Het is half september en ik begin ongeduldig op de gaard te lopen. Dit jaar is alles anders en zeker de timing van de oogst. Onze bomen zijn op zo’n manier gesnoeid dat het de pluk makkelijk maakt en bovendien veel zonlicht door de bomen laat komen. Maar dat betekent wel dat je er met een tractor niet onder kunt rijden. Daarom moeten wij dus boom voor boom (alle +/- 1000 inmiddels) met een zogenoemde “trimmer” van onkruid ontdoen.
Een normaal seizoen doe je dit dus 2 a 3 keer per jaar, maar dit voorjaar sta ik al voor de 4de keer te maaien…Uiteraard hebben we al veel gegoogled naar alternatieve machines maar in de regel is de reikwijdte van een “maai-arm” achter of voor de tractor toch te kort. Daarom is het meest gebruikte product in deze streek iets wat ik verafschuw: pesticiden. Vrijwel iedere oudere boer hier spuit zijn tuin plat uit gemakzucht. En aangezien de wet is aangescherpt en je dit dus alleen met bescherming en vergunning mag doen, zien we de meeste dit stiekem op de Portugese feestdagen doen wanneer er geen politie rondrijd. Het werkt ook nog eens averechts voor het land, op onze gaard beneden hebben we veel meer last van stug onkruid vanwege dit niet biologische omliggende landbouw.
Maar helaas kunnen we kunnen het niet verbieden en je buurman verraden vanwege zijn onofficiële spuitgedrag is ook niet iets wat ik graag doe. Wij gooien het vooral op de boeg van de kids, dikke pak schuldgevoel aanpraten dat het zo slecht is, en gelukkig inmiddels een aantal boeren die zelf opa en oma zijn geworden heeft al geleid tot een flinke afname. Om nu zelf minder te hoeven maaien zijn we op zoek naar een alternatief met minder uitstoot. Nou ja… er komt wel wat uit maar dat is dan wel weer goed voor moeder natuur. Vraag is alleen, wat wordt het? Geit, schaap, ezel of pony?
Ezel of pony zouden top zijn voor de kids plus ze leveren de beste mest op voor ons land. Echter hebben die veel beweging nodig en intensievere zorg. Geiten zijn het makkelijkst maar vreten letterlijk alles op, dus zijn geschikt voor omliggend land maar niet de gaard. Schapen lijken hiervoor dan toch de beste keus. Een dier verzorgen neem ik uiterst serieus dus bij Passeite op de gaard moet alles tip top zijn voor de komst van de diertjes. Ons land is omheind door een rivier wat dus een natuurlijke grens zou kunnen zijn, zei het niet dat die beesten best wel eens over de rand zouden kunnen vallen. Dus er moet omheining komen, goeie nacht stallen, voederbakken en ga zo maar door.
Voor het eerst in tijden hebben we twee studenten op ons land die voor een leuk uurloon (vervelende) klusjes doen waar wij niet aan toe komen, om langzamerhand het land gereed te maken voor beesten en onze oogst. Want niet alleen grazers gaan komen, ook wat eenden en kippen en misschien wel een varkentje die restaurant restanten kan omzetten tot mest.
En dus zijn we begonnen met de omheining omdat mijn lieve vader weer een “werkvakantie” had geboekt. Als hij komt verzetten we in 1 week werk voor een maand! Mijn vader is geen rustvakantie type, die heeft zijn eigen werkkleding hier in de kast en na zijn aankomst pilsje trekt hij die aan om vervolgens een week lang aan tractoren, machines en andere dingen te prutsen. En dat is voor hem en voor mij genieten want ik leer enorm van mijn pa. En mams die dan lekker de kindjes in de watten legt is ook vooral fijn omdat de scholen in zomer dicht zijn en we dus alle steun kunnen gebruiken.
Helaas heb ik mijn ouders weer uit moeten zwaaien, maar met een prachtig aandenken. Een geweldig omheind eiland voor de eerste boerderij diertjes. En ik was nog geen dag weg of daar stonden Kika en Sophia al te grazen. Schoonvader was langs zijn vrienden geweest en kwam alweer met twee geiten terug en 15 eenden en 5 kippen en ik had net 2 schapen toegezegd. Passeite goes kinderboederij…
Binnen 3 weken zijn de geiten al van het land want dit was natuurlijk veel te veel voor ons. De geiten waren superleuk voor de kids maar het was een gevalletje: HELP we hebben er twee tieners bij… Over hekken en rivieren springen, geen omheining was veilig. Nu is de rust gelukkig wedergekeerd en gaan we voor een laatste keer maaien zodat de netten straks goed onder de bomen kunnen. Volgend jaar hopelijk dan dit niet meer, door onze levende grasmaaiers (die dan hopelijk wel luisteren)…
En de oogst? Die laat nog even op zich wachten. Veel later dan vorig jaar gaan we waarschijnlijk pas begin november starten. Voor nu hopen wij op nog vele zonuren en het liefste even 1 flinke regenbui. Dan kunnen we weer een fantastische oogst tegemoet gaan dit jaar. Tja, dat is dus nog even spannend de laatste weken in het proces.
Volgende maand neem ik jullie uiteraard mee in de start van de oogst.
PS: vrijwilligers gezocht. Ben jij in maand november beschikbaar en wil je meehelpen? Kom helpen en vraag naar de voorwaarden op info@passeite.com
Beetje jaloers dit zo te lezen, wij zitten in het midden van het uitgebrande gebied tussen de Alva en de Douro, alle vruchtbomen op 3 na zijn verbrand en om deze leegte weer op te vullen zo.n dikke 40 jonge boompjes gekocht en geplant wat dus weer betekend dat die boompjes extra water nodig hebben de eerste jaren en we absoluut geen geiten kunnen inzetten want een geit lust wel een boompje.
Wat een leuk artikel om te lezen, is dit. Compliment.