Het is begin februari en ik zit met 22 graden in het zonnetje. Dat is geen klagen. Wasjes buiten hangen, de boiler die volledig door zonnepanelen opwarmt, onze vogelvrienden aan de slag met nestjes en de fruitbomen komen volop terug van hun winterrust. Klinkt allemaal goed, nietwaar? Ik hou van het voorjaar, de bloei, de geuren, de nog zachte warmte van de zon. Maar het is net pas februari en een ommekeer met vorst zou rampzalig zijn. Na 3 jaar bizarre weersomstandigheden heb ik gemerkt dat ik alert ben en onrustig voor wat ons dit jaar weer te wachten staat.
Vooralsnog hebben we onze planning aangepast en zijn we volop in de snoei van de olijfbomen, een maand eerder dan gebruikelijk. Daarnaast vorig jaar het radicale besluit on volledig te stoppen met een olijfboomsoort vanwege de olijfvlieg. We hebben dus ruim 120 bomen “geënt” met Picual, ieders favoriet. Maar nu zien deze boompjes er wel wat droevig en kaal uit. Hopelijk komt dat dus goed!
Ieder jaar doen we de snoei samen met experts want snoeien kunnen we wel maar het is een ongelofelijke klus met zijn tweetjes en het moet dus in een korte tijd af.
Al dat dit soort klussen dienen altijd in het grijze gebied afgehandeld te worden. Geen snoeier of plukker wil op basis van factuur werk doen en dit maakt het allemaal wel lastig… ofwel er gaat weer een hoop geld uit eigen zak in ons bedrijf. Financieel is de olijventeelt sowieso wel een uitdaging. november t/m februari geef je zo een beetje alles uit wat je dan maart tot en met december weer moet binnenhalen. Als kleine boer is het nog moeilijker met de cashflow omdat alles qua verpakkingen op palletvolumes ingekocht moet worden; flessen, doppen, dozen.. ons hele huis staat vol gezien de schuur in de winter te vochtig is. Een lekkere rommelige bende dus , maar na mijn rondreis door Portugal met bezoek aan bevriende boeren blijkt dit gelukkig de normaalste gang van zaken en valt het in huize Passos eigenlijk nog wel mee!
Wel tof dat ons harde werken langzaam internationaal groeit met nieuwe verkooppunten in Polen, Lissabon (Portugal) en hopelijk Frankrijk. Iedereen vol lof over de samples die we sturen, dat maakt ons apetrots! Dit jaar gaat vast ook wel weer wat moois opleveren, als moeder natuur ons maar wel een beetje steunt dan… we laten het maar weer op ons afkomen!
Leuk verhaal, lijkt me ook een enorme uitdaging, ieder jaar weer plannen en rondkomen.
Hi Wiebe, dat is het zeker! Rondkomen kunnen we er ook nog niet van hoor, daar hebben we ons restaurant ook voor nodig!