Als yoga lerares hoor ik vaak van iemand die net begint met yoga dat ze zichzelf een stijve hark vinden. Ik vertel dat ik zelf ook de meest inflexibele persoon was, van buiten en binnen zat ik op slot. Door jarenlang het spelen van voetbal en het fietsen door de stad, zaten mijn benen vol spanning, mijn heupen op slot. Sinds jongs af aan had ik een slecht, onzeker postuur, dat uitgroeide in een kromme rug, een gesloten hart.
Toen ik meer naar yoga lessen begon te gaan, waren dit vooral yin yoga lessen. In deze lessen blijf je gedurende langere tijd in een bepaalde pose, waar je diep in de weefsels spanning probeert te laten vrij komen. Ik herinner me nog goed hoeveel discomfort en pijn ik voelde in de poses en hoe inflexibel ik me voelde. Maar toch voelde het als een bevrijding, ik voelde soms elektrische schokjes door mijn lichaam vrijgelaten worden en de nodige tranen kwam er uit tijdens de savasana, de laatste pose waarin je eigenlijk alle controle weggeeft en de lang vastgehouden spanning de kans geeft om los te laten. Ik snapte in die tijd nog niet veel van de dieper liggende effecten van yoga maar ik voelde me na elke les een stuk beter, vrijer en lichter.
Een lange tijd ben ik bij deze vorm van yoga gebleven. Ik kan me herinneren dat ik soms een andere les uitprobeerde waar meer kracht voor nodig was, maar daar was ik niet klaar voor. Later ben ik door een cursus op Bali geleidelijk meer gegroeid in de staande yoga poses waar meer balans en kracht voor nodig is.
Doordat mijn heupen vrijer zijn hou ik minder angst, frustratie en opgekropte emoties vast, iets wat ik van nature vanzelfsprekend doe. Mijn schouders zijn vrijer doordat ik minder gewicht en verantwoordelijkheid mee draag. Mijn rug sterker wat me zekerder maakt, mijn borst en sleutelbeen meer open, wat mijn hart meer open maakt. Een vrij en ontspannen lichaam betekende ook een vrijere en ontspannen geest. Ruimte om te ademen, te leven, ruimte in mijn hart.
Alle ongemakken, pijn, beklemming in je lichaam komen vaak door opgekropte, vaak negatieve emoties en gedachtepatronen. Het balletje begon te vallen dat mijn lichaam, geest (gedachtes) en de ziel verbonden zijn. Dat als ik meer ruimte en vrijheid heb in mijn lichaam, mijn gedachtes zich aanpassen en ik positiever denk. Ik me bewust ben van oude negatieve gedachtepatronen en de delen van me zelf die ik liever niet onder ogen kom. Dat ik meer kracht en moed heb om mijn levensweg te ontdekken en volgen. Dingen los te laten die ik niet meer waardeer of niet staan voor waar ik in geloof. En vooral het leren van mezelf te houden.
In mijn lessen heb ik vaak ook mensen die compleet nieuw in yoga zijn, maar wel een week of 2 elke dag komen. Het is zo mooi om de wellicht twijfel en ongeloof in het begin te zien wegebben en iemand werkelijk nieuwsgierig is geworden naar yoga. Een ontdekking dat yoga niet alleen maar rekken en strekken en een kwestie van kracht is. Een ieder vind die kracht, die rust, die vrijheid, zolang de bereidheid er is om de controle een beetje los te laten en dan maar te ervaren wat er gebeurd. Dat moment dat je in de savasana even helemaal weggezakt bent, je bewust bent van dat je ontspant, je lichaam voelt, maar je niet kunt bewegen. Dat is waar je keer op keer voor terugkeert, die connectie. En zoals met alles, oefening baart kunst.
Foto’s genomen door: Ada Szydlowska voor Surf Yoga Portugal
