Ericeira, toen ik hier arriveerde in de zomer van 2016, had ik geen idee dat ik hier zo lang zou blijven plakken. Het zou een zomervakantie zijn van twee weken met mijn familie en daarna doortrekken langs de kust. Maar dat werden drie maanden voordat ik voor het eerst Ericeira uit werd getrokken voor een middagje Lissabon.
De bubbel van Ericeira, je wordt verliefd en gaat nooit meer weg. Ik werd gemakkelijk in de relaxte warme sfeer hier gezogen. Voor mijn gevoel heb ik nooit echt een bewuste keuze gemaakt om te blijven plakken. Deuren gingen open zonder enige moeite, ik hoefde er eigenlijk niets voor te doen. Ik kan echt genieten van hoe het leven zich vormt als je niks forceert en gewoon geduld hebt.
Ericeira, een schattig vissersdorpje, met prachtige architectuur, kleuren, de Portugese cultuur straalt er vanaf. Ik kan zo genieten van het knusse gevoel in dit dorpje, mensen die je altijd vriendelijk een Bom Dia en glimlach geven. De zomergekte van toeristen in de zomer, de verlatenheid in de winter. Daarbuiten de oneindige kustlijn met golven die breken waar je ook bent, verborgen strandjes waar je alleen op de wereld bent. Een ochtendmist die me elke ochtend weer kan verbazen, het heeft iets mysterieus en rauws. De veranderlijkheid van het weer, elk uur kan anders zijn. Shawl en sweater, altijd paraat. Dat vind ik ook wel het magische aan Ericeira, het houdt je alert en niks wordt een routine. De zonnige uren van de dag probeer ik dan ook zeker altijd mee te pakken. Je weet nooit wanneer de wind en mist opkomt. Ik probeer elke dag een dip in de oceaan te nemen. Als dit met de surf niet lukt, ga ik er met bikini in. Het is ijskoud, maar wat voel je je goed erna. Je huid sprankelt en bent weer springlevend.
Het voor- en najaar hier is rustiger en de sfeer is prettiger. De fijne golven in het najaar zorgen voor veel surfers in busjes die vrolijk overal kamperen en een simpelheid uitstralen waar ik gelukkig van wordt. De zomermaanden staan om meer wind en zee-mist bekend. Ericeira groeit soms echt uit zijn voegen in de zomer. De wegen druk, de parkeerplekken vol. Dat is voor mij wel echt de keerzijde van de medaille hier. In de zomer ontvlucht ik liever het dorpje en de populaire stranden. Gelukkig is daar wel altijd de vrijheid voor, want binnen no time ben je weer alleen op de wereld op een geheim strandje.
Mijn werk (yoga en massage) piekt vooral in de zomermaanden. Soms is het beste overweldigend en weet ik soms niet tegen wie ik ja en nee moet zeggen. In de zomermaanden verdien je je geld hier en dat brengt ook zeker wat stress met zich mee. Het begint langzaam aan rustiger te worden vind weer meer tijd voor mezelf. Ook hier, ondanks dat de omgeving paradijselijk is, is daar altijd de zoektocht naar die fijne balans tussen werk en vrije tijd. En ook die vrijheid te nemen om nog altijd te genieten van mijn omgeving hier. Terugschakelen en genoeg om jezelf geven om even die dip in de oceaan te nemen of die wandeling door het bos.
Ik heb regelmatig vrienden en kennissen over die ik maar al te graag een stukje van ‘mijn’ Ericeira laat zien. Daarom hier een overzicht-plattegrond van al mijn favoriete plekjes in en om Ericeira!
Geschreven door: Lisanne Eshuis
Foto’s door: Anne Hospers
