Deze blog had wat voeten in de aarde. We hadden zo’n mooi streven en dachten genoeg tijd te hebben. Maar helaas, niets is minder waar. Begin deze week een berichtje in mijn postvak met een kattenbelletje voor onze maandelijkse blog. Deze heb ik voor niet waar aangenomen, het kan toch niet dat er al weer een maand voorbij is. Maar ik kan er niet omheen als ik donderdag nogmaals een kattenbelletje krijg. Nee “hellup”, dat betekent ook dat de kinderen al over 2 weken voor de deur staan!
En we zijn er inmiddels na anderhalf jaar wel achter (beter laat dan nooit) dat je van alles en nog wat kunt plannen, maar dat het altijd een factor 2 tot 3 uitloopt, een beetje afhankelijk van de klus. De komende twee weken hebben we niet genoeg aan de 24 uur per dag/nacht om alles tot in de puntjes af te werken. Daarnaast moeten we ook energie steken in het integreren, hoe gaat dit nu beter dan met voetbal. Helaas hebben Portugal en Nederland elkaar niet getroffen in de 8ste finales… Volgende keer beter!
In de vorige blog kwam het al even aan de orde, het schilderen van de buiten boel. Voordat we met het terras aan de slag zouden gaan leek het ons wel slim om eerst de buitenmuren opnieuw te schilderen. Dat was ook weer een behoorlijke klus, niet alleen schilderen, maar ook het uitvoeren van diverse reparaties aan het oude stuc werk. Het ziet er nu een stuk toonbaarder uit. We zijn blij met het eindresultaat. En de steiger die we hebben aangeschaft heeft zijn geld meer dan op gebracht. Bernt heeft gelukkig geen hoogtevrees, dat scheelt ook een hoop, hij zit met het grootste gemak op het dak of op de steiger.
Op dit moment zijn airco specialisten de “boel” aan het aansluiten (dat moet door een gecertificeerd bedrijf gebeuren), Bernt zegt dan dat kan ik wel, maar mag het niet. Als dat goed gaat zullen we in ieder geval een koel onderkomen hebben voor onze dames en aanhang. We hebben goed internet (glasvezel) met goed WiFi bereik en dat is vaak bij de “oudere” jeugd nummer één. Dus waar maken we ons eigenlijk druk om. De grote klussen zijn ook allemaal wel zo goed als af, op het plaatsen van het zwembadje na. We wachten nu op zand voor onder het zwembad en zand voor onder het kunstgras. Dus een goed excuus dat we daar nu niet mee verder kunnen, maar er blijft nog genoeg over om wel mee aan de slag te gaan. Alle kleine afwerkpunten nemen relatief veel tijd in beslag. Maar al met al begint het einde wel in zicht te komen. De aanleg van het terras was wel een ding, pff daar hadden we 1 week voor gecalculeerd maar helaas is dit nog steeds niet helemaal gereed, de eindafwerking komt op de “kleine klusjes” (lange) lijst. De foto’s van het gehele appartement blijven dus even liggen tot de volgende blog.
Na anderhalf jaar intensief verbouwen zijn we toch niet meer zo actief als in het begin, soms moeten we elkaar echt even “pushen” om aan de slag te gaan. We hebben/nemen niet veel ruimte om naar het strand te gaan of andere activiteiten te ondernemen. Maar deze week werden we onverwachts uitgenodigd voor een strand bbq, deze paste niet helemaal in onze planning, maar zo nu en dan even ontspannen is ook nodig. Het was een welkome en zeer prettige onderbreking!
Aan het begin van de verbouwing hebben we meerdere containers gevuld met beton, stenen en cement om deze af te voeren. Deze week vroegen we ons af hoeveel we niet weer aan cement hebben aangevoerd. Dit naar aanleiding van de vele zakken die Bernt gebruikt heeft om het muurtje achter het zwembad op Portugese wijze te bedekken/ bekogelen met veel cement. Onze altijd betrouwbare, niet om aan te ziene, fiatskie punto heeft ontelbare keren de drive-in van Leroy Merlin (Portugese Bouwmarkt) bezocht om weer vol geladen met stenen en/of cement door zijn veren gezakt de trip naar Carvoeiro te aanvaarden. Onze nieuwe fiat 500, onze vrije tijds auto (die we dus haast niet gebruiken) heeft er ook aan moeten geloven, maar dat gaat niet meer gebeuren, dat is gewoon zonde. Jullie vragen je waarschijnlijk af bezorgt Leroy Merlin dan niet. Ja, dat doen ze wel, maar dan moet je alles heel goed plannen, wij bedenken ons vaak adhoc dat we spullen nodig hebben en dan is het sneller om het zelf te halen. En dit soort ritjes zijn ook een soort afleiding, gecombineerd met een lekkere lunch ergens langs de weg. 😉
Sinds augustus 2014 verhuren ze hun eerste appartement in Carvoeiro via Micazu.
