo fijn al die vrienden die besluiten hun vakantie bij ons door te brengen. En dan komt dit weekend ook onze jongste dochter met haar vriend, daar gaat mijn moederhart sneller van kloppen. In augustus komen beide dochters met partners hun vakantie bij ons doorbrengen, we kunnen ons geluk niet op. Ze hebben wel een goede kritische kijk op interieur, hopelijk komt ons nieuwe appartement door de ballotage commissie keuring.
We gaan ons komende maand naast het ontspannen met vrienden en familie richten op (hopelijk) het regelen van boekingen zodat we deze zomer veel vakantiegangers blij kunnen maken met een heerlijk onderkomen tijdens hun wel verdiende vakantie. Bij het appartement bij ons huis gaan we de tuin verder afmaken. Er is begin van de week weer een container met grind gebracht, dat wordt de spierballen aanspreken. Een hele klus, maar als het onkruid verwijderd is, de grond afgedekt is met worteldoek en grind dan ziet het er zo prachtig uit en het scheelt zoveel werk qua onkruid plukken telkens.
Carvoeiro stroomt al aardig vol met vakantiegangers, dat maakt dat we naast het vele werken toch ook elke dag een vakantie gevoel hebben als we tussen de vakantiegangers lopen. Dan realiseren we ons weer dat we toch wel een mooi leven hebben in dit prachtige land.
