Saudades de Portugal

In ons bouwproject hebben we zo onze pieken en dalen. Oktober en november was het lekker pieken, december was daarentegen geen goede maand. Maar dat kon nog goedgemaakt worden. Want waar blijven die beloofde ramen, deuren en schuifdeuren? Voor het ramenavontuur gaan we terug in de tijd en nemen we je mee in de wondere wereld van dit proces.

Het is december 2021 (!) als we aan de aannemer voorstellen of het niet verstandig is om alvast de ramen, deuren en schuifdeuren te bestellen. We hebben net de goedkeuring van de bouwvergunning gekregen. Het is wat vroeg zou je zeggen. Maar met de flink stijgende kosten van de bouw, leek ons dat wel een goed plan. Én dan weten we zeker dat we op tijd zijn met de levering en plaatsing. De aannemer vond dat een goed voorstel en maakte een afspraak bij hun vaste ramenleverancier.

Als een trein

Daar gingen we in sneltreinvaart door alle wensen en specs heen. De eigenaresse is nogal van het tempo maken met afstemmen. Een goed teken, dachten we. Nog voor het einde van het jaar waren we eruit. Een fijn gevoel. Nu was het wachten op de offerte en door!

De eerste offerte kwam twee maanden later. Het tempo ging al iets omlaag, van een sneltrein naar een sprinter. Maar, maakt niet uit, we hebben tijd zat. Het offertetraject duurde alles bij elkaar iets meer dan een maand. Even goed de tijd nemen om alles scherp te krijgen. We vonden nog wat details die niet goed op de offerte stonden. Zoals melkglas in plaats van normaal glas bij alle ramen. De offertesoftware kon het melkglas niet meer verwijderen(?), maar het was helemaal duidelijk dat het normaal glas moest zijn. Op ons verzoek werd er nog wel een notitie van gemaakt.

Op koers

In april kwam de definitieve orderbevestiging en factuur. Binnen vier maanden was alles uitgezocht, aanbetaald en besteld. Prima snelheid en we zijn er nog steeds harstikke vroeg bij. So far, so good! We konden ons gaan storten op andere zaken zoals de stijl en inrichting van de huizen. Om ons heen hoorden we steeds meer verhalen van enorme vertragingen bij ramenleveranciers. Lange levertijden en materialen waren tijdelijk niet te krijgen. Daar hadden wij gelukkig geen last van met die vroege bestelling!

Zomertijd

De Algarve warmt flink op, de drukke augustusmaand stond voor de deur. De bouw vorderde gestaag en dat was ook het moment dat we begonnen met vragen naar de planning van de ramen. De aluminium profielen waren geleverd bij de raamleverancier. Helemaal top! Het was vervolgens een kwestie van inmeten, glas bestellen en plaatsen.

Wanneer?

Wanneer gaan en kunnen ze inmeten? In september werd de binnenkant van de ramen bekleed met gipswanden. Daarna konden ze definitief inmeten, het glas bestellen en eind oktober/begin november plaatsen. Zo werd ons verteld. Voorlopig was de trein dus even tot stilstand gekomen.

Proxima semana?

De communicatie over de planning bleef wat onduidelijk en de prioriteiten van werkzaamheden wijzigde per week. Het werd daarom op een gegeven moment een wekelijkse vraag van ons. Wanneer komen ze inmeten? Moet het glas niet al besteld worden? De antwoorden bleven vaag. ‘Volgende week’ werd het steeds. Maar ‘volgende week’ gebeurde er helemaal niets.

Melkglas

We wilden graag nog één keer samen door de bestelling heenlopen. Is alles duidelijk, klopt het allemaal, hebben we alles? De communicatie verliep via de aannemer en de control freak stak bij mij weer even de kop op. Niet nodig, alles was duidelijk. Dat voelde toch niet lekker en we drongen nogmaals aan op een afstemming. We hebben het hier niet over een paar raampjes maar over vier huizen met ramen, grote schuifdeuren en deuren. Wederom het antwoord: niet nodig.

Tot we de aannemer de week erop spraken met een kladje in zijn hand waarop een deel van de bestelling stond. En wat zagen we? Ja hoor, melkglas op alle ramen! En nog wat onduidelijkheden. Toen waren we het zat en hebben we de volledige offerte met alle juiste specificaties overgetikt, opnieuw gestuurd naar de leverancier en aangegeven dat de bestelling volgens deze specs gemaakt moest worden.

Vol verwachting

In november werd ons voorgespiegeld dat de plaatsing nu echt elk moment zou gebeuren. De weken verstreken weer. En ja, toen kwam begin december regen, regen en nog eens regen… Er kwam vocht op de binnenwanden die al geplaatst waren. En dat begon langzaam op schimmel te lijken. De hevige regen kwam de huizen in. Er was geen houden meer aan.

Tot aan het einde van het jaar werd volgehouden dat ze misschien nog wel de ramen zouden plaatsen. Dus bleven we hopen. Maar nee hoor, het was inmiddels kerstvakantie. Er gebeurde helemaal niets en we hoorden na verschillende pogingen tot contact ook niets.

Desculpa

In het nieuwe jaar bleek niet alleen dat er iets mis was gegaan met het glas, maar dat ze dit ook al lang wisten en niets hadden gezegd. De reactie was: Sorry hè, slechte communicatie. Hadden we beter moeten doen. We gaan ermee aan de slag en we geven wel een seintje als we er weer klaar voor zijn. Sorry hè? Serieus?? Dus gaven we aan dat ze die week met een concrete datum moesten komen. En niet wéér met vage afspraken konden aankomen. Eerlijk zijn, beter communiceren en duidelijke leverafspraken!

Zo lang aan het lijntje gehouden worden accepteerden we niet langer. Dus brachten we een spontaan bezoekje aan de ramenleverancier. Daar hadden we een redelijk goed gesprek en was het duidelijk dat ze dit echt heel snel moesten gaan fixen. Maar echt iets goedmaken voor de fouten en vertraging? Dat kwam niet.

De leverancier wees naar de aannemer en de aannemer naar de leverancier. Dat betekende ook een serieus gesprek met de aannemer. Want als je je vaste leverancier aanbeveelt en inschakelt, moet je ook zorgen dat het goed gaat en er bovenop zitten. En niet naar elkaar gaan wijzen. We zijn extreem geduldig, meer dan redelijk en (te) aardig geweest. De grens was bereikt! Dus aannemer: ‘Beloof een betere planning, communicatie en gaan met die bouw’. Met onze positieve blik zijn we er van overtuigd dat de aannemer de komende maanden gaat knallen en wij weer eens lekker kunnen pieken!

Eindstation

Maandag 15 januari kregen we dan de bevestiging dat, vandaag, op maandag 23 januari eindelijk wordt gestart met het plaatsen van de ramen. Het moment waar we zo lang naar uitgekeken hebben! Hoe langer je moet wachten, hoe groter het verlangen. Het boemeltje kwam na lange vertragingen en defecten ruim een jaar later op de eindbestemming. Het lijkt de NS wel… 😉

Deze week worden álle ramen, schuifdeuren en deuren geplaatst. Benieuwd naar hoe dat gaat? Volg dan komende week onze social kanalen en kijk mee!

Astrid & Serge bouwen in Fuseta het kleinschalige vakantieresort Celebra a Vida. Vier het leven! Wil je meer lezen over hun weg naar de Oost-Algarve? Lees dan hun blog of volg ze via Facebook en/of Instagram. En natuurlijk de maandelijkse blog op Saudades de Portugal.